(1441) Bolyai | ||
---|---|---|
Descubrimiento | ||
Descubridor | György Kulin | |
Fecha | 26 de noviembre de 1937 | |
Lugar | Budapest | |
Designaciones | 1937 WA | |
Nombre provisional | 1937 WA | |
Categoría | Cinturón de asteroides | |
Orbita a | Sol | |
Elementos orbitales | ||
Longitud del nodo ascendente | 254,3° | |
Inclinación | 13,91° | |
Argumento del periastro | 115,3° | |
Semieje mayor | 2,632 ua | |
Excentricidad | 0,2371 | |
Anomalía media | 57,03° | |
Elementos orbitales derivados | ||
Época | 2457000,5 (09/12/2014) TDB[1] | |
Periastro o perihelio | 2,008 ua | |
Apoastro o afelio | 3,257 ua | |
Período orbital sideral | 1560 días | |
Características físicas | ||
Diámetro | 14,76 km | |
Magnitud absoluta | 13.2 y 13.29 | |
Albedo | 0,0467 | |
Cuerpo celeste | ||
Anterior | (1440) Rostia | |
Siguiente | (1442) Corvina | |
(1441) Bolyai es un asteroide que forma parte del cinturón de asteroides y fue descubierto por György Kulin desde el observatorio Konkoly de Budapest, Hungría, el 26 de noviembre de 1937.
Bolyai se designó al principio como 1937 WA. Más adelante fue nombrado en honor del astrónomo húngaro Farkas Wolfgang Bolyai (1775-1856).[2]
Bolyai está situado a una distancia media del Sol de 2,632 ua, pudiendo acercarse hasta 2,008 ua y alejarse hasta 3,257 ua. Su excentricidad es 0,2371 y la inclinación orbital 13,91°. Emplea en completar una órbita alrededor del Sol 1560 días.[1]