(43999) Gramigna | ||
---|---|---|
Descubrimiento | ||
Descubridor | Vittorio Goretti | |
Fecha | 31 de agosto de 1997 | |
Lugar | Observatorio de Pianoro | |
Designaciones | 1997 QC3 = 2000 NU4 | |
Nombre provisional | 1997 QC3 | |
Categoría | Cinturón de asteroides | |
Orbita a | Sol | |
Elementos orbitales | ||
Longitud del nodo ascendente | 16,0063° | |
Inclinación | 1,5539° | |
Argumento del periastro | 285,4011° | |
Semieje mayor | 2,1404 ua | |
Excentricidad | 0,0612 | |
Anomalía media | 104,8310° | |
Elementos orbitales derivados | ||
Época | 2457800.5 (2017-Feb-16.0) TDB[1][2] | |
Periastro o perihelio | 2,0094 ua | |
Apoastro o afelio | 2,2714 ua | |
Período orbital sideral | 1143,7843 días | |
Último perihelio | 2457467,4330 JED | |
Velocidad orbital media | 0,3147°/día | |
Características físicas | ||
Magnitud absoluta | 15.7 y 15.87 | |
Cuerpo celeste | ||
Anterior | (43998) Nanyoshino | |
Siguiente | (44000) 1997 RB | |
(43999) Gramigna es un asteroide perteneciente al cinturón de asteroides, descubierto el 31 de agosto de 1997 por Vittorio Goretti desde el Observatorio de Pianoro, en Italia.
Gramigna se designó inicialmente como 1997 QC3. Más adelante fue nombrado en honor al astrónomo aficionado italiano relacionado con Pianoro, Paolo Gramigna (n. 1946).[3]
Gramigna orbita a una distancia media del Sol de 2,1404 ua, pudiendo acercarse hasta 2,0094 ua y alejarse hasta 2,2714 ua. Tiene una excentricidad de 0,0612 y una inclinación orbital de 1,5539° grados. Emplea en completar una órbita alrededor del Sol 1143 días.[2]
Su magnitud absoluta es 15,7.[2]