3C 273 Virgo konstelazioan dagoen quasar bat da. Inoiz identifikatu zen lehen quasarra izan zen.
Lurretik ikusten den zeruko quasar optikoki distiratsuena da (m ~ 12,9), eta hurbilenetakoa, z, 0,158ko gorrira lerratzearekin[1]. DL = 749 megaspazio (2,4 giga-argi urte) argitasun distantzia z-tik kalkula daiteke[2]. Ezagutzen den quasar distiratsuenetako bat ere bada, -26,7ko magnitude absolutua duena[3], eta horrek esan nahi du Pollux bezain urrun egongo balitz (~10 parsecs) zeruan Eguzkia bezain distiratsu agertuko litzatekeela. Eguzkiaren magnitude absolutua 4,83koa denez, quasarra, uhin-luzera ikusgaietan, Eguzkia baino 4 bilioi aldiz argitsuagoa dela esan nahi du. Emisio-lerroen erreberberazio-mapa zabalaren bidez neurtu da bere erdiko zulo beltzaren masa 886 ± 187 milioi eguzki-masa dela[4].
Quasarrak eskala handiko zorrotada ikusgarria du, ~200 kilo-argi urte (60 kpc) luze eta 23″-ko itxurazko tamaina duena[5]. 1995ean, Hubble Espazio Teleskopioarekin egindako zurrusta-irudi optikoek morfologia egituratu bat agerian utzi zuten, igorpen ahuleko eremuek tartekaturiko korapilo distiratsu errepikatuek erakusten zutena[5].
Izenak esan nahi du 1959an argitaratutako Third Cambridge Catalog of Radio Sourcesen (3C) 273. objektua zela (igoera zuzenaren arabera ordenatua). Parkes Irrati Teleskopioan Cyril Hazard-ek, ilargi-ezkutaketa erabiliz, posizio zehatzak lortu ondoren[6], irrati-iturria berehala lotu zen baliokide optiko batekin, konpondu gabeko izar-objektu batekin. 1963an, Maarten Schmidt-ek[7] eta Bev Oke-k[8] Nature aldizkarian argitaratu zuten 3C 273-k 0,158ko gorriranzko lerrakuntza nabarmena duela, hainbat milioi argi-urtera kokatuz.
3C 273 aurkitu baino lehen, beste hainbat irrati-iturri baliokide optikoekin erlazionatuta zeuden, lehenengoa 3C 48 zelarik. Gainera, galaxia aktibo asko izar aldakor gisa identifikatu ziren, besteak beste, BL Lac, W Com eta AU CVn ospetsuak. Hala ere, ez zen ulertu objektu horiek zer ziren, haien espektroak ezagutzen diren izarrenak ez baitziren. Bere espektroek ez zuten izar-elementu tipikoak dituzten izar normalen antza. 3C 273 quasar gisa identifikatu zen lehen objektua izan zen: distantzia astronomikokora zegoen objektu oso argitsua.
3C 273 irrati-ozenaren quasar bat da, eta 1970ean aurkitutako X izpi estragalaktikoen lehen iturrietako bat ere izan zen. Hala ere, baita gaur egun ere, X izpien emisioak sortzen dituen prozesua eztabaidagarria da[5]. Argitasuna aldakorra da ia uhin-luzera guztietan, irrati-uhinetatik gamma izpietaraino, egun batzuetatik hamarkada bitarterainoko denbora-eskaletan. Orientazio kointzidentea duen polarizazioa ikusi da eskala handiko zurrustaka igortzen diren irrati-argian, infragorrian eta argi optikoan; igorpen horiek, beraz, sinkrotroi izaera dute, ia ziur aski[5], abiadura erlatibistan mugitzen diren partikula kargatuen zurrusta batek sortzen duen erradiazioa. Horrelako zurrustak erdiko zulo beltzaren eta akrezio diskoaren elkarrekintzaren ondorioz sortuak direla uste da. 3C 273-ren VLBI irrati-behaketek irrati-igorleko eskualde batzuen mugimendu egokia agerian utzi dute, material-zurrusta erlatibistak daudela iradokitzen dutenak[9][10].
3C 273 galaxia eliptiko erraldoi baten erdigunean dago itxurazko 16ko magnitude eta itxurazko 30 arku-segundoko tamaina duena[11].
3C 273 maiatzean ikusten da ipar naiz hego hemisferioetan. Virgo konstelazioan kokatuta, aski distiratsua da teleskopio amateur handiekin behatzeko. Neurri batean, bere irrati-argitasunagatik eta identifikatutako lehen quasarra izan zelako, 3C 273-ren igoera zuzena Oinarrizko Bosgarren Katalogoan (FK5) erabiltzen da 23 irrati-iturri estragalaktikoen posizioak estandarizatzeko, zeinak Nazioarteko Zeruko Erreferentzia Sistema (ICRS) definitzeko erabiltzen diren[12].
Lurretik duen distantzia eta ikusizko magnitudea kontuan hartuta, 3C 273 da astronomo amateurrek, batez beste, beren teleskopioetatik ikusi ahal duten zeruko objekturik urrunena.