Amalia Kahana-Carmon

Amalia Kahana-Carmon

Bizitza
JaiotzaEin Harod (en) Itzuli, 1926ko urriaren 18a
Herrialdea Israel
HeriotzaTel Aviv, 2019ko urtarrilaren 16a (92 urte)
Hezkuntza
HeziketaJerusalemgo Unibertsitate Hebrearra
Hizkuntzakhebreera
Jarduerak
Jarduerakidazlea, liburuzaina, eleberrigilea eta antzerkigilea
Lantokia(k)Tel Aviv University (en) Itzuli
Enplegatzailea(k)Tel Aviv University (en) Itzuli
Open University of Israel (en) Itzuli
Jasotako sariak

Amalia Kahana-Carmon (עמליה כהנא-כרמון) (Ein Harod, 1926ko urriaren 18a – Tel Aviv, Israel, 2019ko urtarrilaren 16a) idazle eta hezitzaile israeldarra zen, eta 2000. urtean Israelgo Literatura Saria eta Brenner Saria irabazi zituen.[1][2]

Biografia

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Amalia kibbutz batean jaio zen, Ein Haroden. Bere aita, Haim Kahana, kibbutzaren sortzaileetako bat izan zen. Tel Avivera joan zen bizitzera, eta han Herzliyako bigarren hezkuntzako ikastetxean ikasi zuen. Israelgo independentzia-gerran, Palmajeko Negev brigadan jardun zuen seinale-operadore gisa, eta Eilaten harrapaketaren telegrama ospetsuak idatzi zituen.[1] Literatur masterra egin zuen Jerusalemgo Unibertsitate Hebrearrean 1964an.[3] Graduatu eta gutxira, Suitzara joan zen (1951-1955), eta gero Ingalaterrara (1955-1957), Tel Avivera joan aurretik, liburuzain eta idazle gisa lan egitera.[4]

Kahana-Carmonek 1966an argitaratu zuen bere lehen ipuin bilduma (Teilatupean). Bilduma honek kritikaren laudorio ugari jaso zituen eta 2007an Israel sortu zenetik hamar literatur lan garrantzitsuenetakotzat hartu zen. Gizonak nagusi diren mundu batean sufritzen duten emakumeen pertsonaiak direla eta, Kahana-Carmon Virginia Woolfekin alderatzen da sarritan.[5]

Amalia Kahana-Carmonen literatur lanak Woolfiar modernismoaren adierazpenagatik dira ezagunak, Kahana-Carmonek, prozesu artistikoan, generoa eta klasea bezalako faktore pertsonalen garrantzia onartzeari uko egitean adierazia. 1980ko hamarkadaren erdialdean, Kahana-Carmon kultura israeldar eta juduaren kritika feminista ireki bihurtu zen. Franz Fanonek arrazaren alteritateaz egindako azterketa eta Simone de Beauvoirren tradizioko genero-alteritatearen kritika ezkontzean, Kahana-Carmonek Up in Montifer (1984) argitaratu zuen, non hiru alteritate-kategoria ikertu eta alderatzen dituen: generoa, arraza eta klasea. De Beauvoirrekin eta sentsibilitate feminista garaikideekin hitz egitean, feminismo kulturaniztun eta postmodernoarentzako gune bat ireki zuen Israelen.[1]

Fikzioa hebreeraz (Aukeraketa)

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  • Teilatupean (1966)
  • Eta ilargia Ayalon haranean (1971)
  • Antzerki-pieza Modu Garrantzitsuan (1975)
  • Eremu magnetikoak (1977)
  • Hesola altuak (1980)
  • Montiferren gaina (1984)
  • Bere erara (1991)
  • Hemen biziko gara (1996)

Sariak eta aintzatespenak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  • 1971n, eta berriz ere 1980an, Lehen ministroaren saria literatura lan hebrearrentzat eman zioten.
  • 1985ean, Brenner literatura saria eman zioten. Hebrear fikziozko lehen idazlea izan zen sari hau jasotzen.
  • 1993an hebreerazko literaturako Bialik saria jaso zuen.
  • 1995ean, Newman saria jaso zuen.
  • 1995ean, ACUM saria jaso zuen.
  • 1997an, Lehendakariaren Saria jaso zuen.
  • 2000. urtean Israel Saria eman zioten, hebreerazko jatorrizko literaturagatik.

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. ↑ a b c (Ingelesez) «Amalia Kahana-Carmon» Jewish Women's Archive (Noiz kontsultatua: 2022-12-26).
  2. ↑ (Frantsesez) «Amalia Kahana-Carmon (1926-2019)» data.bnf.fr (Noiz kontsultatua: 2022-12-26).
  3. ↑ (Ingelesez) Jones, Raya A. (2014-03). «Writerly dynamics and culturally situated authentic human existence in Amalia Kahana-Carmon’s theory of creative writing» Culture & Psychology 20 (1): 118–144.  doi:10.1177/1354067X13515935. ISSN 1354-067X. (Noiz kontsultatua: 2022-12-26).
  4. ↑ «Kahana-Carmon, Amalia» www.jewishvirtuallibrary.org (Noiz kontsultatua: 2022-12-26).
  5. ↑ «Amalia Kahana-Carmon - frwiki.wiki» es.frwiki.wiki (Noiz kontsultatua: 2022-12-26).

Erabilitako bibliografia

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  • "Amalia Kahana - Carmon", Institute for Translation of Hebrew Literaturen. Sarbidea: 2006ko otsailaren 10ean.
  • Avriel Bar-Levav, On the Absence of a Book from a Library: Gersllamado Scholem eta Shulhan Arukh. Zutot: Perspectives on Jewish Culture 6 (2009): 71-73
  • Biale, David.' Gersllamado Scholem: Kabbalah and Counter-History, bigarren arg., 1982.
  • Bloom, Harold, arg. Gersllamado Scholem, 1987.
  • Campanini, Saverio, A Case for Sainte-Beuve. Some Remarks on Gersllamado Scholem's Autobiography, in P. Schäfer - R. Elior (arg.) Creation and Re-Creation in Jewish Thought. Festschrift in Honorof Joseph Dan on the Occasion of his 70th Birthday, Tubinga 2005, 363–400 or.
  • Campanini, Saverio, Some Notes on Gersllamado Scholem eta Christian Kabbalah, in Joseph Dan (arg.), Gersllamado Scholem in Memoriam, Jerusalem Studies in Jewish Thought, 21 (2007), 13.-33. or.
  • [1]2016ko martxoaren 3an artxibatu zen Wayback Machine-n. F. Dal Bo, Between sand and stars: Scholem and his translation of Zohar 22a-26b [Ita. ], in "Materia Giudaica", VIII, 2, 2003, 297–309. or. – Scholem-en itzulpenaren azterketa Zohar I, 22a-26b
  • Jacobson, Eric, Metaphysics of the Profane - The Political Theology of Walter Benjamin and Gersllamado Scholem, (Columbia University Press, NY, 2003).
  • Lucca, Enrico, Between History and Philosophy of History. Comments on an unpublished Document by Gersllamado Scholem, in "Naharaim", v, 1-2 (2011), 8.-16. or.
  • Lucca, Enrico, Gersllamado Scholem on Franz Rosenzweig eta Kabbalah. Introduction to the Text, in "Naharaim", vi, 1 (2012), 7–19 or.
  • Mirsky, Yehudah, "Gersllamado Scholem, 30 Years On", (Jewish Ideas Daily, 2012).
  • Heller Wilensky, Sarah, Joseph Weissek Sarah Heller Wilenskyri idatzitako gutunak ikusi Joseph Weiss, Letters to Ora filmean, A. Raoport-Albert (arg.).) Hasidism reappraised. Londres: Littman Press, 1977.

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]