Amineh Kakabaveh (kurdueraz: ئامینە کاکەباوە, persieraz: اَمینه کاکاباوه; [1] 1970eko abenduaren 6an jaioa. Gaztetatik Irango Kurdistango Komala Alderdiko kide izan ostean, 19 urte zituela Suedian babestu zen eta Riksdag Suediako parlamentuko kide bihurtu da.
Saqqezen (Iran) jaio zen eta zazpi anai-arreba izan zituen.[2] Txikitan, familia mantentzeko lan egin zuen.[2] Hamahiru urte zituela, Komala gerrilla kurduarekin bat egin zuen, eta bertan borrokalari bezala entrenatu zuten. Mendietako bizitzaren ardura eta zailtasunak bere gain hartzeko esperientzia goiztiar horrek helduago egin zuen. Geroago, Turkiatik eta Greziatik Suediara ihes egin zuen. Hemeretzi urterekin Suedian babesa aurkitu ondoren, hasiera batean neskame bezala lan egin zuen egunero eta gau-eskoletara joan zen. Geroago, Stockholm-eko Unibertsitateko Zientzia Master bat egin zuen Kakabaveh-ek filosofia eta gizarte zientzietan.[3]
Frantziako Ni Putes Ni Soumises (euskaraz: «Ez putarik ez esanekorik») mugimenduan inspiratuta, Kakabavehek 2005ean sortu zuen Varken hora eller kuvad erakunde feminista eta arrazakeriaren aurkakoa.[4] 2006ko Suediako hauteskunde orokorren ostean, Riksdag-eko kide bihurtu zen 2008an, Parlamentari ordezkoaren gisa.[5] 2019an, Ezkerreko Alderditik kanporatua izateko mehatxua jaso zuen, alderdiaren lidergoarekin izandako gatazka luze baten ondorioz. Auzia ebatzi aurretik, borondatez utzi zuen alderdia.[6]
Parlamentuko diputatuak ezin dituzte beren alderdiek kanporatu, eta beraz, Parlamentuko diputatu izaten jarraitu zuen. 2018ko Suediako hauteskunde orokorren ondoren, Suediako Alderdi Sozialdemokrataren koalizioak oposizioak baino kide bat gehiago besterik ez zuen, eta beraz, Kakabaveh alderdirik gabeko alderdi bihurtu zenean, gobernuak bere gehiengoa galdu zuen. 2021eko Suediako gobernuaren krisian, Kakabaveh-ek ez zuen gobernua babestu nahi. Kakabaveh-ek kurduei emandako babesarekin eta Recep Tayyip Erdongan-ek kurduen tratuari egindako kritikarekin lotutako eskaera politiko batzuk onartu ondoren soilik aukeratu ahal izango dute Magdalena Andersson buru duen gobernua.[7] Suediak NATOri eskaera egin ostean (Turkia bertako kide da), Turkiak Kakabaveh-ra estraditatzeko exijitu zuen, erakunde kurduei emandako babesa dela eta.
Politikari eta iritzi-sortzaile gisa, Kakabaveh ohorezko krimenetan, emakumeen eskubideetan eta sekularismoan murgilduta dago. Bere lanak pertsona polemikoa bihurtu du Suediako politikaren eta bere Ezkerreko Alderdi propioaren barruan, baina "Swede of the Year" [Urteko suediarra] titulua ere jaso du, Fokus-ek emandakoaren arabera.[8] 2017an, Suediako aldirietako klan patriarkalen egiturei buruz adierazitako kezkaren aurka agertu zen Ezkerreko Alderdia, horrek islamofobia handiagoa ekarriko zuela argudiatuta; Kakabaveh-ren arabera, alderdia saiatu zen parlamenturako bere berrautaketa eragozten.[9]
2019an Ezkerreko Alderdian izandako erorketaren ondoren, Kakabaveh-ek alderdiko afiliazioari uko egin zion eta parlamentuko kide izaten jarraitu zuen politikari independente gisa. Suediak 2012tik jaso dituen 400.000 etorkinentzako tratamendu hobea eskatu du. 2018an, immigrazio politika inozoa eta eraginkortasun gutxikoa bezala ikusi zuen.[5] Suedia NATOn sartzearen aurka azaldu da, bere gerra esperientziak direla eta, "NATOk ez duela inoiz segurtasuna mundura ekarri" esanez, eta Suediak bat ez lerrokatzeko politikaren defendatzailea da.[3] 2022ko maiatzean, Parlamentuan egindako bozketa garrantzitsuetan Suediako Alderdi Sozialdemokratari babesik emango ez ziola adierazi zuen, aurreko akordioaren zati batzuk Anderssonen Kabineteak jarraitu ez zituela uste zuelako.[10]
Suediak eta Finlandiak Turkiarekin sinatutako akordioa “kanpoko politika suediarrarentzat egun beltza” zela esan zuen Amine Kakabaveh diputatu kurduak. Parlamentariak esan zuen bere herrialdeko Kanpo Harremanetarako ministro Ann Linderen aurkako zentsura mozioa eskatuko zuela, eta horregatik “traizio” bat deitu zuen Suediaren eta NATOren aldetik.[11]
Iraganean mehatxatua izan da eta, berak dioenez, Suediako Segurtasun Zerbitzuaren (SÄPO) babesa ere jaso du.[5]
Bere autobiografia Amineh – inte större än en kalasjnikov (Amineh – Kalashnikov bat baino handiagoa ez) 2016an argitaratu zen, bere denbora Pexmerga-rekin zehaztuz.[12]