Antzinako gaztelania | |
---|---|
Datu orokorrak | |
Lurralde eremua | Gaztelako Erresuma |
Eskualdea | iparraldeko Iberiar penintsula |
Hizkuntza sailkapena | |
giza hizkuntza indoeuropar hizkuntzak hizkuntza italikoak hizkuntza erromantzeak mendebaldeko hizkuntza erromantzeak hizkuntza galo-iberiarrak hizkuntza ibero-erromantzeak Iberia Mendebaldeko hizkuntzak Castilic (en) | |
Informazio filologikoa | |
Hizkuntza-tipologia | subjektu aditza objektua, silabadun hizkuntza eta hizkuntza fusionatzailea |
Genero gramatikalak | genero maskulinoa eta genero femeninoa |
Alfabetoa | latindar alfabetoa eta aljamiado (en) |
Hizkuntza kodeak | |
ISO 639-3 | osp |
Glottolog | olds1249 |
Linguist List | osp |
IETF | osp |
Antzinako gaztelania edo Erdi Aroko gaztelania (gaztelaniaz: castellano medieval edo romance castellano) hizkuntza erromantze bat izan zen, iberiar taldekoa. Erdi Aroko Gaztelako Erresuman sortu zen, latin arruntak bertako hizkuntzekin izandako ukipen-egoeraren ondorioz. Horrela bazen, antzinako gaztelaniak euskararen hainbat ezaugarri fonetiko bereganatu zituen (bost bokaleko sistema, hasierako "f"-a galtzea...).
Gaztelan X. mendetik XV. mendera mintzatzen ziren eta kontsonanteen birdoitze baten ondoren, egungo gaztelania sortu zuen.[1] Bere literatura izan zuen Mio Ciden eresia lehenengo lan zabala izanik.
Artikulu hau hizkuntzei buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |