Arcadi Oliveres | |||
---|---|---|---|
(2006) | |||
2001 - 2014ko apirila ← Joan Gomis i Sanahuja - Eudald Vendrell → | |||
Bizitza | |||
Jaiotza | Bartzelona, 1945eko azaroaren 27a | ||
Herrialdea | Katalunia | ||
Heriotza | Sant Cugat del Vallès, 2021eko apirilaren 6a (75 urte) | ||
Heriotza modua | berezko heriotza: pankreako minbizia | ||
Hezkuntza | |||
Heziketa | Bartzelonako Unibertsitatea 1968) lizentzia : ekonomia | ||
Hizkuntzak | gaztelania katalana | ||
Jarduerak | |||
Jarduerak | ekonomialaria, katedraduna eta ekintzaile soziala | ||
Enplegatzailea(k) | Bartzelonako Unibertsitate Autonomoa (1980 - 2016) | ||
Jasotako sariak | ikusi
| ||
Kidetza | Bartzelonako Justizia eta Bakea Elkarte Kristauak Sozialismoaren Alde | ||
Sinesmenak eta ideologia | |||
Erlijioa | kristautasuna | ||
Alderdi politikoa | Procés Constituent |
Arcadi Oliveres i Boadella (Bartzelona, 1945eko azaroaren 27a - San Cugat del Vallés, 2021ko apirilaren 6a) ekonomista eta bakearen eta justizia sozialaren aktibista kataluniarra zen. Associació Justícia i Pau elkartearen presidentea zen. Munduko Iparraldearen eta Hegoaldearen arteko erlazioari buruzko liburuak eta artikuluak idatzi ditu, bereziki gai hauek landuta: nazioarteko komertzioa, kanpo zorra eta Defentsa-ekonomia. Mahai-inguru eta hitzaldi askotan parte hartu zuen. Hainbat gizarte mugimendutan lagundu zuen. Desazkundea defendatzen zuen.
1968an Ekonomia Zientzietan lizentziatu zen Bartzelonako Unibertsitatean. 1993an defentsa-ekonomiaren zikloari buruzko tesia aurkeztu eta Bartzelonako Unibertsitate Autonomoko Ekonomia Aplikatuko departamentuko irakasle titularraren plaza lortu zuen. Ikasle zen garaian, Francoren diktadura garaian Sindicat Democràtic d'Estudiants eta 1966ko martxoko La Caputxinada sindikatuetako batzar klandestinoetan eta Kataluniako Batzarrean parte hartu zuen. 1974an, bakea eta herrien arteko adiskidetzea sustatzeko Pax Christi nazioarteko erakunde katolikoan parte hartzen hasi zen. 1981ean, Associació Justícia i Pau de Barcelona elkartean sartu zen, giza eskubideak eta bakea sustatzeko, eta erakunde horretako buru izan zen 2001etik 2014ko apirilera arte.[1]
Politika egiteko modu berrien alde agertu zen; Kataluniako independentziaren aldeko mugimenduaren gorakadaren testuinguruan, 2013ko apirilean, Teresa Forcades monja beneditarrekin eta medikuarekin batera, Prozesu Konstituziogilearen manifestua bultzatu zuen, Kataluniaren independentzia politika-, ekonomia- eta gizarte aldaketarekin lotzen duena. Barcelona en Comú koalizioarekin aurkeztu zen hiriko udal hauteskundeetara, eta Catalunya Sí que es Pot koalizioaren barruan, Kataluniako bozetara. Azken urteetan, Kataluniaren independentziaren defendatzaileetako bat izan zen. Hainbat ekimenetako parte hartu zuen, hala nola Els Comuns delakoan.[2] [3][4][5]
Oliveresek bere funts dokumental pertsonala Arxiu Nacional de Catalunya agiritegiaren eskuetan utzi zuen.[6] 2021ean pankreas minbizia jota zegoela jakitean familiak webgune bat ireki zuen nahi zuen orok agurra handik helarazteko.[7] 2021eko aprirlaren 6an zendu zen. [8][9][2]
[Kapitalismoa] bizitzak hiltzen dituen sistema zital bat da. Egunero aldatu behar da jarrera. Kontsumitzaile garen aldetik, aldaketak eragin ditzakegu. [10]
Giza eskubideen, justizia sozialaren eta bakearen defendatzaile gisa nabarmendu da, hainbat kanpaina eta ekimenen eragile izanik: BPGaren % 0,7 herrialde aberastuetatik pobretuetara transferitzeko kanpaina; herrialde garatuak pobreziaren eta garapenaren aurka; gastu militarraren aurkako objekzio fiskalaren eta Objekzio Fiskalen Batzarra (1983) eratzearen aldeko kanpainak; kontzientzia-eragozpena arautzen zuen legearen aurkako eta desobedientziaren aldeko ekimena (1984); Sant Cugat del Vallèseko Nazioarteko Bakearen Unibertsitatearen (1984) fundazioa, Oliveresek zuzendua, Espainiak Ipar Atlantikoko Itunaren Erakundean sartzearen aurka (1986); Arma Merkataritzaren Aurkako Europako Sarearen sortzailea (1987); Persiako Golkoko Gerraren (1991) eta Iraken (2003) aurkako mobilizazioak; kanpoko zorra bertan behera uzteko kanpaina (1999); eta Katalunian banku etikoa sustatzea (1999).[11][1] M-15 mugimenduan ere parte hartu zuen.[12]
Kapitalismoarekin, agintzen duen kapitala izan dugu, urteetan egon zen komunismoarekin estatu batek agintzen zuen, eta inoiz agindu ez dutenak langileak dira.[13]
Errepublikaren alde, eta monarkia eta armadak izatearen aurka azaltzen zen. COVID-19 pandemiaren kudeaketa politikoarekin kritiko azaldu zen, zentralismoaren eszenifikazioarekin eta kudeaketarekin.[14] 2021ean minbiziaren fase terminalean murgilduta idatzitako Paraules d’Arcadi (Què hem après del món i com podem actuar) liburuan aldarrikatu zuen beldurrik gabeko ekintza koherentearen ezinbestekotasuna:
Badirudi beldurtuta nahi gaituztela, beldurrez geldituta. Eta, aldiz, ez dago beldurrik izan beharrik. Mundu hau aberatsa da, mundu hau argia da, eta pertsonen bizitza ase dezake, betiere gu guztiok beldurra galtzen badugu. Norabide horretara joan behar dugu.[14]