Arkeologia esperimentala (arkeologia esperimentala eta esperientzia-arkeologia ere esaten zaio) azterketa-eremu bat da, eta hipotesi arkeologikoak sortzen eta probatzen saiatzen da, gehienetan antzinako kulturen bideragarritasuna erreplikatuz edo hurbilduz, hainbat lan edo lorpen eginez. Hainbat metodo, teknika, analisi eta ikuspegi erabiltzen ditu, iturri arkeologikoetako materialetan oinarrituak, hala nola egitura zaharrak edo artefaktuak.[1]
Teknologia primitiboaren erabileretatik bereizten da, horrek, azterketa arkeologiko edo historikoarekiko inolako kezkarik gabe egiten baita. "Historia bizia" eta "birsorkuntza historikoa"[2], oro har zaletasun gisa egiten direnak, diziplina akademiko honetatik hurbil dagoen jarduera ez-arkeologikoak dira.
Artikulu hau zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |