Medikuntzan, afekzio batean asintomatikoa dela esaten da pazienteak gaixotasun edo infekzio bat badu baina sintomarik ez badu. Gaixotasun bat sintomarik gabekoa izan daiteke, normalean sintoma nabarmenik agertzen ez badu. Infekzio asintomatikoei infekzio subklinikoak ere deitzen zaie. Beste afekzio batzuk (gaixotasun mentalak, adibidez) subklinikotzat har daitezke, baldin eta diagnostiko kliniko baterako behar diren sintoma guztiak ez badituzte. Klinikoki isila terminoa ere erabiltzen da.
Gaixotasun bat sintomarik gabekoa dela jakitea garrantzitsua da, zeren eta:
Sintomarik gabeko afekzio baten adibide bat zitomegalobirusa (CMV) da, herpesbirus genero bat. "Uste da jaioberri guztien % 1 CMV bidez kutsatzen direla, baina infekzio gehienak sintomarik gabekoak dira". Adibidez, esklerosi anizkoitzean, kasuen %25 inguru sintomarik gabekoak direla kalkulatzen da, eta post mortem edo kointzidentzia bidez soilik detektatzen dira, beste gaixotasun batzuk tratatzen diren bitartean[3]. Poliomielitisak ere asintomatiko kopuru handia du, baina kutsa dezakete gaixotasuna horrela egonda ere[4].
Bestalde, 2019-2020 aldian, koronabirusak eragindako gaixotasunaren pandemian, pertsona asintomatikoek eginkizun garrantzitsua bete zuten gaixotasun hori mundu osora zabaltzeko, kutsatzeko erraztasunaren ondorioz, eta horrek zaildu egin zuen gaixotasun horri eustea; hori dela eta, agintariek urruntze- eta prebentzio-neurriak aplikatu behar izan zituzten, gaixotasun horren hedapena eta, ondorioz, osasun-kolapsoa saihesteko[5].