Bazako mendilerroa

Bazako mendilerroa
Datu orokorrak
Garaiera	2.269 m
Mota	mendilerro
Geografia
Koordenatuak	37°23′00″N 2°50′36″W / 37.3833°N 2.8433°W / 37.3833; -2.8433
Honen parte da	Alpujarra
Mendikatea	Mendikate Penibetikoa
Estatu burujabe	Espainia
Autonomia	Andaluzia
Probintzia	Granadako probintzia
Babestutako-eremua	Baza National Park ^(en)

Bazako mendilerroa (gaztelaniaz: Sierra de Baza) Granadako probintziaren ipar-ekialdean dagoen mendilerro bat da, bere barnean izen bereko natura parkea duena. Ekialdetik Almeriako probintziarekin egiten du muga, eta handik luzatzen da mendigunea, probintzia-muga horretatik aurrera, Los Filabres mendilerroa izenarekin.

Ikuspegi geologikotik, Mendikate Betikoen parte da (Mendikate Penibetikoa), eta, biogeografiaren ikuspegitik, Bazako mendilerroa erresuma borealaren zati da, Mediterraneoko eskualdearena, eta, azken horren barruan, Probintzia Betikoarena.

Bazako mendilerroa mendigune oso menditsua da, eta alde handiak ditu altueran. Hala, kilometro gutxitan, garaiera aldatu egiten da: 845 metro Bazan, eta 2.269 metro Calar de Santa Bárbaran, mendilerroaren garaiera gorenean.

Geografia

Baza mendiak eta Los Filabres mendiak, berez, mendigune bakarra osatzen dute, baina probintziaren arabera izen desberdina dute. Bigarrena Almeriako probintzian dago, eta guztira 151.000 hektarea hartzen ditu 63 kilometrotan.

Flora

Mendilerro honetako paisaiarik berezienetako bat ibarbasoak dira. Baso horiek, bizitza-bide gisa, basoberritzeko pinudi handien artean nabarmentzen dira. Mendilerro honetako harribitxi botaniko bat pinu zuria (Pinus sylvestris nevadensis) da. Bazako mendilerroko aleak, Sierra Nevadakoekin batera, Espainian hegoalderago dagoen espezie honetako baso autoktonoak dira.

Soto eta ibaiertz horietako landaredi naturala Atlantikoko eta Europa erdialdeko giroaren parte da. Flora eurosiberiarrez osatuta dago, hostoerorkorra delako, eta ohiko klima mediterraneoa duten lekuetan, Bazako mendilerroan, esaterako, ur ugari dago. Beraz, Mediterraneoko ibarbasoak eremu bereziki idor batez inguratuta daude, urtean ia 350 mm baino gainditzen ez direna. Paisaia xerofitiko batean murgilduta dauden baso hostogalkor postwümiarren komunitate erliktiko edo hondarrak dira, eta balio ekologiko bereziko landare-formazio trazaezinak dira. Bertan, sahatsak eta ibaiertzeko beste espezie batzuk nabarmentzen dira, hala nola zurzuriak, lertxuna, udazkenean hosto gorri eta, bereziki, makal beltzak (Populus nigra), oso handiak eta lodiak baitira mendilerro honetan.

Fauna

Gaur egungo ugaztun-fauna Mediterraneoko ekosistemei dagokiena da, eta guztira 37 ugaztun-espezie daude katalogatuta. Horietatik kiropteroen taldea nabarmendu behar da, dibertsitate handiko gunea baitira, babestutako naturgunean katalogatutako 12 espezie dituena, itxita ez dagoen zerrenda batean: Rhinolophus ferrumequinum, Rhinolophus hipposideros, Rhinolophus euryale, Myotis emarginata, Myotis nattereri, Myotis myotis, Pipistrellus pipistrellus, Pipistrellus pygmaeus, Hypsugo savii, Plecotus austriacus, Barbastella barbastellus eta Miniopterus schreibersii.

Ehizarako ugaztunak ere badaude, hala nola untxia (Oryctolagus cuniculus), oreina (Cervus elaphus) eta erbia (Lepus granatensis). Basahuntza (Capra pyrenaica) 1980ko hamarkadan birsartu zuten.

Hegaztiak ere oso ondo ordezkatuta daude mendilerroan, 100 espezie baino gehiagorekin, honela banatuta: sedentarioak (63), udakoak (29), negutarrak (8), pasaerakoak (4), eta eremu horretan dauden hegaztien katalogoa osatzen dutenak.

Kanpo estekak