Charles Horton Cooley | |||
---|---|---|---|
1918 - 1918 | |||
Bizitza | |||
Jaiotza | Ann Arbor, 1864ko abuztuaren 17a | ||
Herrialdea | Ameriketako Estatu Batuak | ||
Heriotza | Ann Arbor, 1929ko maiatzaren 8a (64 urte) | ||
Heriotza modua | berezko heriotza: minbizia | ||
Hezkuntza | |||
Heziketa | University of Michigan College of Literature, Science, and the Arts (en) | ||
Hezkuntza-maila | Doktoretza | ||
Hizkuntzak | ingelesa | ||
Jarduerak | |||
Jarduerak | soziologoa eta ekonomialaria | ||
Enplegatzailea(k) | Michigango Unibertsitatea | ||
Charles Horton Cooley (Ann Arbor, Michigan, 1864ko abuztuaren 17a - Ann Arbor, Michigan,1929ko maiatzaren 7a) pragmatismo eta elkarrekintza sinboliko izeneko korronteei lotutako soziologo estatubatuarra izan zen. Bere idazkietan soziologo alemanen eragina oso garrantzitsua zen.[1]
Berarentzat, gizabanakoa eta gizartea errealitate sozial bakar baten bi aurpegiak dira: gizabanakoa ez da existitzen gizarterik gabe, eta era berean, gizartea bera ez da existitzen gizabanakorik gabe.
Haren arabera, Nia (nortasuna, «Self») besteekiko izaten diren gizarte-harremanen bitartez eratzen da. Norbait izatearen sentimendua gizarte-harreman bitartez tenkatzen da. Besteak dira gu egiten gaituztena, gu garena egiten dutenak. Ispilu-nortasun irudia («looking glass self») besteen begiradapean eraikitzen da. Cooley-k honi «adskripziozko identitatea» deitu zion[2]. Kontzeptu hau George Herbert Mead-ek ere bereganatuko zuen eta elkarren artean garatu zuten[3].
Cooley-ren iritziz, bere «Human Nature and the Social Order»(1902) lanean jasoa, «looking glass self» delakoak hiru paso lituzke:
William James-en iritzia jarraituz, Norbere ispilu-irudiaren edo «looking glass self» kontzeptua "norbera eta kanpo gizarte-munduaren arteko banaketa Kartesiarra"rekin hausturarekin lotzen da. Cooley-k gizabanakoa eta gizartearen artean eraikitako banaketa Kartesiarra hautsi nahi izan zuen[5].