Eladia Blázquez
| Eladia Blázquez | |
|---|---|
 | |
| Bizitza | |
| Jaiotza | Gerli (en)  , 1931ko otsailaren 24a |
| Herrialdea |  Argentina |
| Heriotza | Buenos Aires, 2005eko abuztuaren 31 (74 urte) |
| Hobiratze lekua | Mausoleum of the Argentine Society of Authors and Composers (en) |
| Heriotza modua | berezko heriotza: minbizia |
| Hezkuntza | |
| Hizkuntzak | gaztelania |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | abeslaria, kanta-idazlea eta musikagilea |
| Genero artistikoa | tangoa |
| Musika instrumentua | gitarra ahotsa |
     | |
Eladia Blázquez (Gerli, Buenos Aires probintzia, Argentina, 1931ko otsailaren 24a - Buenos Aires, 2005eko abuztuaren 31) Argentinako tango-abeslari eta konpositorea izan zen. Genero horren poetisatzat hartua, bere artearekin eta koherentziarekin jendearen maitasuna bereganatzen jakin baitzuen.
Historia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Familia apal bateko alaba, Eladia 1931ko otsailaren 24an jaio zen Gerlin (Buenos Aires). 1970ean tango-diskoa grabatu zuen, matxismo tangeroan sartuz, genero hori krisi betean zegoenean. Abeslari, konpositore eta egile izateaz gain, pianista eta gitarra-jotzaile ere izan zen.
Bi liburu idatzi zituen: Mi ciudad y mi gente eta Buenos Aires cotidiana. Ramona Galarza eta Los Fronterizos folkloristentzat ere hainbat letra egin zituen. «Gonadun Discépolo» esaten zioten, idazteko gaitasun handia zuelako. Hala ere, bere ibilbidean tangozale puristek asko kritikatu zuten, beren musika piezen kalitatea irregularra zela leporatuz.
Hainbat estilotako gaiak konposatu zituen, beti lehen mailako interpreteak izan zituztenak. Lehenbizi Espainiako kanta izan zen, gero melodikoa eta hegoamerikarra; gero folklorea, eta azkenik tangoa eta balada.
Folklorearen barruan, Al viejo Río Paraná zamba konposatu zuen.
Haren kanta ezagunenen artean, hauek ditugu: «El corazón al sur», «Sueño de barrilete», «Mi ciudad y mi gente», «Honrar la vida», «Que vengan los bomberos», «Bien nosotros», «A un semejante», «Si te viera Garay», «Viejo Tortoni», «Con las alas del alma», «Si Buenos Aires no fuera así», «Somos como somos», «Sin piel», «Prohibido prohibir», «Si somos gente» eta «Convencernos». Astor Piazzollaren "Adiós Nonino" instrumentu-tango famatuari letra jarri zion. Victor Hugo Morales kontalariak “Domingo de Buenos Aires” abestia erabiltzen du kirol-transmisioak irekitzeko. Letraren zenbait aldaketa eginda kazetaria eta futbola gogorarazten dituzte.
Sariak eta aitortzak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- 1988an, «Avellaneda hiriko alaba kutun» izendatu zuten.
- 1992an, «Buenos Airesko hiritar ilustre»
- 1995ean Platinozko Konex saria jaso zuen.
- 2005ean, Argentinako hamarkadako egile/konpositore onenaren saria.
Heriotza
[aldatu | aldatu iturburu kodea]2005eko abuztuaren 31n hil zen, Bazterrica klinikan, Buenos Airesen, 74 urte zituela, hainbat urtez jasandako minbizi terminal baten ondorioz.
Diskografia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- Buenos Aires y yo (RCA Victor, 1970)
- Yo la escribo y yo la vendo (Azur, 1973)
- Somos o no somos? (Phono Musical Argentina, S. A., 1974)
- Si te viera Garay (EMI Odeón, 1980)
- Honrar la vida (EMI Odeón, 1980)
- Eladia (EMI Odeón, 1981)
- Eladia de Buenos Aires (EMI Odeón, 1986)
- Retratos sonoros (urte ezezaguna)
- Mercado (1992)
- Con las alas del alma (Belgrano Norte banatzailea, 1995)
- La mirada (Belgrano Norte banatzailea, 1998)
- Grandes Éxitos (EMI Odeón, 2004)
- Eladia Blázquez (EMI Odeón, 12. orrialdea, 2005)
