Eva Piquer | |
---|---|
![]() (2016) | |
Bizitza | |
Jaiotzako izen-deiturak | Eva Piquer i Vinent |
Jaiotza | Bartzelona, 1969ko maiatzaren 30a (55 urte) |
Herrialdea | ![]() |
Hezkuntza | |
Hizkuntzak | katalana gaztelania |
Jarduerak | |
Jarduerak | kazetaria, dozentea, idazlea, enpresaburua eta eleberrigilea |
Enplegatzailea(k) | Catorze (en) ![]() |
Jasotako sariak | ikusi
|
Genero artistikoa | saiakera |
catorze.cat | |
![]() ![]() ![]() ![]() |
Eva Piquer i Vinent (Bartzelona, 1969ko maiatzaren 30a) kataluniar idazle, kazetaria eta irakaslea da.
Catorze kultur magazina argitaratu eta zuzentzen du.
Avui egunkariaren kultura-gehigarriaren koordinatzailea izan zen, eta 1988tik 2010era lan egin zuen. Kazetaritza-eskolak eman zituen Bartzelonako Unibertsitate Autonomoan (1994-2001). Korrespontsal aritu zen New Yorken (1992-1994).[1] Kultura-, politika- eta gizarte-kronikak idatzi ditu Ahora egunkarian, La Vanguardia, El Periódico, Time Out Barcelona, Nación Digital, Catalan International View, GKE eta beste baliabide batzuetan. "La feina o la vida" bloga du.
1992az geroztik, Catalunya Ràdion kolaboratzen du. Emakumezkoa, idazketa-eskolak Bartzelonako Ateneoko Eskritura Eskolan. 2014an Catorze kultura-argitalpen digitala sustatu eta argitaratu zuen. Argitalpen horrek proiektu digitalen 15. Lletra saria jaso zuen 2015. urtean, eta Kulturaren Sari Nazionala jaso zuen. Sari hori Katalunian, 2018an, kulturaren arloan gehien nabarmendu denaren saria da.[2] [3]
Thassàlia argitaletxearen literatura-zuzendari gisa (1995-1997),[1] Kate Atkinson, Daniel Pennac, Anita Brookner, Alexander Jardin, Barbara Trapido, Jerome Charyn, Rachel Cuskus, Ann Beattie eta Kingsley Amisen liburuak argitaratu zituen, besteak beste. Hermanas Quintana taldeko kide izan zen.
2012ko Kataluniako Parlamentuko hauteskundeetara zazpigarren postuan aurkeztu zen, independente gisa, Kataluniako Esquerra Republicana zerrendara, Bartzelonako barrutian,[4] eta aulkia lortu zuen. Legebiltzarra eratu eta bi hilabetera, 2013ko otsailaren 19an, aulkiari uko egin zion arrazoi pertsonalak argudiatuz.[5]