Hélia Correia

 

Hélia Correia
Bizitza
JaiotzaLisboa, 1949 (74/75 urte)
Herrialdea Portugal
Hezkuntza
HeziketaSchool of Arts and Humanities of the University of Lisbon (en) Itzuli
Hizkuntzakportugesa
Jarduerak
Jarduerakidazlea, itzultzailea, antzerkigilea eta poeta
Jasotako sariak
IMDB: nm5571806 Musicbrainz: 82abd689-3584-4dfc-a84e-d4b80b1f5a90 Edit the value on Wikidata

Hélia Correia (Lisboa, Portugal, 1949ko otsaila) portugaldar idazlea eta itzultzailea da eta 2015ean Camões Saria jaso zuen.[1]

Biografia

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Hélia Correia Lisboan jaio zen 1949ko otsailean, eta Mafran hazi zen, amaren familiaren lurraldean hain zuzen, non lehen eta bigarren hezkuntzako eskolara joan zen.[2][3]Lisboan amaitu zituen bigarren mailako ikasketak, eta Lisboako Unibertsitateko Letren Fakultatean[1]ere izan zen. Han Filologia Erromanikoan graduatu zen, eta geroago graduondoko ikastaro bat egin zuen Antzinaroko Antzerki Klasikoan.[4][1] Portugesezko irakaslea izan da bigarren hezkuntzan, baita hainbat itzulpenen arduraduna ere.[3][5]

1968an hasi zen poesia argitaratzen egunkarietako (Diário de Lisboa, República eta A Capital), aldizkarietako (Vértice) eta antologietako literatur orrietan. 1981ean, O Separar das Águas eleberriarekin egin zuen debuta; 1982an, O Número dos Vivos lanaren txanda izan zen. O Bando antzerki taldeak taularatutako Montedermo eleberriak nolabaiteko protagonismoa eman zion egileari. Ikuspuntu horrek Correiak antzerkiarekiko eta Grezia klasikoarekiko duen gustua islatu zuen oso gaztetatik.[6] Casa Eterna eta Soma eleberriak ere nabarmentzen dira bere literatur ekoizpenean. Poesian, A Pequeña Morte / Esse Eterno Canto lanarekin gailentzen da.[6] 2010ean, Hélia Correiak Adoecer (Mina) eleberri biografikoa argitaratu zuen , eta bertan Elisabeth Siddalen eta Dante Gabriel Rossetti poeta eta margolari prerrafaelistaren arteko maitasun istorioa jorratu zuen. 2012an, A Terceira Miséria (Hirugarren Miseria) lana argitaratu zuen, eta bi poesia sari irabazi zituen.

Sariak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  • 2015ean Camões Saria eman zioten.
  • 2017an Galizierazko emakume idazleen elkarteak Galego Unibertsal izendatu zuen.[7]

Lanak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  • Fikzioa
    • 1981 - O Separar das Águas
    • 1982 - O Número dos Vivos
    • 1983 - Montedemo
    • 1985 - Villa Celeste - Novela ingénua
    • 1987 - Soma
    • 1988 - A Fenda Erótica
    • 1991 - A Casa Eterna
    • 1996 - Insânia
    • 2001 - Lillias Fraser (Premio de Ficçión del Pen Club)
    • 2001 - Antartida de mil folhas
    • 2002 - Apodera-te de mim
    • 2006 - Bastardia
    • 2008 - Contos
    • 2010 - Adoecer (Traducida al español como Dolencia, publicada por La Umbría y la Solana en 2021).
    • 2018 - Um Bailarino na Batalha
  • Poesia
    • 1986 - A Pequena Morte / Esse Eterno Canto
    • 2012 – A Terceira Miséria
  • Antzerkia
    • 1991 - Perdição, Exercício sobre Antígona
    • 1991 - Florbela
    • 2000 - O Rancor, Exercício sobre Helena
    • 2005 - O Segredo de Chantel
    • 2008 - A Ilha Encantada (versión para jóvenes de William Shakespeare)
  • Haurrentzat
    • 1988 - A Luz de Newton

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. ↑ a b c Relógio D'Água Editores. (17 de junio de 2015). Hélia Correia Recebe Prémio Camões. .
  2. ↑ Literatura: Hélia Correia distinguida com Prémio Vergílio Ferreira 2013 pela Universidade de Évora. 19 de febrero de 2013.
  3. ↑ a b Hélia Correia é a vencedora do Prémio Camões. 17 de junio de 2015.
  4. ↑ Mariana Pereira. (17 de junio de 2015). Hélia Correia é Prémio Camões 2015. .
  5. ↑ Maria João Costa. (21 de febrero de 2013). Hélia Correia vence Prémio Correntes d'Escritas. .
  6. ↑ a b Infopédia. Hélia Correia. .
  7. ↑ Revista Blimunda n.º 61 (Junio de 2017), pág. 6.

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]