Judith Colell

Judith Colell

(2022)
President of the Academy of Catalan Cinema (en) Itzuli

2021 -
Isona Passola
Bizitza
JaiotzaSant Cugat del Vallès1968ko uztailaren 14a (56 urte)
Herrialdea Katalunia
BizilekuaSant Cugat del Vallès
Familia
Ezkontidea(k)Jordi Cadena i Casanovas (en) Itzuli
Hezkuntza
HeziketaNew Yorkeko Unibertsitatea
Bartzelonako Unibertsitatea lizentzia
Hizkuntzakkatalana
gaztelania
ingelesa
Jarduerak
Jarduerakfilm-zuzendaria, antzerki zuzendaria eta gidoilaria
Enplegatzailea(k)Ramon Llull Unibertsitatea
Gironako Unibertsitatea
Pompeu Fabra Unibertsitatea  (1997 -  2010)
Jasotako sariak

IMDB: nm0170888 Allocine: 187151 Allmovie: p491807 TCM: 824941
Twitter: colelljudith Instagram: judithcolell Edit the value on Wikidata

Judith Colell (Bartzelona, Katalunia, 1968ko uztailaren 14a) kataluniar zinema zuzendaria, gidoilaria, gidoi-irakaslea eta ekoizlea da. Emakume zinemagileen eta ikus-entzunezko baliabideen elkartearen sortzaileetako bat da (CIMA) (2006). 2016ko uztailaz geroztik, Espainiako[1] Arte eta Zinematografikoen Akademiaren presidenteordea da, eta Enrique González Macho 2011tik 2015era arte izan zuen kargua hartu zuen.[2] 2021eko ekainaz geroztik Kataluniako Zinemaren Akademiako presidentea da.[3]

Artearen Historian lizentziatu zen eta ondoren New Yorkeko Unibertsitateak Certificate in Film eman zion.

Lan ibilbidea

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1992an Clara Foc film laburrarekin egin zuen debuta. 1996an, Escrito en la piel film laburra Goya sarirako izendatu zuten.[4]

1997an El dominio de los sentidos/Zentzumenak menderatzea lana egin zuen lau errealizadorerekin batera (Teresa de Pelegrí, María Ripoll, Nuria Olivé-Belles eta Isable Gardela). Ikusmena (zentzumenen pertzepzio gisa) izan zen lan horren inspirazioa.

2001ean, Nosotras lana zuzendu zuen, Isabel Clara-Simó-ren kontakizun-liburu batetik abiatuta, Kataluniako film onenaren Butaca Saria irabazi zuen 2001ean, eta jarraian 53 días de invierno egin zuen.

2004an antzerki munduan sartu zen, August Strindbergen Amor matern lana zuzenduta.

2006an, Emakume zinemagileen eta ikus-entzunezko baliabideen elkartea (CIMA) sortu zuen, beste zinemagile batzuekin batera, hala nola Icíar Bollaín, Chus Gutiérrez, Inés París eta Isabel Coixet.

2010ean, Jordi Cadena bikotearekin batera Elisa K filma zuzendu zuen, Lolita Boschen Elisa Kiseljak eleberrian oinarritua, eta Donostiako Nazioarteko Zinemaldian epaimahaiaren saria lortu zuen.[5]

2014. urtean Nora Navas protagonista izan zuen El último baile de Camen Amaya telefilma zuzendu zuen.[6]

Gidoi-irakaslea da komunikazio-sailean Pompeu Fabra Unibertsitatean, Ramon Llull Unibertsitatean, Gironako Unibertsitatean eta Taller de Guionistas eskolan.

2011tik 2015era, Espainiako Arte eta Zinematografia Akademiaren presidenteordea izan zen, Enrique González Macho ekoizlea buru zuen taldean. 2016ko uztailean, berriro hartu zuen kargua bitarteko gisa, Antonio Resines presidenteak eta Edmon Roch presidenteordeak dimititu ondoren.[7]

2021eko ekainean Kataluniako Zinemaren Akademiako presidente hautatu zuten.[3]

Filmografia zuzendari gisa

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  • 1991: Clara foc (film laburra)
  • 1995: Escrito en la piel (film laburra)
  • 1997: El dominio de los sentidos
  • 2000: Nosotras
  • 2003: Fragments
  • 2006: 53 días de invierno
  • 2007: Positius
  • 2010: Elisa K
  • 2014: L'últim ball de Carmen Amaya
  • 2021: 15 horas

Sariak eta goraipamenak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  • 2001ean, Nosotras lanarekin Kataluniako film onenaren Butaca Saria irabazi zuen.

Donostiako Nazioarteko Zinemaldia
Urtea Kategoria Filma Emaitza
2010[8]: Epaimahaiaren Sari Berezia Elisa K Irabazlea

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]