Kintsugi

Kintsugi metodoarekin egindako ontzia.

Kintsugi (金継ぎ ; urrezko arotzeria) edo Kintsukuroi (金繕い ; urrezko konponketa) jatorri japoniarreko teknika bat da, zeramikaren hausturak konpontzeko, erretxina-berniz hautseztatuarekin edo urre, zilar edo platino hautsarekin nahastuta. Hausturak eta konponketak objektu baten historiaren parte direla planteatzen duen filosofia baten parte da, eta ezkutatu, txertatu eta, gainera, objektua edertzeko erakutsi beharrean, erakutsi egin behar direla, bere eraldaketa eta historia agerian utziz.[1][2][3]

Historia

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kintsugi teknikan askotan erabiltze da urrea.

Kintsugi artearen historia XV. mendearen amaieran hasten da, Ashikaga Yoshimasa shogunak, bere te katilurik gogokoenetako bi bidali zituenean Txinara, konponduak izan zitezen. Katiluak konponduta itzuli ziren, baina metalezko grapa itsusi batzuekin, eta horiek zakar eta desatsegin bihurtzen zituzten begien bistan. Emaitza ez zen bere gustukoa izan, beraz, konponketa hobea egingo zuten artisau japoniarrak bilatu zituen, horrela zeramikak konpontzeko modu berri bat lortuz, arte bilakatua.[4][5]

Objektuen konponketari aurre egiteko modu horren teknika eta artea hain preziatua izan zen, ezen batzuek besteei leporatu baitzieten zeramika nahita haustea, ondoren metodo horrekin konpondu ahal izateko; izan ere, konponketaren konplexutasunak konpondutako pieza estetikoki eraldatzen duenez, balio berri bat ematen diola uste zuten. Horrela, metodo horren bidez konpondutako pieza zaharrak inoiz hautsi ez diren piezak baino gehiago balioetsi izan dira. Prozesua artisau japoniarrekin lotuta badago ere, teknika beste jatorri batzuetako zeramikazko piezei aplikatu zaie, horien artean Txinan, Vietnamen eta Korean.[2]

Teknika

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Urushi zuhaitzaren erretxinatik datorren eta urre, zilar edo platino hautsarekin ihinztatuta dagoen Urushi lakaren bidez piezak elkartzean datza teknika. Horretarako, laka erabiltzeko, kebo edo makizutsu pintzel bat erabiltzen da. Prozesua amaitzean, pieza bizitzara itzultzen da orbain distiratsuz beteta. Faseak Kintsugi-aren faseak honako hauek dira.

  1. Istripua (Objektuaren haustura eta zatiak biltzea)
  2. Muntaia (Piezen garbiketa eta aurretiko mihiztadura)
  3. Itxaronaldia.
  4. Konponketa.
  5. Ezagutaraztea.

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. ↑ Gopnik, Blake. (2011-12-21). «Aesthetic Science and Artistic Knowledge» Aesthetic ScienceConnecting Minds, Brains, and Experience (Oxford University Press): 129–154. ISBN 978-0-19-973214-2. (Noiz kontsultatua: 2020-04-16).
  2. ↑ a b (Ingelesez) Gopnik, Blake. (2009-03-03). Blake Gopnik - 'Golden Seams: The Japanese Art of Mending Ceramics' at Freer. ISSN 0190-8286. (Noiz kontsultatua: 2020-04-16).
  3. ↑ (Japonieraz) デジタル大辞泉. «金継ぎ(キンツギ)とは» コトバンク (Noiz kontsultatua: 2020-04-16).
  4. ↑ (Ingelesez) Ota, Alan K.. (1985-09-22). «Shopper's World; Japan's Ancient Art of Lacquerware» The New York Times ISSN 0362-4331. (Noiz kontsultatua: 2020-04-16).
  5. ↑ (Ingelesez) Johnson, Ken. (2008-04-04). «A Craft Polished to the Lofty Heights of Art» The New York Times ISSN 0362-4331. (Noiz kontsultatua: 2020-04-16).

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]