Lita Stantic

Lita Stantic

(2008)
Bizitza
JaiotzaBuenos Aires, 1942ko apirilaren 7a (82 urte)
Herrialdea Argentina
Jarduerak
Jarduerakfilm-zuzendaria, gidoilaria, zinema ekoizlea eta produktorea
Jasotako sariak
IMDB: nm0822711 Allocine: 51326 Allmovie: p112498 Edit the value on Wikidata
La Mujer y el Cine elkarteak, Argentinako emakumeek egindako zinema babesten, zabaltzen eta sustatzen duenak, 30 urte bete zituen Lita Stantic-en omenaldiarekin, : Soledad Amarillaren argazkia, Mar del Plata, 2017.11.19

Lita Stantic, jaiotzaz Élida Stantic (Buenos Aires, Argentina, 1942ko apirilaren 7a) argentinar zinema-zuzendari, ekoizle eta gidoilaria da.

Argentinako zinema berriaren produktorerik garrantzitsuenetakoa da, eta zuzendari berri gailenetako batzuen estreinaldiaren arduraduna da, hala nola Lucrecia Martel, Pablo Trapero eta Israel Adrián Caetano.[1]

Biografia

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Haurtzaroa

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Jatorri eslovakiarreko familia batekoa da. Oroitzapen oso sendoak ditu Chas Parquearen inguruan. Urteetara auzokide izan zuen Esther Ballestrino de Careaga (Maiatzeko Plazako Amen sortzaileetako baten izena) kale bati emateko ekimena bultzatu zuen. Adolfo Aristarain eta Eduardo Mignogna zuzendariak ere bizikide izan zituen. [2]

Jarduera zineman

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1965ean hasi zen zineman lanean, film laburrak zuzenduta: El bombero está triste y llora eta Un día... eta Diario de campamento filmean zuzendariaren laguntzaile gisa. 1968 eta 1977 artean, film luzeen produkzioko buru izan zen, eta 1978tik aurrera produkzioan aritu zen. 80ko hamarkadan, María Luisa Bembergekin batera, GEA Cinematografía produkzio-etxea sortu zuen.[1] Gero, Lita Stantic Producciones du izena.[3]

1993an Un muro de silencio zuzendu zuen, bere lehen eta azken film luzea. Lita Stantic-ek ere gremio-jarduera egin zuen eta 1986 eta 2001 bitartean Industria Zinematografikoaren Argentinako Ganberako buru izan zen.

Zinema ekoizle

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  • La Deuda dir. Gustavo Fontan (2018)
  • Habi la Extranjera dir. Florencia Álvarez (2012)
  • Diletante dir. Kris Niklison (2010)
  • Café de los maestros dir. Miguel Kohan (2008)
  • Cordero de Dios (2008)
  • Hamaca paraguaya (2006) dir. Paz Encina
  • La niña santa dir. Lucrecia Martel (2004)
  • Un oso rojo dir. Israel Adrián Caetano (2002)
  • Tan de repente o La prueba dir. Diego Lerman (2002)
  • Bolivia (2001)
  • La ciénaga dir. Lucrecia Martel (2001)
  • Mundo Grúa dir. Pablo Trapero (1999) '
  • Dársena sur dir. Pablo Reyero (1998)
  • Un muro de silencio dir. Lita Stantic (1993)
  • El verano del potro (1991)
  • Yo, la peor de todas dir María Luisa Bemberg (1990)
  • Fútbol argentino (1990)
  • Miss Mary dir María Luisa Bemberg (1986)
  • Camila dir María Luisa Bemberg (1984)
  • Señora de nadie dir María Luisa Bemberg (1982)
  • Momentos dir. María Luisa Bemberg (1981)
  • Los miedos dir. Alejandro Doria (1980)
  • La isla (1979) dir. Alejandro Doria (1979)
  • Contragolpe (1979)
  • La parte del león (1978)
  • Los Velázquez (1972)

Telebista-ekoizle

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  • Las dependencias (1999)
  • Historias de vidas, Encarnación Ezcurra (1998)
  • Historias de vidas, Silvina Ocampo (1998)
  • Sol de otoño (1996)

Gidoilari

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  • Un muro de silencio (1993)
  • Los Velázquez (1972)
  • El bombero esté triste y llora (1965)
  • Un día... (1966)

Zuzendari

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  • Un muro de silencio (1993)
  • El bombero esté triste y llora (1965)
  • Un día... (1966))

Zuzendaritzako laguntzaile

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  • Diario de campamento (1965)

Sariak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  • La Habanako Zinema Latinoamerikar Berriaren Nazioarteko Jaialdia: Tan de repente-rako aipamen berezia (2002) eta Un oso rojo (2002).
  • Locarnoko Nazioarteko Zinemaldia: Leopardo de Plata por Tan (2002).
  • Príncipe Claus saria (2003)
  • Platinozko Hiru.com Saria: 2001-2010 hamarkadako produkzio-etxea (2011).

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. ↑ a b (Gaztelaniaz) Ranzani, Oscar. (2021-02-19). «Lita Stantic: "A mí me interesa el cine que es necesario" | La productora será celebrada con un ciclo en la Sala Leopoldo Lugones online» PAGINA12 (Noiz kontsultatua: 2022-10-20).
  2. ↑ (Gaztelaniaz) Chas, Portal de Parque. (2021-05-24). «Lita Stantic: “Tengo recuerdos muy fuertes de Parque Chas que transcurrieron durante mi infancia”» Portal Barrio Parque Chas (Noiz kontsultatua: 2022-10-20).
  3. ↑ «Lita Stantic» IMDb (Noiz kontsultatua: 2022-10-20).

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]