Lorenzo Hervás y Panduro

Lorenzo Hervás y Panduro
Irudi gehiago
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturak	Lorenzo Hervás y Panduro
Jaiotza	Horcajo de Santiago, 1735eko maiatzaren 1a
Herrialdea	Espainia
Heriotza	Erroma, 1809ko abuztuaren 24a (74 urte)
Hezkuntza
Heziketa	Alcalako Unibertsitatea
Hizkuntzak	gaztelania
Jarduerak
Jarduerak	idazlea eta hizkuntzalaria
Sinesmenak eta ideologia
Erlijioa	Erromatar Eliza Katolikoa
Erlijio-ordena	Jesusen Konpainia

Lorenzo Hervás y Panduro (Horcajo de Santiago, Cuenca, 1735eko maiatzaren 10a - Erroma, 1809ko abuztuaren 24a) espainiar jesuita eta filologoa izan zen.

Alcala de Henareseko unibertsitatean ikasia, 1756 arte. Apaiztu ondoren, hizkuntza klasikoetako irakasle izan zen Caceresen eta Madrilen. Jesusen Lagundia Espainiatik egotzi zutenean (1767), Italiara joan zen. Pio VII.ak Quirinaleko bibliotekari izendatu zuen (1802-1809). Jakintza handiko gizona zen; 1778-1792 bitartean Unibertsoaren ideia obra idatzi zuen, italieraz (27 liburuki). Giza bizitzaren alderdi guztiak ukitzen dituen eta filologia konparatuan berebiziko garrantzia izan duen beste obra bat ere badu, sei liburutan banatua: Hizkuntza ezagunen katalogoa (1784-1787). Besteak beste, euskarari eskaini zion kapitulu bat ongi taxutua. Misiolari jesuitek munduko bazter guztietatik ekarritako materiala erabili zuen hainbat hizkuntzaren jatorri eta etnografia-loturak erakusteko. Beste obra batzuk: Vocabulario polígloto, con prolegómenos sobre más de CL lenguas (1787), Viaje estático al mundo planetario (1793-1794), Escuela española de sordomudos o Arte para enseñarles a escribir y hablar el idioma español (1795).

Erreferentziak

• Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2011/12/27 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek CC-BY 3.0 lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.

Kanpo estekak