Manuel Ballester

Manuel Ballester
Bizitza
Jaiotza	Bartzelona, 1919ko ekainaren 27a
Herrialdea	Katalunia
Heriotza	Bartzelona, 2005eko apirilaren 5a (85 urte)
Hezkuntza
Heziketa	Harvard Unibertsitatea Bartzelonako Unibertsitatea
Hizkuntzak	gaztelania katalana
Jarduerak
Jarduerak	kimikaria eta unibertsitateko irakaslea
Enplegatzailea(k)	Bartzelonako Unibertsitatea Harvard Unibertsitatea Zientzia Ikerketen Kontseilu Nagusia
Jasotako sariak	ikusi Princess of Asturias Award for Technical and Scientific Research  (1982) Narcís Monturiol Medal  (1984) National Research Award- Catalonia  (2003)
Kidetza	Royal Academy of Sciences and Arts of Barcelona ^(en)

Manuel Ballester Boix (Bartzelona, 1919ko ekainaren 27a - 2005eko apirilaren 5a) kataluniar kimikaria izan zen.

Bartzelonako eta Madrilgo Unibertsitateetan ikasi zuen, eta Estatu Batuetako Harvard Unibertsitatean osatu zuen bere heziketa. Bartzelonako ikasketak amaitutakoan, Consejo Superior de Investigaciones Científicas (CSIC) ikerketa-erakundean hasi zen lanean. 1954an Ballesterrek zuzendutako ikertzaile-taldeak errendimendu handiko lehen karbono kloruro alkaromatikoa aurkitu zuen. Aurkikuntza garrantzitsua izan zen, kimika organikoaren barruan eremu berri bat zabaldu zuelako. 1958tik 1973ra arte, Estatu Batuetako gobernuak Defentsa Sailerako agindu zion ikerketa-lan bat egiten aritu zen, eta 1971tik 1985era bitartean, Bartzelonako Kimika Organiko Aplikatuko Institutuko zuzendari izan zen. Kimikaren alorrean egin zituen aurkikuntzen artean, aipatzekoa da plastiko magnetikoarena, eta erradikal aske eta geldo berriak prestatzeko modua ere patentatu zuen. Erradikal aske eta geldoen erabilerak asko lagundu zien, besteak beste, hidrologiari eta elektronika industrialari. Aurkikuntza horri esker, eroale elektriko gisa erabili ahal izan zen plastikoa, ordura arte erabilitako metalen ordez. Sei aldiz izan zen Nobel Sarirako hautagai, eta lau liburu argitaratu zituen, horietako bat Espainian, Química orgánica física. Fundamentos y espectrometría (1978, Kimika organiko fisikoa. Oinarriak eta espektrometria). 16 patenteren jabe zen Espainian, Estatu Batuetan eta Kanadan, eta hainbat sari bereganatu zituen, horien artean zientzia-arloko Asturiasko Printzea Sariak, 1982an.

Erreferentziak

• Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2011/12/26 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek CC-BY 3.0 lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.