Merkataritza-banku

Merkataritza-bankua edo banku komertziala finantza-erakundea da, jendearen gordailuak onartzen dituena eta kontsumorako eta inbertsiorako maileguak ematen dituena etekinak lortzeko.

Banku bati edo banku handi baten dibisioari ere erreferentzia egin diezaioke, korporazioekin edo enpresa handi/ertain batekin jorratzen duena txikizkako banku batetik eta inbertsio banku batetik bereizteko. Banku komertzialen artean sektore pribatuko bankuak eta sektore publikoko bankuak daude.

Historia

Banku izena banco italiar hitzetik dator, "idazmahai/eserleku" hitzetik, zeina Errenazimentu italiarrean Florentziako bankariek erabiltzen baitzuten, mahaigain berde batez estalitako idazmahai batean egiten baitzituzten transakzioak. Hala ere, banku-jardueraren aztarnak aurki daitezke, baita antzinatean ere.

Estatu Batuetan, banku komertziala terminoa inbertsio-banku batetik bereizteko erabili zen maiz, banku-erregulazioan desberdintasunak zeudelako. Depresio Handiaren ondoren, Glass–Steagall Legearen bidez, Estatu Batuetako Kongresuak banku komertzialek banku-jardueretan bakarrik parte har zezaten eskatu zuen; inbertsio-bankuak, berriz, kapitalen merkatuko jardueretara mugatu ziren. Bereizketa hori batez ere 1999an indargabetu zuen Gramm–Leach–Bliley Legeak.

Eginkizuna

Merkataritza-bankuen zeregin orokorra da finantza-zerbitzuak ematea jendeari oro har eta enpresei, ekonomiaren eta gizartearen egonkortasuna eta ekonomiaren hazkunde iraunkorra bermatuz.

Horri dagokionez, kreditua sortzea da banku komertzialen funtzio garrantzitsuena. Bezero bati mailegu bat zehatzen dioten bitartean, mailegu-hartzaileari ez diote eskudirurik ematen. Aldiz, gordailu-kontu bat irekitzen dute, eta mailegu-hartzaileak kontu horretatik atera dezake. Bestela esanda, mailegu bat zigortzen duten bitartean, gordailuak sortzen dituzte automatikoki.

Erreferentziak

Kanpo estekak