Myoporum laetum

Myoporum laetum
Irudi gehiago
Sailkapen zientifikoa
Erreinua	Plantae
Ordena	Lamiales
Familia	Scrophulariaceae
Generoa	Myoporum
Espeziea	Myoporum laetum Forster, 1786

Mioporoa (Myoporum laetum) Scrophulariaceae familiako zuhaitza da. Txilen miosporo diote.

Deskribapena

Hostoiraunkor zuhaitza da, 10 m inguruko altuerara iristen dena eta neguaren amaieratik udaberriaren erdialdera loratzen da. Azala marroi pitzatu itxura du.

Hostoak pozoitsuak dira, ertzak osoak edo pixka bat zerratuak eta guruin zeharrargitsuez estalita daude. Loreak, hermafroditak dira, zurixkak puntu moreekin eta petaloak iletsuak elkarrekin soldatuak, 4-5 estamine ditu.

Habitata

Zeelanda Berriko zuhaitza da. Oso ondo hazten da kostaldeetan eta baso txikietan.

Iberiar Penintsulan, maiz, Balearretan, Katalunian, Valentziako Erkidegoan, Murtzia, Andaluzian, Extremaduran, Ceutan, Portugalen, Kanarietan eta normalean klima epel edo leunetan landatzen da, Euskal Herrian ere aurkitu daiteke. Kostaldeko errepidetan eta hondakinetan naturalizatzen da, eta bertan landare inbaditzaile gisa hedatzen den. ^[1] Landare apaingarri moduan ere landatzen da.

Oso ondo jasaten du itsasoaren hurbiltasuna, haizea eta hareatza. Batzuetan basatuta agertzen da. ^[2]

Aplikazioak

Maoriek larruazaleko hostoak igurtzi zituzten eltxoak eta hare-eulia uxatzeko ^[3]

Taxonomia

Myoporum laetum Georg Forsterrek deskribatu zuen eta Florulae Insularum Australium Prodromus 44.- an argitaratu zen 1786. urtean. ^[4]

Erreferentziak

1. Myoporum en Ministerio de Medio Ambiente y Medio Rural y Marino/DGSCM, 2011
2. Txantiloi:Cita libro
3. Dealing with bites, The Encyclopaedia of New Zealand; [1]
4. .

Bibliografia

• Connor, H.E. 1977: The Poisonous Plants in New Zealand. 2 edition. Government Printer, Wellington.
• Chinnock, R.J. 2007: Eremophila and allied genera, a momograph of the plant family Myoporaceae. Rosenberg Publishing Pty Ltd.
• Webb, C.J.; Sykes, W.R.; Garnock-Jones, P.J. 1988: Flora of New Zealand. Vol. IV. Naturalised Pteridophytes, Gymnosperms, Dicotyledons. Botany Division, D.S.I.R., Christchurch, New Zealand.
• Stewart, J. 1971: Plants in New Zealand Poisonous to Man. New Zealand Department of Health, Wellington.
• Allan, H.H. 1961: Flora of New Zealand. Vol. I. Indigenous Tracheophyta: Psilopsida, Lycopsida, Filicopsida, Gymnospermae, Dicotyledones. Government Printer, Wellington.
• Dawson, M. I. 2008: Index of chromosome numbers of indigenous New Zealand vascular plants.

Kanpo estekak