Ocypus olens | |
---|---|
Sailkapen zientifikoa | |
Erreinua | Animalia |
Filuma | Arthropoda |
Klasea | Insecta |
Ordena | Coleoptera |
Familia | Staphylinidae |
Leinua | Staphylinini |
Generoa | Ocypus |
Espeziea | Ocypus olens O.F. Müller, 1764 |
Ocypus olens Staphylinidae familiako kakalardo espeziea da. Hasiera batean Staphylinus generoan sartu zen, 1764an; autore eta biologo batzuek oraindik ere sailkapen hori erabiltzen dute.[1]
Olens espeziearen latinezko izenak usaina esan nahi du, eta abdomenaren muturreko bi guruin zuriei egiten die erreferentzia.[2] Kakalardo hau deabruarekin lotu izan da Erdi Arotik, batez ere Britainia Handian. Britainiar folklorean esaten da kakalardo honek Evaren sagarraren bihotza jan duela, eta kakalardoa zapaltzen duen pertsona batek zazpi bekatu barkatu dituela.
Kakalardo oso arrunta da Europa osoan eta Afrikako iparraldean. Ameriketan eta Australasiako parteetan ere gizakiak sartu ditu.[3] Hezetasun-baldintzak dituzten eremuak nahiago dituzte, eta apiriletik urrira bitartean aurki daitezke belardietan, txilardietan, basoetan, heskaietan, parkeetan, lorategietan eta hirietan. Egunez enborren, harrien edo orbelen azpian egoten dira.[2][4]
Ocypus olens udazkenean ugaltzen da. Emeek lehen estalaldia baino 2 edo 3 aste geroago jartzen dituzte arrautzak.[5] Handiak dira (4 mm artekoak) eta zuriak, zerrenda ilunagoarekin. Hezetasun-egoeran baino ez dituzte jartzen goroldioaren, harrien, behi-gorozkien edo orbelaren azpian.[6] 30 bat egunen buruan, arrautzak irekitzen dira, eta larbak, zuriak eta buru lasto-kolorekoak, azaleratzen dira.[5][2][7] Larba lur azpian bizi da hein handi batean, eta ale helduen antzeko presez elikatzen da. Baraila horiek ere ondo garatuta daude etapa honetan.[2] Hedatze bera hartzen du baraila irekiekin eta isats altxatuarekin, mehatxupean dagoenean. Larbak hiru estadio ditu, eta azkena 20 eta 26 mm bitartekoa da.[5] 150 bat egun dituztenean, larbak 35 egunez kuskua egiten du, eta heldu itxurarekin ateratzen da. Azken kolorea guztiz osatua du, hegoak izan ezik, horiek ezin baitira garbi tolestu elitro azpian zenbait orduz.[2][5] Helduek bigarren negu bat iraun dezakete, batzuk gordelekuetan hibernatzen eta ez martxora arte ateratzen, beste batzuk aktibo dauden bitartean.[2]