Peziza varia

Peziza varia
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaFungi
KlaseaPezizomycetes
OrdenaPezizales
FamiliaPezizaceae
GeneroaPeziza
Espeziea Peziza varia
BasionimoaOctospora varia

Peziza varia Pezizaceae familiako onddo espezie bat da.[1] Ez du balio sukalderako.

Sinonimoa: Plicaria varia.

Deskribapena

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Karpoforoa: Hasieran kopa forman, baina berehala zabaltzen da, baita ganbila ere; oro har, oin nabarmen batekin.

Himenioa: Okre saturatu samarreko kolorekoa; kanpoko aldea ere kolore berekoa da, laster zurixka hezetasuna galtzean, furfurazeoa.

Haragia: Bost geruzatan aurkezten da, eta lupa baten laguntzaz hauteman daiteke.[2]

Etimologia: Peziza terminoa, grekotik dator, oin txikiko onddoak izendatzen zituen "peziz" hitzetik. Varia epitetoa berriz latinetik dator, askotarikoa, esan nahi duen "varius" hitzetik. Bere koloreagatik

Jangarritasuna

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ez du sukalderako balio.[3]

Nahasketa arriskua

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Peziza cerea delakoarekin nahas daiteke, hau oso antzekoa da, baina tonu argiagoak ditu.[4]

Sasoia eta lekua

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Udaberritik aurki daiteke lurzoru aberatsetan eta landare hondarretan. Ez da oso ohikoa.[5]

Banaketa eremua

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanada, Ameriketako Estatu Batuak, Mexiko, Txile, Hego Orkadak, Europa, Errusia, Hegoafrika.

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. ↑ Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza  •   Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012  •   Euskalnatura  •   Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987  •   Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973  •   Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
  2. ↑ (Gaztelaniaz) Mendaza, Ramon, Diaz, Guillermo. (1987). Guia fotografica y descriptiva 800 especies a todo color. Iberduero, 750 or. ISBN 84-404-0530-8..
  3. ↑ (Gaztelaniaz) Cetto, Bruno. (1987). Guia de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 559 or. ISBN 84-282-0541-X (T. 3). ISBN: 84-282-0538-8 (O.C.)..
  4. ↑ (Gaztelaniaz) Ubillos Javier. (2020). Curso de iniciación a la micología, fichas micológicas. Asociacion cultural “Baxauri” Kultur Elkartea Mikologia, Bajauri, Cofradia Vasca de Gastronomia.
  5. ↑ (Gaztelaniaz) Morales Pulido Juan, Carmona Perate José Julián. (1981). Sociedad Micologica Extremeña, Medalla de Extremadura 2019.

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]