Rudolf Serkin

Rudolf Serkin
Irudi gehiago
Bizitza
Jaiotza	Cheb, 1903ko martxoaren 28a
Herrialdea	Austria  Ameriketako Estatu Batuak
Heriotza	Guilford, 1991ko maiatzaren 8a (88 urte)
Hobiratze lekua	Christ Church Cemetery ^(en) Vermont
Heriotza modua	berezko heriotza: minbizia
Familia
Seme-alabak	ikusi Peter Serkin ^(en)
Hezkuntza
Hizkuntzak	ingelesa alemana
Irakaslea(k)	Richard Robert ^(en)
Ikaslea(k)	ikusi Ruth Laredo ^(en) Steven De Groote ^(en) Seymour Lipkin ^(en) Cristina Ortiz ^(en)
Jarduerak
Jarduerak	piano-jotzailea, musikaria eta musika-irakaslea
Enplegatzailea(k)	Curtis Institute of Music ^(en)
Jasotako sariak	ikusi National Medal of Arts Arteetan eta Zientziatan Merituaren Ordena Askatasunaren Domina Presidentziala Kennedy Center Honors Ernst von Siemens Music Prize  (1978) Izarra Hollywoodeko Ospearen pasealekuan Pour le Mérite ordena
Kidetza	Arteen eta Zientzien Ameriketako Estatu Batuetako Akademia
Genero artistikoa	musika klasikoa
Musika instrumentua	pianoa

Rudolf Serkin (Eger, Bohemia, 1903ko martxoaren 28a - Guilford, Vermont, AEB, 1991ko maiatzaren 8a) estatubatuar piano-jotzailea, jatorriz bohemiarra, izan zen.

Biografia

Bost urte bete zituenetik, nabarmen ikusi zen Serkin haur prodijioa zela. Vienako Kontserbatorioan egin zituen ikasketak. 1915ean egin zuen debuta Vienako Orkestra Filarmonikoarekin, Mendelssohnen "Lehenengo kontzertua" lanean. Hamazazpi urte zituela, Adolf Busch ezagutu zuen; harreman horrek eragin handia izan zuen Serkinen karreran. Alemaniar biolin-jotzaile handiak bere etxean hartu zuen, eta ganbera-musikara zuzendu zuen. Garai horretan, Marcel Moyse (txirula-jotzailea) eta Aubrey Brainekin (tronpa-jotzailea) "Brandeburgoko bosgarren kontzertua" grabatu zuen.

1933an Adolf eta Hermann Buschekin Suitzara joan zen, eta urte horretan bertan egin zuen debuta Estatu Batuetan. Izugarrizko arrakasta izan zuen, eta Toscaninik bakarlari gisa aritzeko deitu zion 1934 eta 1936an. 1935ean Aldolf Buschen alaba zen Irenerekin ezkondu zen. 1939an Estatu Batuetan hartu zuen bizilekua, eta bertako hiritartasuna hartu zuen. Urte horretatik aurrera, Filadelfiako Curtis Institutuko irakasle gisa aritu zen lanean. 1950ean, Clara Haskilekin batera, Pradeseko Jaialdian parte hartu zuen. Adolf Buschekin batera, 1951n, Marlboroko (Vermont, Estatu Batuak) Jaialdia sortu eta zuzendu zuen. Bertan bildu ziren garai horretako ganbera-musikako musikari handienak. XX. mendeko musikan ere zenbait saio egin zituen Serkinek: McDowellen kontzertua 1938an, Adolf Buschen sonata bat, Martinùren sonata bat (1957) eta A. Schnabelen hirukote bat.

Erreferentziak

Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Rudolf Serkin

• Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2011/12/26 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek CC-BY 3.0 lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.