Société des Apaches

Société des Apaches
Datuak
Mota	artistic school ^(en)
Herrialdea	Frantziako Hirugarren Errepublika
Osatuta	Désiré-Émile Inghelbrecht Florent Schmitt Igor Stravinski Lucien Garban ^(en) Léon-Paul Fargue Manuel de Falla Maurice Delage Maurice Ravel Michel-Dimitri Calvocoressi ^(en) Paul Sordes ^(en) Ricard Viñes ^(en) Tristan Klingsor ^(en) Édouard Bénédictus Émile Vuillermoz

Apatxe talde bat 1910 inguruan: ezkerretik eskuinera, lehen lerroan: Roger Haour, Maurice Ravel, Jeanne y Christiane Pivet; 2. lerroan: Jane Haour, "Raton" Schmitt, Léon Pivet; 3.lerroan: Paul Sordes, Florent Schmitt, Léon-Paul Fargue, Jeanne Schmitt

Georges d'Espagnat: Réunion de musiciens chez M. Godebski (1910); Cipa et ses amis Apaches^[1] izenburua ere eman zaio.

Les Apaches edo Société des Apaches (euskaraz: «Apatxeak edo Apatxeen Elkartea») 1900 inguruan sortutako frantziar musikari, idazle, intelektual eta artista taldea izan zen.^[2]

Historia

"Attention les apaches!" oihukatu zuen egunkari-saltzaile batekin ustekabean gurutzatu ondoren izena hartu zuen taldeak. Laster hartu zuten izena, frantsesez bandaloa esan nahi zuena. Claude Debussyren Pelléas et Mélisande operaren inguruan bildu zen taldea. Bere kiderik ospetsuenak, Maurice Ravelek, Aleksandr Borodinen 2. Sinfoniako lehen mugimendua taldearen melodia gisa moldatzea iradoki zuen, eta denek onartu zuten ideia hori. Taldea larunbatero biltzen zen, maizago Paul Sordesen etxean; txandaka, Tristan Klingsorenean elkartzen ziren. Ravelek Miroirs pianorako bere lanaren mugimenduak Apachetako kideei eskaini zizkien. Stravinskik gauza bera egin zuen Lirika japoniarraren hiru poema lanarekin.^[3]

Partaideak

Beste batzuen artean hauek ziren:

• Félix Augustin
• Édouard Bénédictus, margolari, musikagile eta zientzialaria.
• Joaquín Boceta, matematikaria.
• André Caplet, musikagilea.
• Michel-Dimitri Calvocoressi, idazlea eta musika-kritikoa.
• Maurice Delage, musikagilea.
• Manuel de Falla, musikagilea.
• Léon-Paul Fargue, poeta.
• Lucien Garban, musika-argitaratzailea.
• Charles Guérin, margolaria.
• Désiré-Émile Inghelbrecht, musikagile eta orkestra-zuzendaria.
• Tristan Klingsor, poeta, margolari eta arte-teorikoa.
• Charles Lacoste, margolaria.
• Georges Mouveau, margolaria.
• Maurice Ravel, musikagilea, piano-jotzaile eta orkestra zuzendaria.
• Florent Schmitt, musikagilea.
• Paul Sordes, margolaria
• Igor Stravinsky, musikagile eta piano-jotzailea.
• Maurice Tabuteau, hegazkinlari.
• Ricardo Viñes, piano-jotzailea.
• Émile Vuillermoz, idazle eta musika-kritikoa.

Erreferentziak

1. https://archive.wikiwix.com/cache/index2.php?url=https%3A%2F%2Fwww.jstor.org%2Fstable%2F25486006#federation=archive.wikiwix.com&tab=url
2. https://portal.dnb.de/opac.htm?method=simpleSearch&cqlMode=true&query=nid%3D7605029-4
3. "Maurice Ravel". Contemporary Musicians, 25.liburuki, Gale Group, 1999. Biography Resource Center. Farmington Hills, Mich.: Thomson Gale. 2005.

Kanpo estekak