Sundai, Edo-n | |
---|---|
![]() | |
Jatorria | |
Sortzailea(k) | Katsushika Hokusai |
Sorrera-urtea | 1831 |
Izenburua | 東都駿台, 東都駿臺 eta Surugadai in Edo |
Ezaugarriak | |
Dimentsioak | 24,8 (![]() ![]() |
Genero artistikoa | paisaia margolaritza, ukiyo-ea eta meisho-e (en) ![]() |
Telesaila | Fuji mendiaren hogeita hamasei ikuspegi |
Deskribapena | |
Kokapena | |
Bilduma | Cleveland Museum of Art (en) ![]() |
Inbentarioa | 1940.1000, JP1287 eta JP2995 |
'''Sundai, Edo-n''' (japonieraz: 東都駿台, Tōto Sundai''), Katsushika Hokusai japoniar margolari eta grabatzailearen xilografia bat da, 1830-1832 artean egina, Edo Aroan. Fuji mendiaren hogeita hamasei ikuspegi saileko partea da. Klase sozial desberdinetako pertsonak erretratatzen ditu, Edo kanpoaldean, egungo Tokion, zegoen kale batean.[1]
Eszena Sundain gertatzen da, Edo hirian, Tokioko egungo Surugadai barrutian. Edo garaian, inguru honetan shogunaren zerbitzarien egoitzak ugari ziren. Irudiak, zentrotik ezkerrerantz altxatzen diren mendixka ezberdinak erakusten ditu. Zuhaitz altuek eta hosto handikoek osaketaren alde hau populatzen dute; hauen tonu berdeek eta belarrak uda dela aditzera eman lezakete.
Eskuinean, bi etxeen teilatuak altxatzen dira. Teilatu hauek, beste muturreko altueren ondoan, erdiguneko sakonunea osatzen dute; haratago, Fuji mendia ikusten da. Lehen planoan, oinezkoek zeharkatzen duten kale bat dago. Eskuinerantz, hiru basailuk babesten duten samurai bat doa, bizkarrean kutxa bat daramatela ekipajea gordetzeko. Talde honen aparte pertsona batzuk muinotik igarotzen ari dira. Hokusaik paisaiaren elementuez gain, aurpegiak, arropak eta gorputz-mugimenduak zehaztu zituen.[2]
Hokusaik hirurogeita hamar urte zituen sail hau egiteko orduan eta bere ibilbide artistikoaren gailurrean zegoen. Grabatu honetarako zurezko grabatua egiteko Japoniako teknikak erabili zituen. Lehenik, formak marrazten zituen paper gainean, zurezko blokearen zizelkatzean lerroak jarraitzeko. Ondoren, bloke horren gainean pintatzen du, eta, ondoren, beste orri baten gainean sakatzen du. Teknikaren konplexua da kolore bakoitzak bere zura behar duelako, eta, gainera, egilea ezaguna zen erabiltzen zituen tonalitate ugariengatik eta horiek lanean azaldu nahiz zuelako.