Umberto D. | |
---|---|
Jatorria | |
Argitaratze-data | 1952 |
Izenburua | Umberto D. |
Jatorrizko hizkuntza | italiera |
Jatorrizko herrialdea | Italia |
Banatze bidea | eskatu ahalako bideo |
Ezaugarriak | |
Genero artistikoa | film dramatikoa |
Iraupena | 91 minutu |
Kolorea | zuri-beltzekoa |
Zuzendaritza eta gidoia | |
Zuzendaria(k) | Vittorio De Sica |
Gidoigilea(k) | Cesare Zavattini |
Antzezlea(k) | |
Carlo Battisti (en) Maria Pia Casilio Lina Gennari (en) Memmo Carotenuto (en) Lamberto Maggiorani Riccardo Ferri (en) | |
Ekoizpena | |
Ekoizlea | Giuseppe Amato Vittorio De Sica Angelo Rizzoli |
Edizioa | Eraldo Da Roma |
Ekoizpen-diseinatzailea | Virgilio Marchi (en) |
Bestelako lanak | |
Musikagilea | Alessandro Cicognini |
Argazki-zuzendaria | G.R. Aldo |
Fikzioa | |
Kontakizunaren tokia | Erroma |
Argumentu nagusia | zahartzaroa eta solitude (en) |
Historia | |
Nominazioak | |
Umberto D. (umˈbɛrto di ahoskatua) 1952ko Vittorio De Sica italiar zinema zuzendariaren film dramatikoa da. Italiar neoerrealismoaren film nagusienetariko batentzat jo ohi da.
Umberto Domenico Ferrari Erroman bizi den agurea bere gelaren alokairua ordaintzeko diruaren bila dabil. Alokatzaireak etxetik bota eta bere lagun bakarrak, etxe-garbitzailea eta bere txakurra, ezin dute lagundu.
Artikulu hau zinemari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |