Ángela Becerra
| Ángela Becerra | |
|---|---|
 (2014) | |
| Bizitza | |
| Jaiotza | Santiago de Cali, 1957ko uztailaren 17a (67 urte) |
| Herrialdea |  Kolonbia  Espainia |
| Familia | |
| Ezkontidea(k) | Joaquín Lorente (en)  |
| Hezkuntza | |
| Hizkuntzak | gaztelania |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | idazlea, eleberrigilea eta poeta |
| Lantokia(k) | Bartzelona |
| Jasotako sariak | ikusi
|
| Mugimendua | magical Idealism (en) |
| Genero artistikoa | olerkigintza |
     | |
Ángela Becerra Acevedo (Cali, 1957ko uztailaren 17a) kolonbiar idazlea da. Bere ibilbidean, hainbat sari irabazi ditu, Espainiakoak eta nazioartekoak.[1] Kritika espezializatuaren arabera, Becerra idealismo magikoaren sortzaile eta Espainian gehien irakurritako idazleetako bat bezala aipatzen da.[2][3][4]
Biografia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Cali hirian jaioa, zazpi anai-arrebetatik bosgarrena da.[5] Komunikazio eta Publizitate Diseinuko ikasketak hasi zituen bere jaioterrian, baina utzi egin zituen Bogota hirian jarraitzeko, eta han hainbat sari eta aitorpen jaso zituen.[6] 1987an, jada senarrarengandik bananduta, Cali eta Bogotako publizitate agentzietan lan egin zuen.[5]
1980ko hamarkadaren amaieran Bartzelonara (Espainia) bidaiatu zuen, eta han publizitate agentzia bateko sormen presidenteorde gisa lan egin zuen.[5] 2000. urtearen erdialderako, literaturan zentratzen hasi zen Becerra.[4]
Joaquín Lorente publizista eta idazlearekin ezkonduta dago, eta bi alaba dituzte.[7]
Literatura-lana
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Bere ibilbide literarioa 2004ko hasieran hasi zuen De los amores negados liburua argitaratzean, «nobela magistrala» eta «erotismoko lezio literario ederra» kritikaren arabera eta kritika onak lortu zituena.[4] Amodioan oinarritutako El penúltimo sueño eleberriarekin jarraitu zuen, eta aintzatespena lortu zuen. Nazioarteko hainbat sari irabazi zituen.[8][9][4][8][10] 2007an, Lo que le falta al tiempo lana kaleratu zuen, eta Mazarine izeneko pintura ikasle baten maitasun istorioan oinarritzen da haren haria.[11] Urtebete geroago argitaratu zituen Alma abierta eta Amor con A lan poetikoak: lehenak emakume baten kezketan eta pentsamenduetan oinarritutako istorio bat kontatzen du, eta bigarrenak «pasioa, irrikak, desioak eta frustrazioen hasiera- eta desilusioa eta maitasunaren heriotza den amaiera» jorratzen ditu.[12] Memorias de un sinvergüenza de siete suelas (2013) Sevillan girotutako istorio bat da, maitasunari, pasioari, gorrotoari eta erotismoari buruzkoa, eta Algún día, hoy (2019) 1920an gertatutako istorio erreal bati buruzkoa da, non Betsabé Espinal «historiako lehen greba femeninoetako baten heroi bihurtzen den».[13]
Bere lanak 23 hizkuntza baino gehiagotara itzuli dira, eta 50 herrialde baino gehiagotan argitaratu.[2] Idazle lanaz gain, Angela Becerrak hainbat publizitate agentziatan zuzendari sortzaile lanak egin ditu urte luzez, eta pinturan, eskulturan, antzerkian eta argazkigintzan ere murgildu izan da.[14]
Obrak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Eleberria
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- 2004: De los amores negados. ISBN 9789588160382.
- 2005: El penúltimo sueño. ISBN 978-84-08-10039-3.
- 2007: Lo que le falta al tiempo. ISBN 978-84-08-07014-6.
- 2009: Ella, que todo lo tuvo. ISBN 978-84-08-08681-9.
- 2013: Memorias de un sinvergüenza de siete suelas. ISBN 978-84-08-03551-0.
- 2019: Algún día, hoy. ISBN 978-84-08-21181-5.
Poesia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- 2008: Alma abierta. ISBN 9788492421541 .
- 2008: Amor con A. ISBN 9588293448 .
Sariak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Kolonbiakoak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- 2005: Kolonbiako fikziozko libururik onenaren saria, El penúltimo sueño lanagatik.
- 2009: Komunikazio Grafikoaren Industriaren Kolonbiar Elkartearen Ohorezko Aipamena, Amor con A lanagatik.[1]
Nazioartekoak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- 2004: International Latino Book Awards, De los amores negados lanagatik.[1]
- 2005: Premio Azorín, El penúltimo sueño lanagatik.[10]
- 2006: International Latino Book Awards, El penúltimo sueño lanagatik.[1]
- 2007: International Latino Book Awards, Lo que le falta al tiempo lanagatik.[1]
- 2009: Premio Planeta-Casa de América, Ella, que todo lo tuvo lanagatik.[15]
- 2019: Premio Fernando Lara de Novela, Algún día, hoy lanagatik.[16]
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ a b c d e Premios. villegaseditores.com.
- ↑ a b Ángela Becerra. Instituto Cervantes.
- ↑ Castaño, Óscar. (1 de diciembre de 2006). «El triunfo de la colombiana Ángela Becerra en el mundo» Revista Diners.
- ↑ a b c d «Ángela Becerra» PlanetadeLibros.
- ↑ a b c «Ángela Becerra» Escritoras.com.
- ↑ «La colombiana Ángela Becerra gana el Fernando Lara de Novela» letralia.com.
- ↑ «María Lorente Becerra: “Uno es actor cuando escribe y antropólogo cuando no lo está haciendo”» larazon.es.
- ↑ a b Ángela Becerra - Biografía. La Vanguardia.
- ↑ Silvia Adela Kohan. El penúltimo sueño ALBA Editorial, 2012. p. 181. ISBN 9788484287919.
- ↑ a b «Ángela Becerra, ganadora del Premio Azorín de Novela 2005» El País 3 de marzo de 2005.
- ↑ «La colombiana Ángela Becerra gana por segunda vez el premio Latin Literary Award de Novela» Notimérica 30 de mayo de 2006.
- ↑ Ángela Becerra enseña que el amor es con A. El Espectador.
- ↑ «La escritora colombiana Ángela Becerra gana el Premio de Novela Fernando Lara» La Vanguardia 27 de abril de 2019.
- ↑ Juristo, Juan Ángel. (5 de junio de 2019). «Ángela Becerra, tras las huellas del pasado» ABC Cultural.
- ↑ Alemany, Luis. (31 de marzo de 2009). «Ángela Becerra gana el Premio Iberoamericano Planeta Casamérica» El Mundo.
- ↑ «La escritora colombiana Ángela Becerra gana el Premio de Novela Fernando Lara» EFE 27 de abril de 2019.
Kanpo estekak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Datuak: Q252017
Multimedia: Ángela Becerra / Q252017