آسارولودو
| بخشی از اسطوره‌شناسی میان‌رودان دربارۀ |
| مذهب میان‌رودان باستان |
|---|
 |
|
در افسانه‌های سومری و اکدی آسارولودو یکی از آنوناکی‌ها است. نام او همچنین آسارلودو، آسازلوهی و نامشوب نیز گفته/نوشته می‌شود. ریشه‌شناسی و معنی نام او ناشناخته است.[۱]
آسارولودو به عنوان یک جن‌گیر در آیین‌های مذهبی سومری کارکرد داشته است.[۱]
او به عنوان نامشوب (درخشان)، یک خدای نگهبان شناخته می‌شود: «خدایی درخشان که راه ما را روشن می‌کند». انوما الیش، آسارولودو را «درخشش خدایان» توصیف می‌کند. در داستان دیگری آمده است که وی «زخم شمشیر آتشین» است و «کاملترین ایمنی را تضمین می‌کند».[نیازمند منبع]
هنگامه (تاریخچه)
[ویرایش]شواهد نخستین، آسارولودو را نه با افسون و جادو، بلکه با نگهبانی شهر کوارا مربوط می‌کند.[۱] آسارولودو، به عنوان خدای پشتیبان کوارا، ممکن است در پانتئون اریدو (شهر انکی) قرار داشته و به همین خاطر یک خدای پلید باشد. گاهی آسالوهی نقشی میانی دارد و بیمار را با انکی/ ائا آشنا می‌کند.
نوشته‌های پسین، آسارولودو را پسر انکی می‌خواند،[۲] که دارای ویژگی‌های انکی مانند هوش، رایزنی و «دانش گسترده» است، و همچنین در افسون هم دست دارد.[۱] آسارولودو بیشتر به لقب‌هایش یعنی "پسر اریدو" یا "پسر آبزو " خوانده می‌شود.
بعدها آسارولودو با مردوک یکسان می‌شود.[۳][۴][۵] در انوما الیش، آسالوهی یکی از پنجاه نام مردوک است.[۶]
دوره‌های زمانی
[ویرایش]آسارولودو نخستین بار در دوره سلسله سوم اور نام برده شده است،[۷][۸] و با بسامد بیشتر در امپراتوری آشوری نو، هخامنشیان و سلوکی پیدا می‌شود.[۱] در کتاب «فهرست خدایان ویدنر»، آسارولودو درست پیش از مردوک نام برده شده است.[۹]
در فرهنگ عامه
[ویرایش]- اصطلاح nam-shub توسط نیل استیفنسون در رمانش برخودبرف برای بدافزار به کار رفته است.
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]این صفحه شامل نوشته اقتباسی از پروژه خدایان و ایزدبانوان میان رودان، محصولی از کانون موضوعی تاریخ، کلاسیک و باستان‌شناسی آکادمی آموزش عالی انگلستان است.
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ (Heffron و Brisch 2016).
- ↑ Edzard, D.O. 1965. "Mesopotamien. Die Mythologie der Sumerer und Akkader." In H.W. Haussig (ed.), Götter und Mythen im Vorderen Orient. Wörterbuch der Mythologie, erste Abteilung, Bd. I, p. 43. Stuttgart: Ernst Klett Verlag.
- ↑ Sommerfeld, W. 1987-90. "Marduk. A. Philologisch. I. In Mesopotamien." In: Reallexikon der Assyriologie und Vorderasiatischen Archäologie 7, p. 362. Berlin: de Gruyter.
- ↑ Brisch, N. 2007. Tradition and the Poetics of Innovation: Sumerian Court Poetry from the Larsa Dynasty (ca. 2003-1763 BCE). Alter Orient und Altes Testament, 339. Münster: Ugarit-Verlag. pp.142-56.
- ↑ Richter, T. 2004. Untersuchungen zu den lokalen Panthea Süd- und Mittelbabyloniens in altbabylonischer Zeit. 2. , verbesserte und erweiterte Auflage. Alter Orient und Altes Testament, 257. Münster: Ugarit-Verlag. p.462 n.1956.
- ↑ Foster, B.R. 2005. Before the Muses: an Anthology of Akkadian Literature. 3rd edition. Bethesda, MD: CDL Press. pp.472, 475.
- ↑ (Geller 1985)
- ↑ Cunningham, G. 1997. Deliver Me From Evil: Mesopotamian Incantations 2500-1500 BC. Rome. p.65
- ↑ "cams/gkab". oracc.museum.upenn.edu. Retrieved 2018-11-14.
برای مطالعهٔ بیشتر
[ویرایش]- Asalluhi در مجموعه نوشتار الکترونیکی ادبیات سومری
- بریژیت گرونبرگ: Die Götter des Zweistromlandes. Kulte , Mythen , Epen. آرتمیس و وینکلر، اشتوتگارت ۲۰۰۴ ،شابک ۳-۷۶۰۸-۲۳۰۶-۸.
- کانینگام، ج. 1997. Delive Me From Evil: Incopations بین‌النهرین ۲۵۰۰–۱۵۰۰ قبل از میلاد. رم
- هلموت فریدانک و دیگران: Lexikon Alter Orient. مصر * هند + چین * وردرازین. VMA-Verlag، ویسبادن ۱۹۹۷ ،شابک ۳-۹۲۸۱۲۷-۴۰-۳