آسیب له شدگی (به انگلیسی: crush injury) آسیبی است که توسط جسم خارجی باعث فشرده شدن بدن میشود.[۱] این نوع آسیب در به شکل عمومی در حالت غیرنظامی نادر است، اما در بلایای طبیعی رایج است.[۲] علل دیگر عبارتند از حوادث محیط کار، تصادفات جادهای، فروریختن ساختمان، امداد رسانی در بلایا یا حوادث تروریستی.[۳]
شوک هیپوولمی .(به انگلیسی: Hypovolaemic Shock) از دست دادن پلاسما در غشای سلولهای آسیب دیده و دیواره مویرگی میتواند مستقیماً به هیپوولمی شدید منجر شود.[۳] علاوه بر این، شوک میتواند از افسردگی میوکارد به دنبال آزاد شدن الکترولیتهای داخل سلولی ایجاد شود. علاوه بر این، میزان و محل آسیب، شامل خونریزی ناشی از شکستگیهای لگن یا استخوان بلند نیز ممکن است همزمان وجود داشته باشد.
هیپرکالمی (به انگلیسی: Hyperkalaemia) و عدم تعادل الکترولیت (به انگلیسی: electrolyte imbalance). اختلال در غشای سلولی میتواند منجر به آزاد شدن میزان قابل توجهی از پتاسیم شود، که یک کاتیون درون سلولی است و میتواند ایست قلبی را تسریع کند. جداسازی کلسیم پلاسما در بافت آسیب دیده میتواند منجر به هیپوکلسمی نسبی شود که ممکن است احتمال اختلال انعقاد خون و شوک را بیشتر کند. ممکن است اسیدوز متابولیکناشی از آسیب خونرسانی مجدد و هیپوپرفیوژن با شوک مرتبط باشد.
سندرم کمپارتمان. یک عارضه شایع له شدن در نتیجه آسیب بافت ادماتوز و توزیع مجدد مایع به داخل سلول و خونریزی است. سندرم کمپارتمان تثبیت شده ممکن است منجر به تشدید سندرم له شدن سیستمیک و مرگ غیرقابل برگشت سلولهای عضلانی شود.[۳]
نارسایی کلیه. آزاد شدن میوگلوبین توسط عضله آسیب دیده منجر به رابدومیولیز همراه با شوک میشود تخمین زده میشود که تا ۱۵ درصدمنجر به آسیب حاد کلیه میشود.[۴] آسیب حاد کلیه منجر به مرگ بهطور قابل توجهی بالا است.
آسیب له شدگی در نتیجه له شدن بدن توسط یک جسم است. سندرم کراش یک نتیجه سیستمیک رابدومیولیز و متعاقب آن آزاد شدن محتویات سلولی است.[۳] شدت سندرم له شدگی به مدت و میزان له شدگی و همچنین حجم عضله آسیب دیده بستگی دارد. این میتواند ناشی از آسیبهای کوتاه مدت و با شدت زیاد (مانند له شدن زیر آوار ساختمان) یا آسیبهای کم شدت و طولانی مدت مانند کما یا بی حرکتی ناشی از مواد مخدر باشد.[۳]