آندرونیکی زنگو آنتونیو (زادهٔ ۲۶ مه ۱۹۱۳ – درگذشتهٔ ۱۰ فوریه ۲۰۰۰) نقاش اهل آلبانی بود که بههمراه خواهرش سوفیا زنگو پاپادمیتری، اولین زنان نقاش حرفهای اهل آلبانی به شمار میروند. او و وانگوش میجو نخستین کسانی بودند که سبک امپرسیونیسم را در آلبانی معرفی کردند.
آندرونیکی با درجهٔ ممتاز در رشتهٔ نقاشی و مجسمهسازی از دانشکدهٔ هنرهای زیبای آتن فارغ التحصیل شد،[۳][۴] و پس از تحصیل در پاریس، به آلبانی بازگشت و در یک مؤسسهٔ آموزشی مشغول به تدریس شد.[۵] او عمدتاً از پرترهها و مناظر امپرسیونیستی و همچنین نمادها نقاشی میکرد، در حالی که خواهرش بهشدت تحت تأثیر مکتب واقعگرایی بود.[۶] او به عنوان اولین زن نقاش حرفهای آلبانی شناخته میشود.[۷]
در اواخر دههٔ ۱۹۳۰ گفته میشود که او با شاعر لاسگوش پورادچی رابطه داشته است.[۸] در سال ۱۹۴۱ با خواننده، کریستاک آنتونیو ازدواج کرد.[۹]
زنگو آنتونیو در طول زندگی خود حداقل سه نمایشگاه انفرادی داشت.[۱۰] اولین بار در سال ۱۹۳۵، و دومین بار در سال ۱۹۳۷، به مناسبت بیست و پنجمین سالگرد تأسیس آلبانی.[۱۱][۱۲] او همچنین در نمایشگاههای گروهی مختلفی از جمله نمایشگاهی در نیویورک در سال ۱۹۳۹ شرکت کرد.[۱۳] در سال ۱۹۶۳ در دوسالانهٔ اسکندریه به آثاری را به نمایش گذاشت و دو مدال دریافت کرد. او همچنین در کنار پدرش کار کرد و چندین کلیسا را در زادگاهش، و در تیرانا و در جاهای دیگر در آلبانی نقاشی کرد. در سال ۱۹۶۴ کلیسای وانگلیزمو در تیرانا را نقاشی کرد.[۱۴]
مجموعهٔ آثار زنگو آنتونیو از بیش از ۵۰۰ قطعه تشکیل شده است. ۵۵ اثر او در مجموعهٔ موزهٔ ملی هنرهای زیبای آلبانی موجود است.[۱۶] آثار او در چندین دوره در نمایشگاههای مختلفی به نمایش درآمده است. آثار او در سال ۲۰۱۳ در نمایشگاهی به نمایش درآمد که نمایشدهندهٔ میراث خانوادگی او و خانوادهٔ آنتونیو بود.[۱۷] در سال ۲۰۱۷ نیز آثار پس از مرگ او در مستند ۱۴ ارائه شد.[۱۸]
یکی از خیابان های منطقهٔ لاپراکه در تیرانا به نام او نامگذاری شده است.[۱۹]