آنوبیاس (Anubias)، نام سرده ای از گیاهان گلدار آبزی و نیمه آبزی از خانواده گلشیپوریان است که بومی مناطق گرمسیری مرکز و غرب آفریقا است. آنها عمدتاً در رودخانه ها و نهرها رشد می کنند، اما می توان آنها را در مرداب ها نیز پیدا کرد. مشخصه اصلی آنها برگهای پهن، ضخیم و تیره است که به اشکال مختلفی وجود دارد. دسته بندی این جنس در سال ۱۹۷۹ تجدید نظر شد [۱] و از آن زمان نامگذاری آن ثابت بوده است. با استفاده از ویژگی های گل آذین هر گونه می توان آن را از سایر گونه ها تشخیص داد. از آنجاییکه این گیاه اغلب مکانهای پر سایه را ترجیح داده و د در محل سایه دار این گیاهان بهتر رشد میکنند، به همین دلیل نام این جنس از نام خدای مصری آنوبیس، خدای زندگی پس از مرگ، گرفته و نامگذاری شده است. [۱] این جنس برای اولین بار در سال ۱۸۵۷ توسط هاینریش ویلهلم شات با گونه آنوبیاس آفزلی به عنوان گونه نماد آن توصیف شده است. [۲]
از آنوبیاس، به ویژه واریته های مختلف آنوبیاس بارتری، معمولاً در آکواریوم ها استفاده می شود، معمولاً توسط نخ و جدیداً بهوسیلهٔ چسبهای مخصوص به سنگ ها یا کف آکواریوم متصل می شوند. برخلاف اکثر گیاهان، آنوبیاس ها عموماً نور کم را ترجیح می دهند و همچنین می توانند در زیر آب گل تولید کنند. در آکواریوم آنها باید در قسمتهای پایینی و مناطق سایه دار قرار گیرند، در غیر این صورت جلبک ها روی برگ های گیاه رشد می کنند.
بسیاری از آکواریومیست ها آنوبیاس را بهدلیل نیاز آنها به نور و مواد مغذی بسیار کم و همچنین به دلیل اینکه ماهی های گیاهخوار آنها را نمی خورند (به استثنای چند مورد)، یکی از ساده ترین گیاهان برای نگهداری می دانند. به همین دلیل ذکر شده در بالا آنوبیاس ها از معدود گیاهانی هستند که می توانند در آکواریوم هایی که سیچلایدهای آفریقایی و ماهی قرمز دارند، استفاده شوند.
سرعت رشد طبیعی همه گونه ها در این جنس نسبتاً آهسته است. معمولاً هر ۳ هفته یک برگ یا حتی کندتر تولید می کنند. و تصور می شد آنوبیاسها جزو معدود گیاهانی هستند که به افزودن CO 2 به آب واکنش زیادی بروز نمیدهند.