آکیمونو (به انگلیسی: Okimono) (به ژاپنی: 置物)[۱] از زیورآلات ژاپنی است. این اصطلاح به ترتیب به معنی مکان (oku) و چیز (mono) تشکیل شدهاست.
آکیمونو عملکردی کاملاً زیباشناختی دارد. بهطور سنتی، یک آکیمونو در تماشاگه یا در بوتسودان (محراب خانوادگی) قرار میگیرد.
در دوره میجی (۱۹۱۲–۱۸۶۸) تعداد زیادی از آکیمونو به غرب صادر شد.
یکی از مشهورترین هنرمندان در زمینه فلزکاری، یامادا سوبی (۱۸۷۱–۱۹۱۶) بود که از یک ورق فلزی قطعه میساخت.
اولین کاربرد آن در سال ۱۸۸۶ توسط ویلیام اندرسون ثبت شدهاست.[۲]
آکیمونو میتواند از پرسلان، سفال، فلز، چوب یا عاج باشد. اندازه آن معمولاً ۲۰ تا ۳۰ سانتیمتر است، اما همیشه بزرگتر از نِتسوکه است.
یک آکیمونو میتواند انواع موضوعات مانند حیوانها، موجودات اسطورهای، مردم، خدایان، میوهها یا سبزیجات را به تصویر بکشد. در برخی از نمونههای مختلف چندین موضوع با هم ترکیب شدهاند. آکیمونو میتواند یک صحنه روزانه یا یک افسانه را به تصویر بکشد.
یکی از زیرمجموعههای آکیمونو، آکیمونو جیزای (Okimono Jizai) است، اشکال مفصلدار که اغلب از برنز یا آهن ساخته میشود.