اداره کل اطلاعات (سوریه)

اداره کل اطلاعات
إِدَارَةُ الْمُخَابَرَاتِ الْعَامَّةِ
دید کلی سازمان
بنیان‌گذاری۱۹۴۵؛ ۸۰ سال پیش (۱۹۴۵-خطا: زمان نامعتبر}})
(DGS ۱۹۴۵–۱۹۵۸)
(GIS ۱۹۵۸–۱۹۶۱)
(ISFC ۱۹۶۱–۱۹۷۱)
(GID ۱۹۷۱–۲۰۲۴)
برچینش۸ دسامبر ۲۰۲۴ (دفاکتو)
۲۹ ژانویه ۲۰۲۵ (دوژور)[۱]
سازمان پسین
حوزهٔ قدرتدولت سوریه
ستادکفر سوسه، دمشق، سوریه
۳۳°۳۱′۱۳″ شمالی ۳۶°۱۸′۴۲″ شرقی / ۳۳٫۵۲۰۲۸°شمالی ۳۶٫۳۱۱۶۷°شرقی / 33.52028; 36.31167
سازمان‌های اجرایی
سازمان بالادستوزارت کشور

اداره کل اطلاعات (عربی: إِدَارَةُ الْمُخَابَرَاتِ الْعَامَّةِ) که به نام اداره کل امنیت یا GID سوریه نیز شناخته می‌شد، مهم‌ترین سازمان اطلاعاتی غیرنظامی سوریه بعثی بود و نقش مهمی را در سرکوب مخالفان داخلی ایفا می‌کرد.[۳][۴] اداره کل اطلاعات، وظیفه نظارت بر مردم سوریه، هدایت و مدیریت اطلاعات خارجی و نظارت بر فعالیت‌ها در لبنان را نیز برعهده داشت.[۵]

ساختار

[ویرایش]

اداره کل اطلاعات، زیر نظر وزارت کشور اداره[۶]و به سه شاخه تقسیم می‌شد:

  • بخش امنیت داخلی (شعبه ۲۵۱)
  • بخش امنیت خارجی
  • بخش امور فلسطین[۴]

بخش امنیت داخلی، وظیفه جاسوسی و نظارت بر مردم را بر عهده داشت. بخش امنیت خارجی، مسئول کارهای اطلاعاتی خارجی و بخش فلسطینی، مسئول نظارت بر فعالیت‌های گروه‌های فلسطینی در سوریه و لبنان بود.[۷]

هشام اختیار در سال ۲۰۰۱ به جای علی حمود که وزیر کشور شد، ریاست این اداره را عهده‌دار شد.[۸] ژنرال اختیار از نزدیکان به برادر همسر فقید بشار اسد، آصف شوکت بود.[۹] در اواخر قرن بیستم، ژنرال علی حوری رئیس اداره کل امنیت بود.[۷] در آن زمان، این اداره، رقیب اداره امنیت سیاسی محسوب می‌شد.[۹] ژنرال غازی کنعان احتمالاً در اواخر قرن بیستم ریاست امنیت بین‌المللی این اداره را بر عهده داشت.[۷]

رئیس‌جمهور بشار اسد در ژوئن ۲۰۰۵ ژنرال علی مملوک را به عنوان رئیس اداره کل امنیت منصوب کرد.[۱۰] شش سال بعد در آوریل ۲۰۱۱، دولت آمریکا تحریم‌هایی را علیه علی مملوک اعمال کرد و گفت که او مسئول نقض حقوق بشر از جمله استفاده از خشونت علیه غیرنظامیان بوده است. اداره او مخالفان داخلی را سرکوب کرده بود، شهروندان را زیر نظر داشت و در اقدامات دولت سوریه در درعا که در آن معترضان توسط سرویس‌های امنیتی سوریه کشته شدند، شرکت داشت. ماه بعد، اتحادیه اروپا نیز تحریم‌هایی را علیه علی مملوک اعمال کرد و گفت که او در تلاش برای سرکوب معترضان ضد دولتی دست داشته است. گفته می‌شد او که سنی است، با همه سازمان‌های اطلاعاتی سوریه رابطه خوبی داشت. روسای اطلاعات نیروی هوایی و اداره امنیت سیاسی زمانی دستیاران او بودند. او از نزدیکان و معتمدان بشار اسد بود.[۳]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ "تعیین الشرع رئیسا لسوریا فی المرحلة الانتقالیة". الجزیرة نت (به عربی). Retrieved 2025-01-29.
  2. ↑ "Treasury Continues Targeting Facilitators of Assad Regime". 25 January 2024.
  3. ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ "Bashar al-Assad's inner circle". BBC News. 18 May 2011.
  4. ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ "[DESINFOS.COM] - le rapport Mehlis: La Syrie et de hauts responsables libanais officiellement impliqués dans l'assassinat de Rafic Hariri". Archived from the original on 2006-01-13. Retrieved 2008-10-13.
  5. ↑ Phillips, David L. (2021). Frontline Syria: from revolution to proxy war. London. p. 19. ISBN 978-0-7556-0260-5. OCLC 1178645181.
  6. ↑ John Pike. "Syria Intelligence and Security Agencies". Globalsecurity.org. Retrieved 2012-07-21.
  7. ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ ۷٫۲ MEIB (July 2000). "Syria's Intelligence Services: A Primer". Middle East Intelligence Bulletin. 2 (6). Archived from the original on 28 October 2019. Retrieved 8 June 2011.
  8. ↑ Gambil, Gary (Feb 2002). "The Military-Intelligence Shakeup in Syria". Middle East Intelligence Bulletin. 4 (2). Archived from the original on 7 May 2019. Retrieved 8 June 2011.
  9. ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ http://www.esisc.org/recherche.php?page=5&Pays=SYRIE. Retrieved 2008-09-06. {{cite web}}: Missing or empty |title= (help) [پیوند مرده]
  10. ↑ Rabil, Robert G. (2006). Syria, the United States, and the war on terror in the Middle East. Westport (Conn.): Praeger security international. p. 215. ISBN 978-0-275-99015-2.
آیکون خرد

این یک مقالهٔ خرد مرتبط با جاسوسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.