اندرو مک‌گرگور مارشال
اندرو مک‌گرگور مارشال | |
|---|---|
 مارشال در ۲۰۱۱ | |
| زاده | ۲۵ مارس ۱۹۷۱ (۵۳ سال) |
| پیشه | روزنامه‌نگار |
| دانشگاه | دانشگاه کمبریج |
اندرو مک‌گریگور مارشال (Andrew MacGregor Marshall) (زادهٔ ۲۵ مارس ۱۹۷۱)، یک روزنامه‌نگار و نویسنده اهل اسکاتلند بوده و تمرکز اصلی وی روی حقوق بشر، کشمکش، سیاست و جرایم، بیشتر در آسیا و خاورمیانه است. مارشال که منتقد برجسته پادشاهی تایلند است، در ژوئن ۲۰۱۱ میلادی، پس از این‌که روزنامه رویترز نشر گزارش‌های اختصاصی که وی در مورد پادشاهی تایلند نوشته بود، را رد کرد. تحت شرایط بحث‌برانگیز از این روزنامه استعفا داد. کتابی که وی در ۲۰۱۴ تحت عنوان سلطنتی در بحران منتشر کرد، در تایلند ممنوع اعلام گردید. یک طرف‌دار برجسته نظام پادشاهی تایلند به‌طور رسمی از مارشال نزد پلیس شکایت نموده و او را متهم به چندین جرم، از جمله اهانت به ذات اقدس ملوکانه، نمود.[۱][۲][۳]
حرفه
[ویرایش]مارشال برای ۱۷ سال به عنوان گزارش‌گر برای رویترز کار می‌کرد و از دگرگونی‌های شدید سیاسی در تایلند و جنگ‌های عراق، افغانستان و پاکستان گزارش تهیه می‌نمود. در ۲۰۰۰ میلادی، وی به عنوان نائب‌رئیس شعبه رویترز در بانکوک گماشته شد. از ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۵ میلادی، زمانی که یک شورش خشن‌گر یبان‌گیر عراق شد، او به عنوان رئیس شعبه رویترز در عراق خدمت می‌کرد، بعداً او از ۲۰۰۶ تا ۲۰۰۸ میلادی به عنوان مدیر ویراستاری رویترز برای خاورمیانه کار کرد. از سال ۲۰۰۸، وی به عنوان تحلیل‌گر ریسک سیاسی و ویراستار بازارهای در حال ظهور کار کرده و مقیم سنگاپور بود. او در ژوئن ۲۰۱۱ میلادی روزنامه رویترز را پس از آن ترک کرد که این روزنامه نشر مجموعه‌ای از مقالاتی که وی بر مبنای تحلیل‌های خود از تلگرام‌های افشا شده سیاسی ایالات متحده، در مورد پادشاهی تایلند نوشته بود، را رد کرد.[۴]
مناقشه #thaistory
[ویرایش]در ژوئن ۲۰۱۱، مارشال اعلام کرد که او از رویترز استعفا داده‌است تا مجموعه‌ای از گزارش‌ها را در مورد تایلند که آژانس خبری نشر آن را رد کرد، به نشر برساند. در اواخر همان ماه، او خود به تنهایی این گزارش‌ها را به نشر سپرد. مطالعه وی تحت عنوان «لحظه روبرو شدن با حقیقت تایلند» به تحلیل نقش پادشاهی در سیاست تایلند پرداخته و شامل ارجاع‌های به صدها تلگرام سیاسی ایالات متحده بود که به بیرون درز کرده بود. این تلگرام‌ها چندی بعد توسط ویکی‌لیکس نیز پخش گردید. تایلند قوانین سخت‌گیرانه‌ای در ارتباط به اهانت به ذات اقدس ملوکانه دارد و هرگونه انتقاد از خانواده شاهی را به عنوان جرم طبقه‌بندی می‌کند، از این‌رو روزنامه‌نگارانی که از این کشور گزارش می‌دهند هم‌واره از یک سیاست خود سانسوری پیروی نموده و از دادن نظریات در مورد پادشاهی که بتواند انتقادی قلم‌داد گردد، پرهیز می‌نمایند. مطالعه مارشال که معمولاً با هشتگ توئیتر وی #thaistory شناخته می‌شود، از مدارک تلگرام‌های درز کرده، برای بیان این ادعا استفاده نمود که پادشاهی تایلند یک نقش مرکزی در سیاست تایلند بازی می‌کند که هرگز به‌طور درست گزارش نشده‌است.[۵]
مارشال در مقاله‌ای که برای روزنامه ایندیپندنت نوشت، برجسته ساخت که انتشار #thaistory توسط وی بدین معنی بود که اگر او دوباره به تایلند بازگردد به زندان افکنده خواهد شد و این‌که او نپذیرفتن انتشار این اسناد از سوی رویترز را درک می‌کند، چون این کار باعث رنجش پادشاهی شده و در نتیجه خطراتی را متوجه کارکنان و تجارت رویترز در تایلند می‌کرد. با این حال، رویترز توضیح متفاوتی ارایه نموده و به روزنامه‌های تایمز و ایندیپندنت گفت که این داستان با فارمت که طی آن ارایه شده بود، «کارا» نبود و این‌که آن‌ها پرسش‌های در رابطه به درازا، منبع، بی‌طرفی و مسائل حقوقی این داستان داشتند و مارشال «در فرایند عادی ویراستاری شرکت نمی‌کرد».[۶][۷]
- thaistory مارشال دیدگاه‌ها و گفتمان‌های قابل‌توجهی را به خود جلب کرد. نیکولاس فارلی، استاد در دانشگاه ملی استرالیا نوشت که بخش‌های اولیه که به نشر رسیده «به سرعت به کانون گرم مباحثات آنلاین مبدل شده‌است» و همچنین افزود که «بینش‌های وی برای چندین سال آینده در حلقه‌های تحلیل‌کننده تایلند پژواک خواهد داشت». جوشاو کورلانتزیک، عضو جنوب-شرق آسیا در شورای روابط خارجی بیان داشت که کار مارشال «احتمالاً بزرگ‌ترین بمب گزارش‌گری در مورد تایلند در دهه‌ها» بود. گریم دوبیل از مؤسسه لوی برای سیاست بین‌الملل #داستان_تایلند را به عنوان «بالاترین درجه روزنامه‌نگاری» توصیف نموده و پاون چاچاوالمپونگپون از مؤسسه مطالعات جنوب شرق آسیا نوشت: «آن‌گونه که به وضعیت کنونی پادشاهی تایلند دیده می‌شود، مارشال بدون شک کمک کرد تا موانع هرچه بیشتر برداشته شوند». ریچارد لوید پاری، ویراستار آسیایی برای روزنامه تایمز، بیان داشت که #thaistory «یک مطالعه بسیار اساسی و فراتر از تنها روزنامه‌نگاری» بود.[۸][۹][۱۰][۱۱][۱۲]
مقامات تایلندی سیاستی مبنی بر عدم تصدیق رسمی از موجودیت تلگرام‌های بحث‌برانگیز ویکی‌لیکس دارند و از این‌رو آن‌ها در رابطه به #thaistory هیچ نظری ندادند، اما تانونگ کانتونگ، مدیر ویراستاری روزنامه‌ای معمولاً طرف‌دار حکومت به‌نام نیشن، ادعا نمود که #thaistory بخشی از یک توطئه بین‌المللی برای بی‌ثبات سازی تایلند بود.[۱۳]
مرگ شاه آناندا ماهیدول
[ویرایش]مارشال پژوهش‌های گسترده‌ای در مورد تیرباران اسرارآمیز آناندا ماهیدول هشتمین پادشاه تایلند در ۹ ژوئن ۱۹۴۶، انجام داده‌است. او ادعا می‌نماید که شواهد به‌طور قاطعانه گویای این است که بومیپول آدولیادج، احتمالاً به‌طور اتفاقی، برادر خود را کشت و این رویداد سرپوش گذاری شد تا بومیپول بتواند پادشاه شود.[۱۴]
سلطنتی در بحران
[ویرایش]کتاب مارشال تحت عنوان سلطنتی در بحران در اکتبر ۲۰۱۴ توسط انتشارات زید-بوکس به دست نشر سپرده شد. پاتریک جوری، مربی ارشدِ تاریخ جنوب-شرق آسیا در دانشگاه کوئینزلند که این کتاب را برای وب سایت نیو ماندالا نقد علمی می‌کرد، نوشت: «مارشال، روزنامه‌نگار پیشین رویترز، از چند سال به این‌سو به یکی از نخستین گزارش‌گران در مورد موضوع ممنوعهٔ نقش پادشاهی در سیاست تایلند مبدل شده‌است… مارشال یک کتاب برانگیزنده، دارای استدلال واضح، دست‌یافتنی، به‌موقع و قانع‌کننده نوشته‌است».[۱۵]
رئیس کل پلیس تایلند، سومیوت پومپانموانگ در ۱۱ نوامبر ۲۰۱۴ اعلام کرد که این کتاب در تایلند ممنوع اعلام شده‌است. کسانی که این ممنوعیت را نقض می‌کردند، در معرض الی سه سال حبس یا الی ۶۰٬۰۰۰ بات جریمه قرار می‌گرفتند. سومپویت طی بیانیه‌ای گفت که «محتویات این کتاب، پادشاهی تایلند را تحقیر، بدنام و تهدید می‌کند. این کتاب برای امنیت ملی و جامعه آرام و باانضباط یک خطر است».[۱۶][۱۷]
اتهامات اهانت به ذات اقدس ملوکانه و فتنه‌انگیزی
[ویرایش]در ۹ دسامبر ۲۰۱۴، یک طرف‌دار نظام پادشاهی تایلند به‌نام وانتونگچای چامناکیت، شکایتی رسمی را به نزد پلیس به ثبت رسانده و مارشال را متهم به شکستن ماده ۱۱۲ قانون کیفری تایلند نمود – قانون اهانت به ذات اقدس ملوکانه. وانتونگچای همچنین مارشال را به نقض ماده ۱۱۶ – قانونی جلوگیری از فتنه‌انگیزی با جزای حداکثری مرگ – و ماده ۱۴ قانون جزای رایانه، متهم کرد.[۱۸]
بازداشت همسر مارشال توسط پلیس تایلند
[ویرایش]در ۲۲ ژوئیه ۲۰۱۶، بیش از ۲۰ نیروی پلیس به خانه خانوادگی همسر مارشال، نوپاوان «پلای» بونلیوسلیپ در شهر بانکوک هنگام دیدار وی از تایلند، حمله نموده و تلفن‌ها و تجهیزات رایانه‌ای وی را ضبط کردند. او همراه با پدرش و پسر سه ساله این زوج، به دفتر مرکزی اداره سرکوب جرایم در بانکوک برده شد. نوپاوان برای چند ساعت تحت بازجویی قرار گرفته و به وی اجازه داشتن وکیل داده نشد. بازداشت وی توجه گسترده بین‌المللی را جلب نموده و او در همان روز دوباره آزاد گردید. متعاقب این رویداد، او تایلند را ترک کرد.[۱۹][۲۰]
مرگ شاه بومیپول
[ویرایش]مارشال مرگ پادشاه تایلند، بومیپول آدولیادج در ۱۳ اکتبر ۲۰۱۶ را چندین ساعت قبل از اعلام رسمی کاخ سلطنتی، گزارش داد. او نخستین روزنامه‌نگار در سطح دنیا بود که این خبر را منتشر کرد.[۲۱][۲۲]
ممنوعیت تماس آنلاین از جانب خونتا در تایلند
[ویرایش]در ۱۳ آوریل ۲۰۱۷، خونتا [حکومت نظامی] حاکم بر تایلند بیانیه‌ای را صادر نموده و طی آن مردمان تایلند را از داشتن هر نوع تعامل آنلاین با مارشال و دو صاحب‌نظر مشهور خارجی دیگر در مورد سیاست و پادشاهی تایلند – پروفسور سومساک جیامتیراساکول و پروفسور پاون چاچاوالمپونگپون – ممنوع کرد. وزارت اقتصاد دیجیتال گفت که تایلندی‌ها نباید با این سه فرد به تماس شده و محتویات منتشر شده توسط آن‌ها را در اینترنت یا رسانه‌های اجتماعی تعقیب نموده یا شریک سازند. مارشال به این بیانیه پاسخ داده و گفت: «به باور من، تایلندی‌ها باید آزاد باشند تا معلومات را از تمامی منابع بخوانند و خود در مورد این‌که به چه چیزی باور کنند، تصمیم بگیرند».[۲۳][۲۴][۲۵]
منابع
[ویرایش]- ↑ Marshall, Andrew MacGregor (9 October 2014). A Kingdom in Crisis: Thailand's Struggle for Democracy in the Twenty-First Century. London: Zed Books. ISBN 978-1-78360-058-8. Archived from the original on 16 January 2015. Retrieved 12 January 2022.
- ↑ "Thai police bans book criticizing monarchy". Associated Press. 13 November 2014. Retrieved 16 December 2014.
- ↑ "Thai royalist files lèse majesté complaint against Andrew McGregor Marshall". Prachatai. 10 December 2014. Retrieved 4 March 2015.
- ↑ Marshall, Andrew MacGregor (23 June 2011). "Why I decided to jeopardise my career and publish secrets". The Independent.
- ↑ Andrew MacGregor Marshall, "Thailand's Moment of Truth"[پیوند مرده], published 23 June 2011
- ↑ Andrew MacGregor Marshall, "Why I decided to jeopardise my career and publish secrets", The Independent, 23 June 2011
- ↑ Brian Rex, "Monarchy in spotlight: tensions that threaten new turmoil in Thailand", The Independent, 23 June 2011
- ↑ Nicholas Farrelly, "Why criticising the Thai royal family might be bad for your career", The Conversation, 6 July 2011
- ↑ Joshua Kurlantzick, "Bombshell Report on Thailand May Open Debate on Monarchy", 27 June 2011
- ↑ Graeme Dobell, "The danger of a Thai civil war", 5 July 2011
- ↑ Pavin Chachavalpongpun, "Thailand’s Yingluck Factor: Can the Lady In Red Lead?" بایگانی‌شده در ۴ ژانویه ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine, Indonesian Strategic Review, August 2011
- ↑ Nicholas Farrelly, "Andrew Marshall's Thai Story", New Mandala, 23 June 2011
- ↑ Thanong Khanthong, "More Confrontation is Inevitable", The Nation, 1 July 2011
- ↑ Andrew MacGregor Marshall, "Thailand's Saddest Secret" بایگانی‌شده در ۱۲ ژانویه ۲۰۲۲ توسط Wayback Machine, 6 March 2013
- ↑ Patrick Jory, "Book Review: Review of Kingdom in Crisis", New Mandala, 12 November 2014
- ↑ "Police chief bans book on Thai politics", Bangkok Post 13 November 2014
- ↑ Preeti Jha, "Thai police ban British journalist's book for 'defaming' royals" بایگانی‌شده در ۸ آوریل ۲۰۱۸ توسط Wayback Machine, AFP, 13 November 2014
- ↑ "Thai royalist files lèse majesté complaint against Andrew MacGregor Marshall", Prachatai, 10 December 2014
- ↑ Mish Khan, "Thai authorities target critic’s wife", New Mandala, 22 July 2016
- ↑ Oliver Holmes, "Wife of anti-monarchist British journalist detained in Thailand", The Guardian, 22 July 2016
- ↑ Stan, Filip. "Regele Thailandei a murit. A fost cel mai longeviv monarh, cu o domnie de peste 70 de ani". România TV. Retrieved 13 October 2016.
- ↑ "As Thais keep vigil, rumors of King Bhumibol Adulyadej's death spread online". Asian Correspondent. Archived from the original on 14 اكتبر 2016. Retrieved 13 October 2016.
{{cite web}}: Check date values in:|archive-date=(help) - ↑ Oliver Holmes, "Thailand bans online contact with three critics of regime", The Guardian, 13 April 2017
- ↑ "Thai junta warns against contacting critics of the monarchy", Reuters, 13 April 2017
- ↑ "Thai government declares three Facebook accounts illegal", Reporters Without Borders, 14 April 2017