در دوران پادشاهی آیوتایا، جامعه ایرانی در تایلند عمدتاً از بازرگانان تشکیل میشد. از آنها در خاطرات تجار هم زمانشان، مانند شرکت هند شرقی هلندی، نام برده شدهاست و همچنین در کشتی سلیمان، از سفیران فرستاده شده به دربار پادشاه نارای نام برده شدهاست.[۲] بعضی از نوادگان این ایرانیان در دوره آیوتایا به مذهب بودا تغییر مذهب داده و همچنان به نفوذ در زندگی عمومی تایلند تا امروز ادامه میدهند؛ یکی از نمونههای برجسته آن خانواده بوناگ است که گفته میشود که جد آنها «شیخ احمد» اهل قم (شیخ احمد قمی) بوده و در سال ۱۶۰۲ به آیوتاها رسیدهاست.[۳]
در سالهای اخیر، تایلند تبدیل به یک مقصد محبوب برای گردشگران پزشکی، ایرانی شدهاست.[۴] با این حال، با توجه به موارد متعدد متآمفتامین، ایرانیانی که به تایلند میآیند تحت نظارت سنگین پلیس قرار میگیرند.[۵]
Marcinkowski, M. Ismail (2005), From Isfahan to Ayutthaya: Contacts between Iran and Siam in the 17th Century, Singapore: Pustaka Nasional, ISBN978-9971-77-491-2
Muhammad Rabi' ibn Muhammad Ibrahim; John O'Kane, translator (1972), The Ship of Sulaiman, London: Routledge, OCLC223620960{{citation}}: |author2= has generic name (help)
Marcinkowski, M. Ismail (2002), "The Iranian-Siamese Connection: An Iranian Community in the Thai Kingdom of Ayutthaya", Iranian Studies, 35 (1–3): 23–46, doi:10.1080/00210860208702010, JSTOR4311436