بازی‌های آسیایی ۱۹۵۸

بازی‌های آسیایی III
نشان رسمی بازی‌های آسیایی ۱۹۵۸
نشان رسمی بازی‌های آسیایی ۱۹۵۸
نشان رسمی بازی‌های آسیایی ۱۹۵۸
شهر میزبانتوکیو، ژاپن
کشورهای شرکت‌کننده۲۰
ورزشکاران۱٬۸۲۰
رویدادها۱۱۲
افتتاحیه۲۴ مه
اختتامیه۱ ژوئن
افتتاح کنندههیروهیتو
سوگند ورزشکارمیکیو اودا
ورزشگاهورزشگاه ملی المپیک توکیو
مانیل ۱۹۵۴ جاکارتا ۱۹۶۲  >

بازی‌های آسیایی ۱۹۵۸، به‌طور رسمی سومین دوره بازی‌های آسیایی (به ژاپنی: 第۳回アジア競技大会) و یک رویداد چند ورزشی بود که از ۲۴ مه تا ۱ ژوئن ۱۹۵۸ در توکیو، ژاپن توسط فدراسیون بازی‌های آسیایی برگزار شد. در این مسابقات که با عنوان توکیو ۱۹۵۸ هم شناخته می‌شود، در مجموع ۱۸۲۰ ورزشکار به نمایندگی از ۲۰ کمیته ملی المپیک آسیا (NOC) در این بازی‌ها شرکت کردند. این مسابقات در ۱۳ رشته ورزشی مختلف شامل ۹۷ رویداد برگزار شد. چهار ورزش غیر المپیکی شامل جودو، تنیس روی میز، تنیس و والیبال در این مسابقات حضور داشتند. البته مسابقات جودو به صورت غیررسمی برگزار شد و شامل بازی‌های رسمی این دوره نبود. چهار مورد از رقابت‌های ورزشی این دوره - هاکی روی چمن، تنیس روی میز، تنیس و والیبال - برای اولین بار در بازی‌های آسیایی حضور داشتند.[۱][۲]

ژاپن برای نخستین بار میزبان بازی‌های آسیایی بود.

نکته

[ویرایش]

بازی‌های آسیایی یک رویداد چند ورزشی است مانند المپیک تابستانی (البته در مقیاسی بسیار کوچکتر)، که با حضور کشورهای آسیایی برگزار می‌شود. نسخه اول در سال ۱۹۵۱ در پایتخت هند، دهلی نو برگزار شد و ۴۸۹ ورزشکار رقیب از ۱۱ کشور آسیایی را به سوی خود جلب کرد.

ورزش‌ها

[ویرایش]

برنامه بازی‌های توکیو ۱۹۵۸ شامل ۱۳ رشته ورزشی مختلف بود که به ۹۷ رویداد تقسیم شده بود. چهار مورد از این ورزش‌ها - جودو،[۳] تنیس روی میز،[۴] تنیس[۵] و والیبال[۶] - در آن زمان در حوزه ورزش‌های المپیکی قرار نداشتند. بدمینتون که به عنوان یک ورزش، حضوری نمایشی و غیررسمی در سومین دوره بازی‌ها داشت، از سال ۱۹۶۲ و بعد از آن، در بازی‌های آسیایی به عنوان یک ورزش رقابتی رسمی حضور یافت.[۷] رشته ورزشی جودو نیز به عنوان یک ورزش اصیل ژاپنی، در توکیو ۱۹۵۸ حضوری نمایشی و غیررسمی داشت.

رشته‌ها

[ویرایش]

حمل مشعل

[ویرایش]

سنت حمل مشعل، با الهام از بازی‌های المپیک، برای اولین بار در بازی‌های آسیایی در سال ۱۹۵۸ برگزار شد.[۸] مشعل مسابقات در کشور میزبان، ژاپن، از اوکیناوا به جزیره کیوشو منتقل شد. اوکیناوا در آن زمان تحت اختیار دولت ایالات متحده بود. در مراسم افتتاحیه، آتشکده بازی‌ها توسط نخستین مدال آور طلای المپیک ژاپن و اولین قهرمان المپیک قاره آسیا در یک رشته انفرادی، میکیو اودا، روشن شد.[۹][۱۰]

کشورهای شرکت‌کننده

[ویرایش]
کشورهای شرکت‌کننده

در مجموع ۱۸۲۰ ورزشکار به نمایندگی از ۲۰ کشور عضو فدراسیون بازی‌های آسیایی در این بازی‌ها شرکت کردند که این تعداد شرکت کننده بیشترین رکورد در تاریخ رقابت‌ها بود. تعداد کشورهای شرکت کننده نیز در مقایسه با دو نسخه اول بازی‌ها بیشتر بود.

هیئت تایلندی در ۲۲ مه ۱۹۵۸ در توکیو جلسه‌ای برگزار کرد که برای حضور در آن دعوت‌نامه‌هایی به نمایندگان مالزی، برمه و لائوس ارسال شده بود. دستور کار این جلسه بحث در مورد امکان تشکیل یک رویداد چند ورزشی منطقه‌ای در امتداد بازی‌های آسیایی برای کشورهای جنوب شرقی آسیا بود. به این ترتیب بازی‌های شبه جزیره جنوب شرقی آسیا (بازی‌های SEAP) که سپس به بازی‌های جنوب شرقی آسیا تغییر نام داد، تأسیس شد و اولین دوره بازی‌های SEAP هم در سال ۱۹۵۹ در بانکوک، تایلند برگزار شد.[۱۱]

مراسم افتتاحیه

[ویرایش]

بازی‌های توکیو ۱۹۵۸ در ۲۴ مه ۱۹۵۸ در ورزشگاه ملی المپیک برگزار شد. از جمله مقامات و میهمانان حاضر در این مراسم، امپراتور ژاپن، هیروهیتو، ولیعهد، آکیهیتو و شاه ایران، محمدرضا پهلوی بودند. حدود ۷۰ هزار نفر در مراسم افتتاحیه در ورزشگاه حضور داشتند.[۱۲]

تقویم

[ویرایش]
اف افتتاحیه رویدادهای مقدماتی ۱ رویدادهای نهایی اخ اختتامیه
مه / ژوئن ۱۹۵۸ ۲۴
شنبه
۲۵
یک
۲۶
دو
۲۷
سه
۲۸
چهار
۲۹
پنج
۳۰
آدینه
۳۱
شنبه
۱
یک
نشان‌های
طلا
مراسم‌ها اف اخ
دو و میدانی ۵ ۶ ۶ ۵ ۹ ۳۱
بسکتبال ۱ ۱
بوکس ۱۰ ۱۰
دوچرخه‌سواری جاده ۲ ۲
دوچرخه‌سواری پیست ۱ ۲ ۱ ۴
شیرجه ۱ ۱ ۱ ۱ ۴
هاکی روی چمن ۱ ۱
فوتبال ۱ ۱
تیراندازی ۱ ۲ ۱ ۱ ۱ ۶
شنا ۶ ۵ ۵ ۵ ۲۱
تنیس روی میز ۱ ۱ ۵ ۷
تنیس ۲ ۳ ۵
والیبال ۲ ۲
واترپلو ۱ ۱
وزنه‌برداری ۲ ۲ ۲ ۲ ۸
کشتی ۸ ۸
مجموع نشان‌های طلا ۸ ۱۱ ۱۸ ۱۷ ۱۸ ۱۲ ۲۴ ۴ ۱۱۲
مه / ژوئن ۱۹۵۸ ۲۴
شنبه
۲۵
یک
۲۶
دو
۲۷
سه
۲۸
چهار
۲۹
پنج
۳۰
آدینه
۳۱
شنبه
۱
یک
نشان‌های
طلا

جدول مدال‌ها

[ویرایش]

  *   کشور میزبان (ژاپن)

رتبهکشورطلانقرهبرنزمجموع
۱ ژاپن (JPN)*۶۷۴۱۳۰۱۳۸
۲ فیلیپین (PHI)۸۱۹۲۱۴۸
۳ کره جنوبی (KOR)۸۷۱۲۲۷
۴ایران ایران (IRI)۷۱۴۱۱۳۲
۵ چین (ROC)۶۱۱۱۷۳۴
۶ پاکستان (PAK)۶۱۱۹۲۶
۷ هند (IND)۵۴۴۱۳
۸ویتنام جنوبی ویتنام جنوبی (VNM)۲۰۴۶
۹ میانمار (BIR)۱۲۱۴
۱۰سنگاپور سنگاپور (SGP)۱۱۰۲
۱۱ سیلان (CEY)۱۰۱۲
۱۲ تایلند (THA)۰۱۳۴
۱۳ اندونزی (INA)۰۰۶۶
۱۴ مالایا (MAL)۰۰۳۳
۱۵ اسرائیل (ISR)۰۰۲۲
۱۶هنگ کنگ هنگ کنگ (HKG)۰۰۱۱
مجموع (۱۶ کشور)۱۱۲۱۱۱۱۲۵۳۴۸

منابع

[ویرایش]
  1. "Games History – Tokyo (Japan) 1958". New Straits Times. Kuala Lumpur: via Google News Archive. 5 December 1998. p. 34. Retrieved 1 January 2014.
  2. "III Asian Games". Pakistan Sports Board. Archived from the original on 8 January 2014. Retrieved 8 January 2014.
  3. "Judo at the 1964 Tokyo Summer Games – Overview". Sports Reference. Archived from the original on 17 April 2020. Retrieved 4 January 2014.
  4. "Table tennis at the 1988 Seoul Summer Games – Overview". Sports Reference. Archived from the original on 17 April 2020. Retrieved 4 January 2014.
  5. "2 More Olympic Games". The New York Times. October 2, 1981. Retrieved 4 January 2014.
  6. "Volleyball at the 1964 Tokyo Summer Games – Overview". Sports Reference. Archived from the original on 17 April 2020. Retrieved 4 January 2014.
  7. "Badminton – History". Doha-2006.com (via Wayback Machine). Archived from the original on 4 January 2007. Retrieved 4 January 2014.
  8. name="MJ123""III Asian Games". Pakistan Sports Board. Archived from the original on 8 January 2014. Retrieved 8 January 2014.
  9. name="MJ123""III Asian Games". Pakistan Sports Board. Archived from the original on 8 January 2014. Retrieved 8 January 2014.
  10. Nakamura, Ken (26 April 2010). "Interview with Mikio Oda, first Japanese Olympic gold medallist". International Association of Athletics Federations. Retrieved 8 January 2014.
  11. Rahman, Mansoor (5 August 1989). "Lofty ideals that shaped SEA Games – Member countries". New Straits Times. Kuala Lumpur. p. 6. Retrieved 3 January 2014.
  12. "Events & Discoveries – Asian Games". Sports Illustrated. 8 (22). 2 June 1958. Archived from the original on 3 June 2014. Retrieved 3 January 2014.