برهمن ساگونا (انگلیسی: Saguna Brahman), ذات با صفات، ذات مقید، آفریدگار[۱]
به محض اینکه هستی پدید میآید یعنی ذات نامتناهی برهمن به نخستین صفت خود که هستی است موصوف میگردد، آن گاه تمام صفات و کیفیات جهان که اساس پدیدههای عالم است از این مبدأ اولیه که به منزلهٔ «بطن» جملهٔ صور آفرینش است صادر میگردد و این مقام تعین اول یا صفت نخستین را در حکمت الهیهندوبرهمن ساگونا (Saguna) یا برهمن مزین به تمام صفات و کیفیات مینامند.
شانکارا وقتی برهمن را به صیغهٔ مذکر که کلیهٔ صفات و کیفیات را دارا است (Saguna) تعریف میکند. برهمن به نیروی «مایا» از بعد تنزیهی وصف بی صفتی در میآید و به کلیهٔ صفات موصوف میگردد و فاعل و منفعل جلوه می کند.[۲]