بیتوپرتین

بیتوپرتین

داده‌های بالینی
کد ATC	None
شناسه‌ها
نام آیوپاک {4-[3-Fluoro-5-(trifluoromethyl)pyridin-2-yl]piperazin-1-yl}{5-(methylsulfonyl)-2-[(1S)-2,2,2-trifluoro-1-methylethoxy]phenyl}methanone
شمارهٔ سی‌ای‌اس	845614-11-1
پاب‌کم CID	24946690
IUPHAR/BPS	7546
کم‌اسپایدر	25034798
UNII	Q8L6AN59YY
KEGG	D10186
ChEMBL	ChEMBL1169880
CompTox Dashboard (EPA)	DTXSID80233556
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیایی	C21H20F7N3O4S
جرم مولی	۷۰۰۲۵۴۳۴۶۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰♠۵۴۳٫۴۶ g·mol^−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)	Interactive image
SMILES CC(C(F)(F)F)Oc1ccc(cc1C(=O)N2CCN(CC2)c3c(cc(cn3)C(F)(F)F)F)S(=O)(=O)C
InChI InChI=1S/C21H20F7N3O4S/c1-12(20(23,24)25)35-17-4-3-14(36(2,33)34)10-15(17)19(32)31-7-5-30(6-8-31)18-16(22)9-13(11-29-18)21(26,27)28/h3-4,9-12H,5-8H2,1-2H3/t12-/m0/s1 Key:YUUGYIUSCYNSQR-LBPRGKRZSA-N

بیتوپرتین (انگلیسی: Bitopertin) یک مهارکننده بازجذب گلیسین است که به عنوان مکملی برای داروهای ضد روان پریشی برای درمان علائم منفی مداوم یا علائم مثبت کنترل شده غیربهینه مرتبط با اسکیزوفرنی در دست توسعه است.^[۱]

منابع

1. Umbricht D, Alberati D, Martin-Facklam M, et al. (June 2014). "Effect of bitopertin, a glycine reuptake inhibitor, on negative symptoms of schizophrenia: a randomized, double-blind, proof-of-concept study". JAMA Psychiatry. 71 (6): 637–46. doi:10.1001/jamapsychiatry.2014.163. PMID 24696094.

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Bitopertin». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۲ دسامبر ۲۰۲۳.

پیوند به بیرون