تالار ردشدگان
تالار ردشدگان به فرانسوی Salon des Refusés نام نمایشگاهی است که آثاری که از سوی داوران سالن (از سوی دولت فرانسه) رد شده‌اند در آنجا به نمایش گذاشته می‌شوند. سالن در کاخ صنعت (Palais de l'Industrie) قرار داشت؛ البته امروزه عبارت سالن بیشتر برای اشاره به همین تالار ردشدگان بکار می‌رود.[۱][۲]
در سال ۱۸۶۳ هیئت داوری، دو-سوم آثار پیشنهاد شده را رد کردند از جمله آثار گوستاو کوربه، ادوارد مانه و کامی پیسارو. ردشدگان و دوستانشان به این مسئله اعتراض کردند و صدای اعتراض آنها به ناپلئون سوم رسید، سلیقهٔ شاه در هنر بسیار سنتی بود او آثار هنرمندانی چون الکساندر کابانل را می‌خرید اما از سوی دیگر به نظر عمومی مردم دربارهٔ خودش بسیار حساس بود. از این رو بیانیهٔ رسمی داد که آثار رد شده می‌توانند در بخش دیگری از کاخ صنعت به نمایش گذاشته شوند.[۳]
روزانه بیش از ۱۰۰۰ بازدیدکننده به تالار ردشدگان می‌رفت به گونه ای که امیل زولا در گزارشی گفته که جمعیت یکدیگر را هل می‌دهند تا وارد نمایشگاه‌های آثار شوند اتاق‌ها نیز پر است از صدای خندهٔ تماشاچیان.[۴]
از جمله آثار مشهور آویزان شده در این تالار می‌توان به ناهار در چمنزار و سمفونی سفید، شماره ۱: دختر سفید اشاره کرد.
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ Catalogue des ouvrages de peinture, sculpture, gravure, lithographie et architecture : refusés par le Jury de 1863 et exposés, par décision de S.M. l'Empereur au salon annexe, palais des Champs-Elysées, le 15 mai 1863, Bibliothèque nationale de France
- ↑ Boime, Albert (1969). "The Salon des Refusés and the Evolution of Modern Art" (PDF). Art Quarterly. 32. Archived from the original (PDF) on 9 اكتبر 2020.
{{cite journal}}: Check date values in:|archive-date=(help) - ↑ Published in Le Moniteur on 24 April 1863. Cited in Maneglier, Hervé, Paris Impérial - La vie quotidienne sous le Second Empire, p. 173.
- ↑ Meneglier, Hervé, Paris Impérial- la vie quotidienne sous le Second Empire, Éditions Armand Colin, (1990). p. 173.
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
| سایر | |
