در الکترومغناطیس، تخلیهٔ تاونزِند (به انگلیسی: Townsend discharge) یا بهمن تاونزِند (به انگلیسی: Townsend avalanche) یک فرایند یونش برای گازهایی است که در آن الکترونهای آزاد توسط میدان الکتریکی شتاب میگیرند، با مولکولهای گاز برخورد میکنند و در نتیجه الکترونهای اضافی آزاد میشوند. آن الکترونها به نوبه خود شتابدار هستند و الکترونهای اضافی آزاد میکنند. نتیجه یک برافزایی بهمنی است که امکان رسانش الکتریکی را از طریق گاز فراهم میکند. تخلیه نیاز به منبعی از الکترونهای آزاد و میدان الکتریکی قابل توجهی دارد. بدون هر دو، این پدیده رخ نمیدهد.
تخلیه تاونزند به افتخار جان سیلی تاونزند، که سازوکار یونش اساسی را با کار خود در حدود سال ۱۸۹۷ در آزمایشگاه کاوندیش، کمبریج کشف کرد، نامگذاری شدهاست.
تاونسند جریانهایی را مشاهده کرد که بهطور تصاعدی بیش از ده مرتبه یا بیشتر با ولتاژ اعمالی ثابت زمانی که فاصله بین صفحات تغییر میکرد، تغییر میکردند. او همچنین کشف کرد که فشار گاز بر رسانش تأثیر میگذارد: او قادر به تولید یونهایی در گازها با فشار پایین با ولتاژ بسیار کمتر از ولتاژ مورد نیاز برای تولید جرقه بود. این مشاهدات تفکر متعارف را در مورد مقدار جریانی که یک گاز تابش شده میتواند هدایت کند را زیر و رو کرد.[۱]
دادههای تجربی به دست آمده از آزمایشهای وی با فرمول زیر شرح داده شدهاست
αn اولین ضریب یونش تاونزند است که تعداد زوجهای یون تولید شده در واحد طول (به عنوان مثال متر) را توسط یک یون منفی (آنیون) که از کاتد به آند حرکت میکند، بیان میکند.
تخلیه تاونسند فقط در محدوده محدودی از فشار گاز و شدت میدان الکتریکی قابل تداوم است. نمودار همراه، تغییر افت ولتاژ و ناحیههای کاری مختلف را برای یک لامپ گازپُرشده با فشار ثابت، اما جریان متغیر بین الکترودهای آن را نشان میدهد. پدیده بهمن تاونزند در کفه شیبدار B-D رخ میدهد. فراتر از D یونش پایدار است.
از آنجایی که پایداری دمایی و زمانی مشخصههای دیودهای گاز و لامپهای نئونی کم است و همچنین پراکندگی آماری ولتاژهای شکست زیاد است، فرمول فوق تنها میتواند نشاندهنده کیفی باشد که فرکانس واقعی نوسان چقدر است.
Reich, Herbert J. (1944). Theory and applications of electron tubes (2nd ed.). McGraw-Hill Co. , Inc. Chapter 11 "Electrical conduction in gases" and chapter 12 "Glow- and Arc-discharge tubes and circuits".