سازمان دیدبانی فنی (به آلمانی Technischer Überwachungsverein: TÜV) سازمان هایی مستقر در آلمان هستند که بر روی سلامتی کالاهای صنعتی ارائه شده از سوی تولید کننده ها و همچنین محصولات و تاسیسات، چون پالایشگاه، آسانسور، جرثقیل، اخودرو و غیره نظارت دارند و برگه گواهی معاینه فنی مدت دار سالانه یا شش ماهه و غیره صادر میکنند تا استانداردهای ارائه شده برای سلامت انسان و محیط زیست را تأمین کنند. این سازمان دارای رقیب های مختلف است و حالت انحصاری خود را حدو ۳۰ سال پیش از دست داده است. شرکتهایی که دارای آرم TÜV میشوند، باید حداقل ۲۵٪ سهام آنها در اختیار یکی از توفهای اصلی باشند. این سازمان به عنوان یک مشاور مستقل بر سلامت کارکرد کالاها یا محصولاتی مانند محصولات کشاورزی حیاتی، دودزایی وسایل نقلیه و استانداردهای ساخت موتورهای اتوموبیلهای سنگین و سبک و تأسیسات انرژی را بر عهده دارد. بسیاری از زیرسازمانهای دارنده TÜV میتوانند به عنوان سازماندهندگان و همچنین گسترش دهندگان مقوله انرژی و مفاهیم وابسته به آن عمل کنند و راه حلهایی برای مشکلات زیستمحیطی ارائه دهند. همچنین خود این شرکتها وظیفه دارند از قوانینی که بر مبنای مدرک TÜV به آنها اهدا میشود، تبعیت کنند و در راستای سلامت انسان و محیط گام بردارند. استاندارد TÜV قابلیت انطباق با انواع ایزو، از جمله ایزو ۹۰۰۱ در مدیریت کیفیت و ایزو ۱۶۹۴۹ در رابطه با مدیریت کیفیت دستگاههای خودکار را نیز دارد. کارشناسان توف در دعاویهای حقوقی در دادگاه ها بعنوان کارشناس قسم خورده حاضر میشوند.
سازمان دیدبانی فنی از سابقهای در حدود ۱۳۰ سال برخوردار است که در زمان خود در اشکالی مانند امنسازی ابتکاری کارگاهها و اماکن عمومی ظهور کردهاست. حول و حوش سال ۱۸۷۰ تعداد TÜVها به تعداد نزدیک به ۴۳ عدد بودهاست. آنها از نظر جغرافیایی همانجایی واقع شده بودند که همینک هستند، مانند SAAR, SÜD , Thüringen, Hessen, NORD و Rheinland. سازمان دیدبانی فنی اصالتاً برای نظارت بر نحوه ساخت و کارکرد تجهیزات دیگ بخار ایجاد شده بود، زیرا سالانه تعداد زیادی ار مردم جان خود را به دلیل انفجار دیگ های بخار از دست میدادند. پدید آمدن این سازمانها بر پایه بهکارگیری دانش و تخصص موجود در صنایع و ایجاد ساختارهای معین به منظور بازرسی و پایش به صورت شخص ثالث و بیطرف، بودهاست. همچنین سازمانهایی که با عنوان TUV در ایالت های مختلف آلمان به وجود آمدهاند، با پیشوند یا پسوند مرتبط با منطقه خود در آلمان نام گذاری شده و به صورت شخصیتهای مستقل حقوقی در مناطق مختلف آلمان ثبت شدهاند.[۱] از تعداد 43 TÜV ای که آن زمان وجود داشتند، امروزه تنها ۶ عدد در آلمان باقیماندهاند (بعلاوه یکی در اتریش)
بزرگترین گروه TÜVها که به صورت بین المللی فعال می باشند شرکت TUV NORD, TUV RHEINLAND , TUV SUD میباشندکه در میان این شرکتهای بزرگ آلمانی، شرکت "TUV SUD" از دیگران بزرگتر و دارای اعتبار بیشتر میباشد. مقر اصلی و موسس شرکت در کشور المان میباشد با سابقه 130ساله و نزدیک به یازده هزار مهندس برجسته و نزدیک به ۶۰۰ محل دفتر بینالمللی در سرتاسر جهان. این شرکت بزرگ از جانب دولت فدرال آلمان حمایت میشود. و بسیاری از پروژه های فنی بزرگ بین المللی زیر نظر شرکت TUV SUD انجام میشود. تمام وسایل و تجهیزات الکتریکی که در نیروگاهها نصب میشوند، تمام تجهیزات الکتریکی ساخت آلمان و تمام وسایل نقلیهای که در جادههای آلمان تردد میکنند، غولهای خودروسازی المانی مانند شرکت مرسدس بنز آلمان، شرکت خودروسازی آلمانی بی. ام. و. و شرکت پورشه آلمان و .. ،باید یکی از گواهیهای سازمان TÜV یا سازمان DEKRA را داشته باشند و برای همین شرکتهای سازنده این وسایل، میبایست در اخذ این گواهیها کوشا باشند زیرا به تدریج بسیاری از استانداردهای مربوط به سازمان دیدبانی فنی آلمان و دیگر سازمانهای جهانی در حال کاملاً اجباری شدن است. این استاندارد همچنین برای انطباق خود با کشورها و مناطق مختلف جهان، شعبههایی را در این کشورها تأسیس کردهاست که استانداردهای TÜV و دیگر خدمات مربوط به نظارت و سرپرستی را با شرایط آن کشور یا منطقه سازگار کرده و امکان هماهنگی را در سطح جهان پدیدآورده است. شایان ذکر است بر همین اساس نیز سازمان دیدبانی فنی در ایران نیز مرکزی را برای آموزش شیوههای مؤثر در بهبود محیطی و مدیریت کنترل کیفیت و همچنین سازمانهای استراتژی محور (Balance Score card) تدارک دیدهاست.
در حال حاضر تنها شرکت پایش و ارزیابی انطباق ایران (PN IRAN) میباشد که در ایران در حال فعالیت می باشد.
از جمله سازمان های رقیب توف، سازمان «دکرا» را میتوان نام برد.