تونی اتکینز

تونی اتکینز
۵۱مین رئیس پرو تمپور سنای ایالتی کالیفرنیا
آغاز به کار
۲۱ مارس ۲۰۱۸
پس ازKevin de León
عضو سنای ایالت کالیفرنیا
از حوزهٔ
39م
آغاز به کار
۵ دسامبر ۲۰۱۶
پس ازMarty Block
۶۹مین سخنگوی مجمع ایالتی کالیفرنیا
دوره مسئولیت
۱۲ مه ۲۰۱۴ – ۷ مارس ۲۰۱۶
پس ازJohn Pérez
پیش ازAnthony Rendon
رهبر اکثریت مجمع ایالتی کالیفرنیا
دوره مسئولیت
۱ سپتامبر ۲۰۱۲ – ۱۲ مه ۲۰۱۴
پس ازCharles Calderon
پیش ازManuel Perez
عضو مجمع ایالتی کالیفرنیا
دوره مسئولیت
۶ دسامبر ۲۰۱۰ – ۳۰ نوامبر ۲۰۱۶
پس ازLori Saldaña
پیش ازTodd Gloria
حوزه انتخاباتی76مین حوزه (2010-2012)
۷۸مین حوزه (۲۰۱۲–۲۰۱۶)
شهردار سن دیگو
کنشگر
دوره مسئولیت
۱۸ ژوئیه ۲۰۰۵ – ۵ دسامبر ۲۰۰۵
پس ازMichael Zucchet (کنشگر)
پیش ازJerry Sanders
عضو شورای شهر سن دیگو
از حوزه انتخابیه سوم
دوره مسئولیت
۴ دسامبر ۲۰۰۰ – ۸ دسامبر ۲۰۰۸
پس ازChristine Kehoe
پیش ازTodd Gloria
اطلاعات شخصی
زاده
Toni Gayle Atkins

۱ اوت ۱۹۶۲ ‏(۶۲ سال)
شهرستان وایده، ویرجینیا، U.S.
حزب سیاسیدموکرات
همسر(ان)Jennifer LeSar
اقامتگاهپارک جنوبی، کالیفرنیا، U.S.
تحصیلاتکالج اموری و هنری (BA)

تونی گیل اتکینز (Toni Gayle Atkins) (زادهٔ ۱ اوت ۱۹۶۲)، سیاستمدار اهل ایالات متحده است که از ۲۰۱۸ میلادی تا حالا به عنوان ۵۱امین رئیس موقت مجلس سنای ایالت کالیفرنیا خدمت می‌نماید. او که عضو حزب دموکرات است، پیش از آن از ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۶ میلادی به عنوان ۶۹امین رئیس مجلس نمایندگان ایالت کالیفرنیا خدمت نمود. وی از ۲۰۱۶ میلادی به این سو از حوزه انتخابیه ۳۹ام سنا که متشکل از یک بخش اعظم سن دیگو است، نمایندگی می‌کند.

پس از انتخاب به عنوان رئیس مجلس نمایندگان کالیفرنیا، وی سومین زن و نخستین زن همجنس‌گرای علنی در تاریخ مجلس بود که در این سمت انتخاب گردید، همچنین وی به نخستین قانون‌گذار از سن دیگو مبدل شد که به سمت رئیس مجلس راه میابد.[۱][۲] وی از ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۸ میلادی در شورای شهری سن دیگو، از جمله برای یک دوره به عنوان سرپرست-شهردار سن دیگو در ۲۰۰۵ میلادی، خدمت نمود. وی همچنین برای نه ساعت در ۳۰ ژوئیه ۲۰۱۴ به عنوان سرپرست-فرماندار کالیفرنیا خدمت کرد.[۳][۴][۵] در ۲۰۱۸ میلادی، وی با پشت سر گذاشتن کوین دی لیون، به عنوان رئیس موقت مجلس سنای کالیفرنیا انتخاب گردید. با این انتخاب، وی به نخستین زن و نخستین ال‌جی‌بی‌تی آشکار در تاریخ مجلس مبدل شد که مجلس سنای کالیفرنیا را رهبری می‌کند.[۶][۷]

اوایل زندگی و تحصیلات

[ویرایش]

اتکینز سال‌های اولیه عمر خود را در ماکس میدوز، ویرجینیا گذرانده و زمانی که هفت سال داشت به رونوک نقل مکان نمود.[۸] پدر وی کارگر معدن و مادرش خیاط بود؛ وی در خانهٔ بزرگ شد که آب لوله‌کشی شده نداشت. وی در ۱۹۸۴ میلادی از کالج ایموری و هنری فارغ‌التحصیل گردیده و مدرک بی‌ای خود در رشته علوم سیاسی، با تمرکز روی سازماندهی اجتماع، را کسب نمود. با دریافت فلوشیپ دیوید بوهنیت ال‌جی‌بی‌تی‌کیو از مؤسسه رهبری ویکتوری، اتکینز دوره آموزشی مدیران اجرائی ارشد دولت و حکومت محلی در مدرسه حکومت جان اف. کندی در دانشگاه هاروارد را در ۲۰۰۴ میلادی به اتمام رساند. اتکینز در ۱۹۸۵ میلادی به سن دیگو نقل مکان نمود.[۹]

شورای شهری سن دیگو

[ویرایش]

زمانی که وی برای نخستین بار به سن دیگو آمد، اتکینز به عنوان رئیس خدمات بالینی به کارکنان مرکز بهداشت مراقبت از زنان (Womancare Health Center) پیوست. سپس وی برای چندین سال به عنوان نماینده شورا و به عنوان تحلیلگر سیاست برای عضو شورا کریستین کیهو خدمت کرد. زمانی که کیهو به عنوان عضو مجلس نمایندگان انتخاب گردید، اتکینز در ۷ نوامبر ۲۰۰۰ بجای کیهو به عنوان عضو شورای شهری انتخاب شد. وی، بدون اینکه نیاز به شرکت در انتخابات نوامبر داشته باشد، مجدداً در ماه مارس ۲۰۰۴ به عنوان عضو شورا انتخاب شد.

در آوریل ۲۰۰۵، شهردار دیک مورفی بخاطر انتقادها مبنی بر دست داشتن در مشکلات مالی شهر، از سمت خود کناره‌گیری کرد.[۱۰] عضو شورا مایکل زوکچیت که معاون شهردار بود به عنوان شهردار انتخاب گردید، اما پس از اینکه وی و عضو شورا رالف انزونزا بخاطر معاملات متقلبانه الکترونیکی و تخطی از قانون هابز مجرم شناخته شده شدند، بعد از تنها سه روز از سمت‌های خود استعفا دادند. طی یک رأی‌گیری اضطراری در ۱۹ ژوئیه، اتکینز از سوی پنج عضو دیگر شورا برای مدت یک هفته به‌طور موقت به عنوان شهردار انتخاب گردید. در ۲۵ ژوئیه، آنها انتخاب خود را مجدداً تأیید نموده و اتکینز را به عنوان معاون شهردار انتخاب نمودند تا اینکه جری ساندرز در ۵ دسامبر به عنوان شهردار سوگند وفاداری یاد کرد.[۱۱] اتکینز نخستین شهردار زن همجنس‌گرای علنی سن دیگو بود.

هنگام حضور در شورا، وی از شهر سن دیگو در لیگ شهرها، شعبه سن دیگو و همچنین در هیئت مدیره و کمیته اجرایی سیستم ترانزیت کلان‌شهرها نمایندگی کرد. وی به عنوان عضو کارگروه منطقه‌ای مسکن در انجمن حکومت‌های سن دیگو (SanDAG)، به عنوان عضو جایگزین کمیته حمل و نقل و کمیته منطقه‌ای برنامه‌ریزی و گروه ویژه مشترک بی‌خانمان شهر/شهرستان خدمت کرد. وی از سوی رئیس پیشین مجلس نمایندگان کالیفرنیا، هرب ویسون به عنوان عضو حراست از رودخانه سن دیگو گماشته شده بود که هنوز هم به خدمت در این سمت ادامه می‌دهد. وی در میان اولویت‌های خود موارد ذیل را لیست می‌نماید، مسکن اقتصادی، حقوق کارگران، بازسازی محله‌های شهر و توسعه مجدد محله‌های شهری قدیمی سن دیگو.

مجالس قانون گذاری ایالت

[ویرایش]

مجمع ایالتی

[ویرایش]

وی در ۱۰ نوامبر ۲۰۱۰ با دریافت ۵۷٫۷٪ آراء به عنوان عضو مجلس نمایندگان انتخاب گردید.[۱۲] وی از حوزه انتخابیه ۷۶ام مجلس نمایندگان نمایندگی کرد. وی در نوامبر ۲۰۱۲ از حوزه انتخابیه ۷۸ام مجلس نمایندگان که مجدداً ناحیه‌بندی شده بود، وارد انتخابات شده و ۶۲٪ آراء را بدست آورد.[۱۳]

در ۲۰۱۲ میلادی، وی لایحه ای‌بی ۱۵۱۲ را معرفی نمود، لایحهٔ که از اعطای حمایت مالی و سایر حقوق همسری به همسرهای سوءاستفاده گر جلوگیری می‌نماید. این لایحه الهام گرفته از پرونده زنی اهل سن دیگو بود که به وی حکم داده شده بود تا فیس حقوقی و حمایت همسری را به شوهر سابقش بپردازد، در حالی که همسر سابق وی بخاطر سوءاستفاده از وی در زندان محبوس بود.[۱۴]

در ۲۰۱۲ میلادی، او رهبر اکثریت مجلس نمایندگان ایالت کالیفرنیا بود؛ در ژانویه ۲۰۱۴، وی از سوی فراکسیون دموکرات‌های مجلس به عنوان رئیس مجلس نمایندگان کالیفرنیا انتخاب گردیده و قرار شد تا وی در اواخر همان سال کار خود را آغاز و جایگزین جان پریز شود، کسی که دوره ریاست وی به پایان رسیده بود. وی نخستین رئیس مجلس نمایندگان بود که از سن دیگو نمایندگی می‌کرد؛ نخستین زن همجنس‌گرا که به این سمت رسیده بود؛ و سومین زنی که رئیس مجلس نمایندگان کالیفرنیا شده بود.[۱۵] اتکینز در نوامبر ۲۰۱۴ توسط فراکسیون دموکرات‌ها مجدداً به عنوان رئیس مجلس انتخاب شد. هنگام خدمت به عنوان رئیس مجلس، وی در راستای نوشتن و به تصویب رساندن تضمین‌نامه ۷٫۵ میلیارد دلاری برای آبرسانی کمک نموده و این تضمین نامه در ۲۰۱۴ از سوی مجلس قانون‌گذاری و رأی‌دهندگان تأیید گردید. اتکینز در ماه مارس ۲۰۱۶ از سمت ریاست مجلس کنار رفت.[۱۶][۱۷][۱۸]

مجلس سنای ایالتی

[ویرایش]

وی در ۲۰۱۶ میلادی خود را از حوزه انتخابیه ۳۹ام مجلس سنای کالیفرنیا نامزد انتخابات نموده و در نخست متصدی مارتی بلاک که نیز یک دموکرات بود، را در انتخابات مقدماتی به چالش کشید، اما بلاک از نامزد شدن انصراف داد.[۱۹] در انتخابات سراسری، وی با کسب ۶۳٪ آرا جمهوری‌خواه جان رینسیون را شکست داد.[۲۰]

در ۲۰۱۸ میلادی، اتکینز به عنوان رئیس موقت مجلس سنای کالیفرنیا انتخاب شده و جانشین کوین دی لیون شد. با این انتخاب، وی به نخستین زن و نخستین ال‌جی‌بی‌تی آشکار در تاریخ مجلس مبدل شد که مجلس سنای کالیفرنیا را رهبری می‌کند.

قوانین مرتبط با مسکن

[ویرایش]

در می ۲۰۱۹، پس از اینکه رئیس کمیته تخصیص سنا آنتونی پورتانتینو لایحه ۵۰ سنا، لایحه‌ای که اصلاحات گسترده‌ای را برای رفع کمبود مسکن در کالیفرنیا با کاهش کنترل محلی (مانند الزامیت دریافت اجازه ساخت آپارتمان‌های بیشتر در نزدیکی ترانزیت عامه و در اطراف شغل‌های با مزد بالا) پیشنهاد می‌نمود، را در کمیته متوقف نموده و اجازه نمی‌داد تا از کمیته برای رأی‌گیری و بحث وارد مجلس سنا شود، اتکینز در حالیکه قدرت انجام مداخله را داشت اما هیچ مداخله‌ای انجام نداد.[۲۱][۲۲] طرفداران این لایحه پورتانتینو را متهم نمودند که با اجازه ندادن معرفی لایحه ۵۰ سنا برای بحث و رأی‌گیری به مجلس، از قدرت خود سوءاستفاده می‌نماید.[۲۳] این عمل اتکینز از معرفی مجدد این لایحه برای رأی‌گیری در مجلس توسط قانون‌گذاران در همان سال جلوگیری نمود. بخاطر همین تأخیر، این لایحه تا ۲۰۲۰ میلادی برای رأی‌گیری به مجلس سنا معرفی نگردید.

در ژانویه ۲۰۲۰، زمانی که این لایحه مجدداً معرفی گردید، اتکینز از قدرت پارلمانی خود استفاده نموده و لایحه را از کمیته پورتانتینو خارج کرد. این لایحه برای رأی‌گیری به مجلس سنا معرفی شد، اما در چندین رأی‌گیری در مجلس شکست خورد.[۲۴][۲۵]

قوانین مرتبط با اقلیم

[ویرایش]

اتکینز بخاطر پذیرفتن کمک‌های مالی از سوی شرکت‌های بزرگ سوخت فسیلی و عدم تصویب یک قانون عمده مرتبط با اقلیم، با انتقادهای مواجه شده‌است.[۲۶] به‌طور خاص، منتقدین اظهار داشتند که وی مخالفین اقدامات اقلیمی را در کمیته‌هایی گماشته‌است که می‌توانستند تأثیر بسزای روی قوانین مرتبط با اقلیم داشته باشند.[۲۶][۲۷]

زندگی شخصی

[ویرایش]

اتکینز یکی از هشت عضو فراکسیون ال‌جی‌بی‌تی مجلس نمایندگان کالیفرنیا است. وی با همسر خود جنیفر لی‌سار در محله ساوت پارک زندگی می‌کند.[۲۸]

منابع

[ویرایش]
  1. Mason, Melanie (March 17, 2014). "Assemblywoman Toni Atkins voted in as speaker-elect". Los Angeles Times. Retrieved 21 March 2014.
  2. "Capitol Alert: It's official: Toni Atkins elected speaker of California Assembly - sacbee.com".
  3. Chokshi, Niraj. "For a fleeting moment today, California will have its first openly gay governor". The Washington Post. Retrieved 30 July 2014.
  4. "California Assembly Speaker Becomes First Gay Governor For A Few Hours". 31 July 2014.
  5. "Toni Atkins will briefly be California's first openly gay governor". Los Angeles Times (به انگلیسی). 2014-07-30. Retrieved 2022-05-25.
  6. "Toni Atkins will be first woman and the first openly gay person to lead California Senate". Sacramento Bee. December 7, 2017.
  7. "First woman, LGBT lawmaker to lead California Senate". Star Tribune. Archived from the original on 24 March 2018. Retrieved Dec 23, 2020.
  8. Casey, Dan. "Casey: The most powerful female pol ever to emerge from Virginia?". Roanoke Times (به انگلیسی). Retrieved 2017-12-09.
  9. "Atkins Named California Assembly Majority Leader". Emory & Henry College (به انگلیسی). Retrieved 2017-12-09.
  10. "San Diego's decade-long budget travails may be nearing an end", Los Angeles Times, April 12, 2012
  11. "Toni Atkins to serve as San Diego's deputy mayor until new mayor elected". North County Times. 2005-07-25. Retrieved 2009-01-04.
  12. "California Secretary of State: November 2011 election results" (PDF). Archived from the original (PDF) on 2012-10-18. Retrieved 2013-12-05.
  13. "Presidential General Election, November 6, 2012". San Diego County Registrar of Voters. Retrieved 19 November 2012.
  14. "Atkins Bill denying abusive spousal rights moves to Assembly floor" بایگانی‌شده در ۸ ژوئیه ۲۰۱۷ توسط Wayback Machine, San Diego LGBT Weekly, March 20, 2012
  15. Gardner, Michael (January 22, 2014). "San Diego's Atkins to be next Assembly speaker". San Diego Union Tribune. Retrieved 2 February 2014.
  16. Mason, Melanie (September 19, 2015). "Democratic clash: Assembly Speaker Toni Atkins to challenge Sen. Marty Block". Los Angeles Times. Retrieved 8 March 2016.
  17. "Did Toni Atkins side with "dirty energy companies"? | San Diego Reader". www.sandiegoreader.com (به انگلیسی). Retrieved 2022-05-25.
  18. "Toni Atkins to step down as Assembly speaker in March". FOX5 San Diego - San Diego News, Weather, Traffic and Sports | KSWB. 5 December 2015. Archived from the original on 15 January 2019. Retrieved 2015-12-30.
  19. McGreevey, Patrick (28 January 2016). "Sen. Block bows out of race against Atkins". San Diego Union Tribune. Retrieved 23 February 2017.
  20. "Toni Atkins (California)". Ballotpedia.
  21. "California's big housing bill is dead for the year. Here's what's left - SFChronicle.com". www.sfchronicle.com (به انگلیسی). 2019-05-20. Retrieved 2019-05-22.
  22. White, Jeremy B.; Marinucci, Carla; ALEX; Nieves, Er; Massara, Graph. "TRUMP swipes at CALIFORNIA — ATKINS denies HOUSING pleas — BECERRA overruled on COP RECORDS release — BORDER WALL EMERGENCY in court". POLITICO (به انگلیسی). Retrieved 2019-05-22.
  23. "Supporters unite in last-chance effort to save California's most controversial housing bill". The Mercury News (به انگلیسی). 2019-05-22. Retrieved 2019-05-22.
  24. "State Senate head saved California's most important housing bill, showing what leadership is made of". Los Angeles Times. Jan 23, 2020. Retrieved Dec 23, 2020.
  25. Sheyner, Gennady. "Contentious housing bill SB 50 dies on the Senate floor". www.paloaltoonline.com. Retrieved Dec 23, 2020.
  26. ۲۶٫۰ ۲۶٫۱ Creasman, Mary (August 23, 2021). "California's top Democrats took money from big oil and gas. Then climate legislation died". Sacramento Bee. Retrieved April 10, 2022.{{cite web}}: نگهداری CS1: url-status (link)
  27. "Will Democrats stop appointing legislators with fossil fuel investments to key committees in 2022? • Sacramento News & Review". Sacramento News & Review (به انگلیسی). 2021-12-08. Retrieved 2022-04-10.
  28. "Senator Toni Atkins: Biography" (به انگلیسی). California State Senate Majority Caucus. 1 December 2016. Archived from the original on 24 June 2022. Retrieved 9 January 2018.

پیوند به بیرون

[ویرایش]