جنگ داخلی گواتمالا

جنگ داخلی گواتمالا
بخشی از بحران آمریکای مرکزی و جنگ سرد

مردم ایکسیل (مایا) در حال حمل اجساد عزیزان خود پس از نبش قبر در مثلث ایکسیل در فوریه ۲۰۱۲
تاریخ۱۳ نوامبر ۱۹۶۰ – ۲۹ دسامبر ۱۹۹۶
(۳۶ سال، ۱ ماه، ۲ هفته و ۲ روز)
موقعیت
گواتمالا
نتایج انعقاد قرارداد صلح در ۱۹۹۶
طرف‌های درگیر

دولت گواتمالا و نظامیان گواتمالا
سازما‌ن‌های شبه‌نظامی تحت فرماندهی دولت

تحت حمایت:
Argentina (۱۹۷۶–۱۹۸۳)
 ایالات متحده آمریکا (۱۹۶۲–۱۹۹۶)[۱]

لجستیک:

URNG (از ۱۹۸۲)

Supported by:
 کوبا[۶]
FMLN
 نیکاراگوئه (1979–1990)[۶][۷]
فرماندهان و رهبران
قوا
  • Military:
  • 51,600 (1985)[۸]
  • 45,000 (1994)[۹]
  • Paramilitary:
  • 300,000 (1982)[a]
  • 500,000 (1985)[۸]
  • 32,000 (1986)[۱۰]
  • URNG:
  • 6,000 (1982)[a]
  • 1,500–3,000 (1994)[۹]
تلفات و خسارات
تلفات در کل بین ۱۲۰.۰۰۰ تا ۲۰۰.۰۰۰ کشته و مفقود تخمین زده می‌شود[۱۱][۱۲][۱۳]

جنگ داخلی گواتمالا (انگلیسی: Guatemalan Civil War) جنگی بین دولت گواتمالا و گروه‌های مختلف شورشی چپ بود، که ۳۶ سال از ۱۹۶۰ تا ۱۹۹۶ میلادی ادامه یافت. گفته می‌شود که نیروهای دولتی گواتمالا در طول جنگ داخلی علیه جمعیت مایاهای گواتمالا نسل‌کشی کردند و نقض گسترده حقوق بشر علیه غیرنظامیان صورت گرفت.[۱۴]

زمینه‌ساز این مبارزه مسائل دیرینه توزیع ناعادلانه زمین بود. گواتمالایی‌های ثروتمند، عمدتاً اروپایی‌تبار و شرکت‌های خارجی مانند شرکت آمریکایی یونایتد فروت، کنترل بسیاری از زمین‌ها را در دست داشتند. آن‌ها در ازای آن تقریباً هیچ مالیاتی پرداخت نمی‌کردند. این موضوع به درگیری با بومیان فقیری منجر شد که در شرایط سختی روی این زمینها کار می‌کردند.

پیشینه

[ویرایش]

پس از انقلاب ۱۸۷۱، دولت لیبرال خوستو رافینو باریوس تولید قهوه را در گواتمالا افزایش داد که به زمین و کارگران زیادی نیاز داشت. باریوس کتاب قوانین شهرک‌نشینان را ایجاد کرد که بر اساس آن جمعیت بومی، که کریولو و بعداً مهاجران آلمانی بودند، را مجبور می‌کرد با دستمزدهای پایین برای زمینداران کار کنند. باریوس همچنین سرزمین مشترک بومیان را که در دوران مستعمره اسپانیا و در زمان دولت محافظه‌کار رافائل کاررا محافظت شده بود، مصادره کرد. او آن را بین دوستان لیبرال خود توزیع کرد که تبدیل به زمینداران بزرگ شدند.[۱۵]

رژیم خورخه اوبیکو

[ویرایش]

در سال ۱۹۳۱ ژنرال خورخه اوبیکو، یک مدیر کارآمد اما دیکتاتور، با حمایت ایالات متحده به قدرت رسید. او یکی از وحشیانه‌ترین رژیم‌های سرکوبگر نظامی را در تاریخ آمریکای مرکزی راه‌اندازی کرد.[۱۶]

در سال۱۹۲۹پس از سقوط بورس نیویورک، سیستم دهقانی که توسط باریوس در سال ۱۸۷۳ برای تولید قهوه در کشور ایجاد شده بود دچار تزلزل شد.

اوبیکو مجبور شد برای اطمینان از تولید به اجرای سیستم بردگی بدهی و کار اجباری روی آورد. این سیستم اطمینان می‌داد که نیروی کار کافی برای مزارع قهوه وجود دارد.[۱۷]

او صدها هزار هکتار را به شرکت یونایتد فروت واگذار کرد، شرکت را از مالیات معاف کرد و به ارتش ایالات متحده اجازه داد تا پایگاه‌هایی در گواتمالا ایجاد کنند.[۱۸][۱۹]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ Doyle, Kate; Osorio, Carlos (2013). "U.S. policy in Guatemala, ۱۹۶۶–۱۹۹۶". National Security Archive. National Security Archive Electronic. George Washington University. Archived from the original on 9 October 2014. Retrieved 18 August 2014.
  2. ↑ Hunter, Jane (1987). Israeli foreign policy: South Africa and Central America. Vol. Part II: Israel and Central America. Guatemala. pp. 111–137.
  3. ↑ Beit-Hallahmi, Benjamin (1987). The Israeli Connection: Whom Israel Arms and why. Armenian Research Center collection. I.B.Tauris. p. 80. ISBN 978-1-85043-069-8.
  4. ↑ Schirmer 1988, p. 172.
  5. ↑ Peter Kornbluh (September 11, 2003). The Pinochet File: A Declassified Dossier on Atrocity and Accountability. New York: The New Press. pp. 587. ISBN 1-56584-586-2. See The Pinochet File
  6. ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ Coll, Alberto R. (Summer 1985). "Soviet Arms and Central American Turmoil". World Affairs. 148 (1): 7–17. JSTOR 20672043.
  7. ↑ Defense Intelligence Agency (September 1981). "Military Intelligence Summary, Volume VIII Latin America (U)" (PDF). National Security Archive Electronic. George Washington University: National Security Archive. p. 3. Archived (PDF) from the original on 8 November 2011. Retrieved 4 August 2012.
  8. ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ Gallardo, María Eugenia; López, José Roberto (1986). Centroamérica (به اسپانیایی). San José: IICA-FLACSO. p. 249. ISBN 978-9-29039-110-4.
  9. ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ Steadman, Stephen John; Rothchild, Donald S.; Cousens, Elizabeth M. (2002). Ending civil wars: the implementation of peace agreements. Boulder, CO: Lynne Rienner Publishers. p. 165. ISBN 978-1-58826-083-3.
  10. ↑ Sachs, Moshe Y. (1988). Worldmark Encyclopedia of the Nations: Americas. New York, NY: Worldmark Press. p. 156. ISBN 978-0-471-62406-6.
  11. ↑ Briggs, Billy (2 فوریه 2007). "Billy Briggs on the atrocities of Guatemala's civil war". The Guardian. London. Archived from the original on 21 December 2016. Retrieved 17 December 2016.
  12. ↑ BBC (9 نوامبر 2011). "Timeline: Guatemala". BBC News. Archived from the original on 20 May 2014. Retrieved 3 October 2011.
  13. ↑ CDI 1998.
  14. ↑ «GUATEMALAN ARMY WAGED 'GENOCIDE,' NEW REPORT FINDS».
  15. ↑ «La montana infinita/ The Infinite Mountain: Carrera, Caudillo De Guatemala/ Carrera, Guatemala's Commander».
  16. ↑ «Guatemala, la historia silenciada (1944 - 1989), tomo I. Revolución y liberación».
  17. ↑ «LA PATRIA DEL CRIOLLO, TRES DÉCADAS DESPUÉS» (PDF). کاراکتر line feed character در |عنوان= در موقعیت 24 (کمک)
  18. ↑ «Sheinin on Streeter, 'Managing the Counterrevolution: The United States and Guatemala, 1954-1961' | H-Net». networks.h-net.org. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۱۰-۱۶.
  19. ↑ «The CIA in Guatemala: The Foreign Policy of Intervention».

پیوند به بیرون

[ویرایش]
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ جنگ داخلی گواتمالا موجود است.
آیکون خرد

این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.


خطای یادکرد: خطای یادکرد: برچسب <ref> برای گروهی به نام «lower-alpha» وجود دارد، اما برچسب <references group="lower-alpha"/> متناظر پیدا نشد. ().