اطلاعات شخصی | |||
---|---|---|---|
نام کامل | جواد قراب | ||
زادروز | ۳۰ ژوئیهٔ ۱۹۴۹ (۷۵ سال) | ||
زادگاه | تهران، ایران | ||
قد | ۱٫۸۳ متر (۶ فوت ۰ اینچ) | ||
پست | هافبک | ||
باشگاههای حرفهای* | |||
سالها | باشگاهها | بازی† | (گل)† |
برق تهران | |||
۱۹۷۰–۱۹۷۶ | تاج | ||
تیم ملی | |||
۱۹۷۱–۱۹۷۴ | ایران | ۱۸ | (۰) |
دوران مربیگری | |||
۱۹۸۴–۱۹۸۷ | استقلال | ||
|
جواد قراب هافبک تاج و تیم ملی ایران در دهه چهل و پنجاه است. او بازیکنی شوت زن، بازیساز و گل زن بود که مورد توجه رایکوف مربی تاج تهران قرار گرفت. او یکی از اعضای تیم تاج تهران بود که در سال ۱۳۴۹ توانست به عنوان اولین تیم ایرانی قهرمان آسیا شود.[۱]
جواد قراب، توسط حسین صالحی از داوران بنام آن زمان به باشگاه برق تهران معرفی شد و در ۶ ماه حضور در آن باشگاه توانست آقای گل مسابقات شود و با برق تهران رده چهارم جدول را بدست آورد.
جواد قراب، بعد از درخشش در تیم برق تهران مورد توجه رایکوف مربی وقت تیم تاج تهران قرار گرفت و به تاج تهران پیوست. او سالها برای تاج بازی کرد و توانست همراه با تاج چندین بار فاتح جام باشگاههای تهران، جام تخت جمشید، جام میلز هندوستان شود. بزرگترین افتخار باشگاهی جواد قراب یک قهرمانی و یک سومی با تاج تهران در جام باشگاههای آسیا میباشد. دو گل او به قصر یخ در بازی پایانی جام باشگاههای تهران در سال ۱۳۵۰ زمینهساز برتری سه بر صفر و قهرمانی تاج در این مسابقات شد.[۲]
او با درخشش در تیم برق تهران و بعد از آن تاج تهران به تیم ملی دعوت شد. او به واسطهٔ تواناییها فنی خود توانست در تیم ملی جایگاه مستحکمی برای خود دست و پا کند. او از ارکان تیم ملی ایران در بازیهای آسیایی ۱۹۷۰ بانکوک، المپیک مونیخ ۱۹۷۲، جام ملتهای آسیا ۱۹۷۲ و مقدماتی جام جهانی ۱۹۷۴ بود. او در مجموع ۶۰ بازی برای تیم ملی ایران انجام داد. بزرگترین افتخار ملی او قهرمانی با ایران در جام ملتهای آسیا در سال ۱۹۷۲ در کشور تایلند بود.
او پس از کنار رفتن از فوتبال در مقاطعی در کنار بزرگانی چون منصور پورحیدری و ناصر حجازی قرار گرفت و به عنوان کمک مربی بر روی نیمکت استقلال نشست.
«شوت قراب تور و پاره کرده»