خرقه
خرقه، پوششی است که در تصوف از دست پیر طریقت پوشانده می‌شود. پیشینه آن طبق روایاتی به آدم می‌رسد.[۱]
معانی
[ویرایش]از معانی خرقه پوشیدن تسلیم کردن خود دربرابر حکم شیخ است.
پوشیدن خرقه هزار بخیه مقامی است که اگر به عددِ هر بخیه ای که در جامه است آزاری از خلق به وی رسد متغیّر نشود.[۲]
خرقه (با پیوندها) مرتبه ای بود که اگر هفتاد و دو ملت به وی رسند همه همرنگِ او شوند.[۳] شیخ علی حریری که در دمشق می بود، مردی بود صاحب قدم و روشن دل، هر کرا در سماع نظر کردی در حال ارادت آوردی، و خرقه شاخ شاخ می پوشید.[۴]
جستارهایی وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ «خرقه | دانشنامه فرهنگ مردم ایران | مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی». www.cgie.org.ir. بایگانی‌شده از اصلی در ۹ ژانویه ۲۰۲۲. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۱-۰۹.
- ↑ این برگ های پیر، مجموعه بیست اثر چاپ ناشده از قلمرو تصوف، نجیب مایل هروی،(مقاصد السالکین)صفحه 454
- ↑ این برگ های پیر، مجموعه بیست اثر چاپ ناشده از قلمرو تصوف، نجیب مایل هروی،(مقاصد السالکین)صفحه 454
- ↑ مناقب‌العارفین، شمس‌الدین احمد افلاکی جلد 2 ص 641
 | این یک مقالهٔ خرد اسلام است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
