دیازینون

دیازینون
نام‌گذاری آیوپاک

O'O-Diethyl O-[4-methyl-6-(propan-2-yl)pyrimidin-2-yl] phosphorothioate

دیگر نام‌ها

Diethoxy-[(2-isopropyl-6-methyl-4-pyrimidinyl)oxy]-thioxophosphorane

شناساگرها
شماره ثبت سی‌ای‌اس ۳۳۳-۴۱-۵ ✔Y
پاب‌کم ۳۰۱۷
کم‌اسپایدر ۲۹۰۹ ✔Y
UNII YUS1M1Q929 ✔Y
KEGG D07856 ✔Y
ChEBI CHEBI:34682 ✔Y
ChEMBL CHEMBL388560 ✔Y
جی‌مول-تصاویر سه بعدی Image 1

  • S=P(OCC)(OCC)Oc1nc(nc(c1)C)C(C)C

  • InChI=1S/C12H21N2O3PS/c1-6-15-18(19,16-7-2)17-11-8-10(5)13-12(14-11)9(3)4/h8-9H,6-7H2,1-5H3 ✔Y
    Key: FHIVAFMUCKRCQO-UHFFFAOYSA-N ✔Y

    InChI=1/C12H21N2O3PS/c1-6-15-18(19,16-7-2)17-11-8-10(5)13-12(14-11)9(3)4/h8-9H,6-7H2,1-5H3
    Key: FHIVAFMUCKRCQO-UHFFFAOYAQ

خصوصیات
فرمول مولکولی C12H21N2O3PS
جرم مولی 304.35 g/mol
شکل ظاهری Colorless to dark brown liquid
چگالی 1.116-1.118 g/cm3 at 20 °C[۱]
انحلال‌پذیری در آب 40 mg/L at 25 °C[۲]
log P 3.81 (octanol/water)[۳]
به استثنای جایی که اشاره شده‌است در غیر این صورت، داده‌ها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شده‌اند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa)
 ✔Y (بررسی) (چیست: ✔Y/N؟)
Infobox references

دیازینون.
مدل مولکولی دیازینون.

دیازینون با مقدار کشندهٔ ۵۰-۱۰۰ (L.D.۵۰= ۵۰-۱۰۰ mgkg−۱) جزء سموم فسفره و یک حشره‌کش نسبتاً فرّار است و برای از بین بردن مگس و کنه مخصوصاً کنه تولوزانی به مقدار زیاد استفاده می‌شود. این حشره‌کش از طریق پوست بدن نیز جذب می‌شود بنابراین از تماس با پوست باید جلوگیری شود. . این حشره کش با داشتن قابلیت نفوذ در لایه‌های واکسی بافتهای گیاهی در کنترل آفاتی که در داخل نسوج گیاهی (مینوزها و ساقه خوارها) زندگی می‌کنند را می‌توان با موفقیت به کار برد. دیازینون یکی از پر مصرف‌ترین سموم ارگانوفسفره بوده که با کنترل طیف وسیعی از آفات جونده و مکنده در باغات و مزارع نقش مهمی در کنترل شیمیایی آفات دارد.

معرفی: دیازینون حشره کش و کنه کشی غیر سیستمیک، از گروه ارگانو فسفره است که با نحوه اثر تنفسی، تماسی و گوارشی طیف وسیعی از آفات جونده و مکنده را کنترل می‌کند. دیازینون علاوه بر خاصیت تماسی، دارای خاصیت نفوذی (عبور از برگ) نیز هست ولی داخل بافت گیاهان حرکت نمی‌کند. دیازینون با دارا بودن اثر ضربه‌ای، دارای دوام طولانی می‌باشد.

نحوه اثر: دیازینون در بدن جانداران با کاهش کولین استراز و اختلال در سلول‌های عصبی موجب مرگ می‌گردد.

علائم مسمومیت: سردرد، سرگیجه، اسهال، بی‌حسی و اختلال در بینائی.

کمکهای اولیه: در صورت مسمومیت، تا رسیدن پزشک، مسموم را در هوای آزاد نگهداری نمائید. به مسموم مواد قی‌آور (آب نمک نیمگرم یا محلول پر منگنات) خورانده و این کار را تا بی‌رنگ شدن مایع ادامه دهید.

پادزهر: سولفات آتروپین- توگزوگونین.

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ Budavari, S. (ed.). The Merck Index - An Encyclopedia of Chemicals, Drugs, and Biologicals. Whitehouse Station, NJ: Merck and Co. , Inc. , 1996. , p. 508
  2. ↑ Sharom MS et al; Water Res 14: 1095-100 (1980)
  3. ↑ Hansch, C. , Leo, A. , D. Hoekman. Exploring QSAR - Hydrophobic, Electronic, and Steric Constants. Washington, DC: American Chemical Society. , 1995. , p. 106