رشد هوشمند (به انگلیسی : Smart growth ) یک تئوری در برنامهریزی شهری و حمل و نقل است که هدف آن متمرکز کردن رشد و توسعه در یک ناحیه کوچک قابل پیادهروی برای جلوگیری از گسترش بیرویه شهر است. این تئوری همچنین حامی توسعه ترانزیت-محور ، کاربری زمین فشرده، قابل پیادهروی و دوچرخه-دوست است که شامل مدرسههای نزدیک، خیابان کامل و توسعه کاربری-مختلط و انتخابهای متنوع در خرید خانه میشود.[ ۱]
از عبارت «رشد هوشمند» بیشتر در آمریکای شمالی استفاده میشود. در اروپا و به صورت خاصه در بریتانیا از عبارت «شهر فشرده» یا «متراکم سازی شهری» استفاده میشود.[ ۲]
۱۱ اصل پذیرفته شده وجود دارد که رشد هوشمند را تعریف میکند:[ ۳]
طیف وسیعی از فرصتهای شغلی ایجاد کنید.
کاربری زمین را میکس کنید.
از طراحیهای ساختمان جمع و جور بهره بگیرید.
محلات پیادهروی و طیف وسیعی از فرصتها و گزینههای مسکن ایجاد کنید.
جوامع متمایز و جذاب را با حس و حال قوی تقویت کنید.
فضای آزاد، زمینهای کشاورزی، زیباییهای طبیعی و مناطق بحرانی محیط زیست را حفظ کنید.
توسعه را به سمت جوامع موجود هدایت و تقویت کنید.
پیشاپیش انواع انتخاب حمل و نقل، زیرساختهای شهری و اجتماعی را بر اساس پیشبینیهای جمعیت ارائه دهید.
تصمیمات توسعه را پایدار، قابل پیشبینی، منصفانه و مقرون به صرفه بگیرید.
جامعه و ذینفعان را در مشارکت تصمیمات توسعه ای تشویق کنید.
در تصمیمگیری مقرون به صرفه بودن هزینهها را در نظر بگیرید.
عمومی شاخههای اصلی
مفاهیم/ نظریهها
افراد
نظریهپردازان و فعالان انتقادها
رشتههای مرتبط