روی گلنوود اسپورلینگ | |
---|---|
زادهٔ | ۶ سپتامبر ۱۸۹۴ |
درگذشت | ۷ فوریهٔ ۱۹۶۸ |
ملیت | آمریکایی |
روی گلنوود «گلن» اسپورلینگ[۱] (انگلیسی: Roy Glenwood Spurling؛ ۶ سپتامبر ۱۸۹۴ – ۷ فوریهٔ ۱۹۶۸) جراح مغز و اعصاب و استاد دانشگاه اهل ایالات متحده آمریکا بود. وی مدرک کارشناسی خود را از دانشگاه میزوری و دکترای پزشکی خود را در سال ۱۹۲۳ از دانشکده پزشکی هاروارد دریافت کرد و برای کارورزی به بیمارستان بریگهام و زنان رفت و در آنجا از شاگردان هاروی ویلیام کوشینگ شد. وی سپس دوران دستیاری پزشکی را در بیمارستان عمومی لوییویل در دانشگاه لوییویل طی کرد و تا زمان بازنشستگی در همانجا ماند. وی بنیانگذار «انجمن جراحان مغز و اعصاب آمریکا» در سال ۱۹۳۱ بود و خودش در سال ۱۹۳۴ رئیس آن شد.[۲] در دوران جنگ جهانی دوم وی نخستین رئیس بخش جراحی مغز و اعصاب در مرکز پزشکی والتر رید نیروی زمینی و خدمات مربوط به این رشته را برای نیروی زمینی ایالات متحده آمریکا فراهم آورد. او را سپس به لندن فرستادند تا جراحیهای مغز و اعصاب را برای جبهه اروپایی جنگ جهانی دوم پوشش دهد و پیش از بازگشت به آمریکا، وی را برای ویزیت جرج پتن (پس از تصادف رانندگیاش و به درخواست همسر پتن) به پاریس فرا خوانند.[۳] دانشگاه میزوری در سال ۱۹۵۷ به وی دکترای علوم افتخاری اعطا کرد.[۴] او نویسنده کتاب معروف «تشخیص عملی نورولوژیک، با اشاره ویژه به مشکلات جراحی مغز و اعصاب» بود که چندین با تجدید چاپ شد.[۵][۶][۷]