زبان‌های ایلامی-دراویدی

خانواده زبان‌های ایلامی-دراویدی یک خانواده زبانی فرضی است که زبان‌های دراویدی پاکستان و جنوب هند را به زبان ایلامی منقرض شده ایلام باستان (جنوب غربی ایران کنونی) پیوند می‌دهد. دیوید مک‌آلپین، زبان‌شناس، یکی از حامیان اصلی فرضیه ایلامی-دراویدی بوده‌است.[۱] این فرضیه در محافل دانشگاهی مورد توجه قرار گرفته‌است، اما مورد انتقاد جدی زبان شناسان نیز هست. وجود چنین خانواده زبانی یکی از چندین سناریو برای بررسی خاستگاه زبان‌های دراویدی و زبان ایلامی است. به‌طور کلی زبان‌شناسان فعلاً ایلامی را به عنوان یک زبان تَکی پذیرفته‌اند که با هیچ زبان شناخته شده دیگری ارتباطی ندارد.

سیلوستر و همکاران. (۲۰۱۹) (با اشاره به رنفرو (۱۹۹۶) وجود زبان براهویی، زبان تک‌افتاده از خانواده دراویدی در بلوچستان پاکستان و بلوچستان ایران را پشتیبان فرضیه ایلامی-دراویدی می‌دانند [۲] [۳] و نتیجه‌گیری می‌کنندکه مهاجرت و اختلاط دوسویه در دوران نوسنگی رخ داده‌است. [۲]

تاریخچه پیشنهاد

[ویرایش]

این مفهوم که ایلامی و دراویدی به نوعی به هم مرتبط هستند از آغاز بررسی هر دو حوزه زبانی یعنی به اوایل قرن نوزدهم برمی‌گردد. ادوین نوریس اولین کسی بود که مقاله ای در حمایت از این فرضیه در سال ۱۸۵۳ منتشر کرد[۴] شواهد بیشتری توسط رابرت کالدول ارائه شد که در سال ۱۸۵۶ کتاب زبانشناسی تطبیقی را در مورد زبانهای دراویدی منتشر کرد.[۵] دیوید مک آلپین، استادیار زبان‌ها و زبان‌شناسی دراویدی در دانشگاه پنسیلوانیا، مجموعه‌ای از مقالات را منتشر کرد که شواهدی را برای پشتیبانی از این نظریه ارائه می‌کرد.[۶][۱] گمان او همچنین بر این است که زبان ناشناخته هاراپا (زبان یا زبان‌های تمدن دره سند) نیز ممکن است بخشی از این خانواده بوده باشد.

استدلال‌های زبانی

[ویرایش]

به گفته دیوید مک آلپین، مردمی از ایلام، واقع در جنوب غربی ایران کنونی، با مهاجرت به هند، زبان‌های دراویدی را با خود به هندوستان آوردند.[۷][۶] مک آلپین (۱۹۷۵) در مطالعه خود شباهت‌هایی را بین ایلامی و دراویدی شناسایی کرد. او پیشنهاد کرد که ۲۰ درصد واژگان دراویدی و ایلامی هم‌ریشه و ۱۲ درصد دیگر از واژگان‌ها آن‌ها احتمالاً همریشه هستند. او همچنین گفت که ایلامی و دراویدی دارای ضمایر دوم شخص مشابه و شناسه‌های همانند در حالت‌های صرفی هستند. دراویدی و ایلامی همچنین تعدادی مشتق مشابه، اسم‌های انتزاعی، و بن فعل + نشانگر زمان + ساختار شناسه‌های شخص مشابه دارند. هر دو دارای دو زمان مثبت هستند، یک «گذشته» و یک «غیر گذشته».[۸]

پذیرش

[ویرایش]

این فرضیه در محافل دانشگاهی مورد توجه قرار گرفته‌است، اما به دلیل منابع محدود در زبان ایلامی، ارزیابی آن دشوار است.[۵] حامیان فرضیه ایلامی-دراویدی عبارتند از: ایگور ام دیاکونوف و فرانکلین ساوتورث.[۱]

بهادریراجو کریشنامورتی مطابقت‌های ریخت‌شناختی پیشنهادی مک آلپین بین ایلامی و دراویدی را موردی و فاقد انگیزه واج شناختی می‌دانست.[۹] انتقادات مشابهی توسط کمیل زولبیل و دیگران وارد شده‌است. انتقاد گئورگی استاروستین نیز این بوده‌است که این همانندی‌ها نزدیک‌تر از موارد متناظر با سایر خانواده‌های زبانی نزدیک به هردو نیستند.[۵] برای اکثر زبان شناسان تاریخی، فرضیه ایلامی-دراویدی اثبات نشده باقی مانده‌است، و ایلامی همچنان به عنوان زبانی منزوی درنظر گرفته می‌شود.[۱۰][۱۱][۱۲]

گسترش کشاورزی

[ویرایش]

جدای از شباهت‌های زبانی، فرضیه ایلامی-دراویدی بر این ادعا استوار است که کشاورزی از خاور نزدیک به منطقه دره سند از طریق ایلام گسترش یافته‌است. این نشان می‌دهد که کشاورزان زبان جدید و همچنین کشاورزی را از عیلام آورده‌اند. داده‌های قومی-گیاه‌شناسی، ازجمله این واقعیت که گندم و نام آن (D. Fuller) از خاورنزدیک ریشه گرفته از این فرضیه پشتیبانی می‌کند. شواهد بعدی مبنی بر تجارت گسترده بین ایلام و تمدن دره سند حاکی از پیوندهای مداوم بین این دو منطقه است.

Renfrew و Cavalli-Sforza همچنین استدلال کرده‌اند که زبان نیادراویدی توسط کشاورزان بخش ایرانی هلال حاصلخیز به هند آورده شده‌است، [۱۳][۱۴] [۱۵] [note ۱]، اما اخیراً Heggarty و Renfrew خاطرنشان کردند که "McAlpin's تجزیه و تحلیل داده‌های زبان، و در نتیجه ادعاهای او، به دور از عرف رایج باقی مانده‌است.».[۱۶]

نراسیمهان و همکاران (۲۰۱۹) به این نتیجه رسیدند که مولفه اجدادی ایرانی در مردم تمدن دره سند توسط افرادی مرتبط اما متمایز از کشاورزان ایرانی آورده شده‌است. این مولفه فاقد تبار مربوط به کشاورزان آناتولی است که پس از ۶۰۰۰ سال قبل از میلاد در کشاورزان ایرانی رایج بود. [۱۷] [note ۲] این کشاورزان ایرانی ممکن است قبل از پیدایش کشاورزی در آنجا به دره سند رسیده باشند، [۱۷] و ۵۴۰۰ تا ۳۷۰۰ قبل از میلاد، قبل از شکل‌گیری کامل تمدن دره سند با افراد مرتبط با شکارچیان-گردآورنده هندی مخلوط شده باشند. [۱۷] [note ۳]

منابع

[ویرایش]
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ Southworth, Franklin (2011). "Rice in Dravidian". Rice. 4 (3–4): 142–148. doi:10.1007/s12284-011-9076-9. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «Southworth» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ Sylvester 2019.
  3. Sylvester et al. (2019) refer to Renfrew (1996), Language families and the spread of farming. In: Harris DR, editor, The origins and spread of Agriculture and Pastoralism in Eurasia, pp. 70–92.
  4. McAlpin, David W. (1981). "Proto-Elamo-Dravidian: The Evidence and Its Implications" (PDF). Transactions of the American Philosophical Society. 71 (3): 1–155. doi:10.2307/1006352. JSTOR 1006352. Archived from the original (PDF) on 2020-02-18.
  5. ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ Starostin, George (2002). "On the genetic affiliation of the Elamite language" (PDF). Mother Tongue. 7: 147–170. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «Starostin» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  6. ۶٫۰ ۶٫۱ David McAlpin, "Toward Proto-Elamo-Dravidian", Language vol. 50 no. 1 (1974); David McAlpin: "Elamite and Dravidian, Further Evidence of Relationships", Current Anthropology vol. 16 no. 1 (1975); David McAlpin: "Linguistic prehistory: the Dravidian situation", in Madhav M. Deshpande and Peter Edwin Hook: Aryan and Non-Aryan in India, Center for South and Southeast Asian Studies, University of Michigan, Ann Arbor (1979); David McAlpin, "Proto-Elamo-Dravidian: The Evidence and its Implications", Transactions of the American Philosophical Society vol. 71 pt. 3, (1981)
  7. Dhavendra Kumar (2004), Genetic Disorders of the Indian Subcontinent, Springer, ISBN 978-1-4020-1215-0, retrieved 2008-11-25, ... The analysis of two Y chromosome variants, Hgr9 and Hgr3 provides interesting data (Quintan-Murci et al. , 2001). Microsatellite variation of Hgr9 among Iranians, Pakistanis and Indians indicate an expansion of populations to around 9000 YBP in Iran and then to 6,000 YBP in India. This migration originated in what was historically termed Elam in south-west Iran to the Indus valley, and may have been associated with the spread of Dravidian languages from south-west Iran (Quintan-Murci et al. , 2001). ...
  8. David McAlpin, "Toward Proto-Elamo-Dravidian", Language vol. 50 no. 1 (1974); David McAlpin: "Elamite and Dravidian, Further Evidence of Relationships", Current Anthropology vol. 16 no. 1 (1975); David McAlpin: "Linguistic prehistory: the Dravidian situation", in Madhav M. Deshpande and Peter Edwin Hook: Aryan and Non-Aryan in India, Center for South and Southeast Asian Studies, University of Michigan, Ann Arbor (1979); David McAlpin, "Proto-Elamo-Dravidian: The Evidence and its Implications", Transactions of the American Philosophical Society vol. 71 pt. 3, (1981)
  9. خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام dravidian وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  10. Roger Blench, Matthew Spriggs (eds.)(2003), "Archaeology and Language I: Theoretical and Methodological Orientations", Routledge, p.125
  11. Roger D. Woodard (ed.)(2008), "The Ancient Languages of Mesopotamia, Egypt and Aksum", Cambridge University Press, p.3
  12. Amalia E. Gnanadesikan (2011), "The Writing Revolution: Cuneiform to the Internet", John Wiley & Sons
  13. Cavalli-Sforza (1994).
  14. Namita Mukherjee; Almut Nebel; Ariella Oppenheim; Partha P. Majumder (December 2001), "High-resolution analysis of Y-chromosomal polymorphisms reveals signatures of population movements from central Asia and West Asia into India", Journal of Genetics, 80 (3): 125–35, doi:10.1007/BF02717908, PMID 11988631, ... More recently, about 15,000–10,000 years before present (ybp), when agriculture developed in the Fertile Crescent region that extends from Israel through northern Syria to western Iran, there was another eastward wave of human migration (Cavalli-Sforza et al. , 1994; Renfrew 1987), a part of which also appears to have entered India. This wave has been postulated to have brought the Dravidian languages into India (Renfrew 1987). Subsequently, the Indo-European (Aryan) language family was introduced into India about 4,000 ybp ...
  15. ۱۵٫۰ ۱۵٫۱ Derenko (2013).
  16. Heggarty, Paul; Renfrew, Collin (2014), "South and Island Southeast Asia; Languages", in Renfrew (ed.), The Cambridge World Prehistory, Cambridge University Press, ISBN 978-1-107-64775-6
  17. ۱۷٫۰ ۱۷٫۱ ۱۷٫۲ Narasimhan et al. 2019.
  18. Narasimhan et al. 2019, p. 11.
  19. Shinde et al. 2019, p. 6.
  20. Shinde et al. 2019, p. 4.
  21. Mascarenhas et al. 2015, p. 9.

منابع

[ویرایش]

برای مطالعهٔ بیشتر

[ویرایش]
  • McAlpin, David W. (2003). "Velars, Uvulars, and the North Dravidian Hypothesis". Journal of the American Oriental Society. 123: 521–546. doi:10.2307/3217749. JSTOR 3217749.
  • McAlpin, David W. (2015). "Brahui and the Zagrosian Hypothesis". Journal of the American Oriental Society. 135: 551–586. doi:10.7817/jameroriesoci.135.3.551.


خطای یادکرد: خطای یادکرد: برچسب <ref> برای گروهی به نام «note» وجود دارد، اما برچسب <references group="note"/> متناظر پیدا نشد. ().